Υπερβολή - (Κυριακή 3 Ιουλίου 2016) |
Το πιο ενδιαφέρον, ίσως, στοιχείο από το πρόσφατο Δημοψήφισμα στην Μεγάλη(;) Βρετανία ήταν η ηλικιακή ανάλυση της ψήφου. Όσο πιο νέοι, τόσο πιο πολύ υπέρ της παραμονής, όσο γηραιρότεροι τόσο υπέρ της εξόδου. Να είναι άραγε πιο πραγματιστές, πιο προσαρμοστικοί, πιο οραματιστές οι νέοι; Η μήπως οι μεγαλύτεροι γνωρίζουν, αισθάνονται κάτι παραπάνω; Από τη προδημοψηφισματική δήλωση του πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, ότι η ενδεχόμενη επικράτηση του Brexit θα μπορούσε να επιφέρει «το τέλος του δυτικού πολιτικού πολιτισμού», έως τον εκνευρισμό των αγορών. Όταν λοιπόν αυτός ο περιγραφόμενος ως «Δυτικός Πολιτικός Πολιτισμός» θα κοινωνείται από Πολιτικούς και όχι από Τραπεζίτες, ας τεθεί το θέμα για το οποίο ανησυχεί ο κ. πρόεδρος. Και ποιές αγορές; Αν σκεφτούμε λίγο, όλη αυτή την υπερβολή: «Το Brexit ανοίγει ρήγματα στην Ε.Ε.», ενθυμούμενοι ότι πριν λίγα χρόνια προτιμήθηκε η σωτηρία κάποιων Τραπεζών και όχι το συμμάζεμα της Ελλάδας, θα φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας στόχος. Η υποταγή του πολίτη, στην προδιαγραφόμενη τύχη του και την καταστροφή κάθε αντίθετης ιδέας. |