The Fortune Cookie – Σαββάτο 20 Φεβρουαρίου 2016 Print

Η απονομή των Oscar του ’67, ήταν προγραμματισμένη για την Δευτέρα 8 Απριλίου του ’68. Λόγω όμως της δολοφονίας του Dr. Martin Luther King, στο Μέμφις, την Πέμπτη 4 Απριλίου, της επακολουθήσας κηδείας του και των ταραχών που σημειώθηκαν σε περισσότερες από εκατό πόλεις των Η.Π.Α., οι διοργανωτές αποφάσισαν να μεταθέσουν την τελετή, κατά δυο 24ωρα.

Το χρυσό αγαλματίδιο για τον δεύτερο ανδρικό ρόλο, απέσπασε ο Walter Matthau, για την ερμηνεία του στην ταινία  The Fortune Cookie (ελληνικός τίτλος: Ένας υπέροχος απατεώνας), του Billy Wilder.

Ο W.M. εμφανίστηκε στην απονομή, με μώλωπες στο πρόσωπο και το αριστερό του χέρι σε γύψο, που παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να το βολέψει μέσα στο σμόκιν του. Την προγραμματισμένη μέρα της απονομής, είχε ένα ατύχημα με  δίκυκλο στην εθνική οδό του Ειρηνικού σπάζοντας  το χέρι του σε 14 σημεία.

Στο ρόλο του Matthau, η επιθυμία της παραγωγής ήταν να παίξει ο Frank Sinatra ή ο

Jackie Gleason, ένας ιδιαίτερα δημοφιλής κωμικός εκείνη την περίοδο. Ήταν η επιμονή του πρωταγωνιστή Jack Lemmon όμως, που επέβαλε τον  Matthau. Ήταν και η πρώτη τους κοινή εμφάνιση. Στα επόμενα 32 χρόνια, μέχρι το 1998, θα συμπρωταγωνιστούσαν σε δέκα συνολικά ταινίες.

O Jack Lemmon ως «πολυτραυματίας» Harry Hinkle

Κατά τη διάρκεια, των γυρισμάτων, αυτής της πρώτης κοινής τους εμφάνισης, ο Matthau στα 46 του χρόνια μανιώδης καπνιστής και πότης, αντιμετώπισε την πρώτη από τις τρεις καρδιακές προσβολές της ζωής του. H παραγωγή καθυστέρησε για λίγες εβδομάδες και όταν επέστρεψε στο πλατώ ήταν 15 κιλά ελαφρύτερος. Ο ψηλός (1.90) ηθοποιός, συνέχισε τα γυρίσματα συχνά ντυμένος με βαρύ παλτό για να μην φανεί η διαφορά στην εμφάνισή του.

Ο Billy Wilder, έστησε  την  πλοκή του πάνω σε ένα σενάριο που είχε επιμεληθεί μαζί με τον I. A. L. Diamond, βασικό του σεναριογράφο, καθώς μαζί συνεργάστηκαν σε έντεκα ταινίες
Μαυρόασπρη, με ελάχιστα εξωτερικά γυρίσματα, όπως αυτά στο στάδιο του Cleveland, και στο νεότευκτο, πολύ μοντέρνο για την εποχή του, St. Vincent Charity Hospital, τα περισσότερα πλάνα ήταν στουντιακά, στοιχεία που φόρτωναν με περισσότερα καθήκοντα τους ηθοποιούς.

Η Judi West ως πρώην κα Hinkle

Είναι μια φαινομενικά συνηθισμένη ιστορία, όπου ένας εικονολήπτης του CBS (Lemmon) κατά τη διάρκεια κάλυψης αγώνα ποδοσφαίρου γίνεται θύμα ατυχήματος, καθώς στην εξέλιξη του αγώνα ένας παίκτης χωρίς να τον θέλει πέφτει πάνω του.

Από εκεί ξεκινά η πλοκή, αφού ο σύζυγος της αδελφής του εικονολήπτη (Matthau), με την ιδιότητα του δικηγόρου σκαρφίζεται και στήνει μια κομπίνα με σκοπό μια πολύ παχυλή αποζημίωση. Καθόλου πρόθυμο να αποδεχτεί το ρόλο του το θύμα του ατυχήματος, εγκλωβίζεται και αυτό στο στήσιμο της κομπίνας, με την προσμονή της επανασύνδεσης με την πρώην σύζυγό του.

Όταν μάλιστα επανεμφανίζεται στην καθημερινότητά του, η εξαιρετική στο ρόλο της η Judi West, τότε πέφτουν και οι τελευταίες του άμυνες. Στο στόρυ όμως,  υπάρχει ένα ακόμα θύμα. Ο παίκτης, που λόγω ακριβώς  του ατυχήματος παίρνει την κάτω βόλτα.

O Walter Matthau, την μέρα της απονομής του Oscar, τραυματίας πράγματι.

Και εκεί πλέον εμφανίζονται οι πραγματικοί χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, εκεί ο Wilder κάνει τις σημειώσεις του για την Αμερικάνικη κοινωνία της εποχής.

Βασισμένος στην εκπληκτική ερμηνεία του Matthau που υποδύεται τον διαβολικό χαρακτήρα ο οποίος είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για το χρήμα, μα και την αντίστοιχη ερμηνεία του Lemmon που προσπαθεί να μην παρασυρθεί από τον πυρετό του χρήματος.

Ο σκηνοθέτης θέτει απαλά και άλλα ζητήματα όπως το φυλετικό, την εγκληματικότητα,  τον τρόπο λειτουργίας της δικηγόρων,  τον ευκαιριακό χαρακτήρα της ζωής, τον καταναλωτισμό, το πλαστικό χρήμα, τον πόθο της, με κάθε τίμημα, επιτυχίας, μα πάνω από όλα την λατρεία για το χρήμα.

Μέσα από τα πληθωρικά χιουμοριστικά της στοιχεία, η ταινία φέρνει και το απαραίτητα απαισιόδοξο μήνυμα, για τον τρόπο που ο άνθρωπος παραμελεί βασικές ηθικές αρχές για πολύ ή λίγο χρήμα, πάντα φιλτραρισμένο από την Αμερικάνικη κουλτούρα.