Όταν είχε πάψει, πλέον, να είναι εκλεκτός των ανακτόρων και καθώς είχαν ήδη είχαν προηγηθεί οι διαβόητες εκλογές της βίας και νοθείας, ενώ επτά μήνες αργότερα προέκυψε και  η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, τότε  φέρεται να διατύπωσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής την απορία: «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»;

Ο από τους οπαδούς του και Εθνάρχης αποκαλούμενος, μόνο αφελής δεν ήταν, ήξερε πολύ καλά τις απαντήσεις, για αυτό και έντεκα  χρόνια μετά την πρώτη του εκλογική ήττα την οικειοθελή απομάκρυνση από τα πολιτικά δρώμενα, δεν είναι τυχαίο ότι δεν κάθισε ούτε λεπτό στα έδρανα της αντιπολίτευσης, κλήθηκε να συμμαζέψει το χάος που άφηναν πίσω τους  οι πραξικοπηματίες.

Οι πρωταγωνιστές της δεκαετίας του ’60 όμως, αλλά και οι μνηστήρες της εξουσίας της μεταπολίτευσης  δεν είναι παρόντες πια. Πολλοί θα είχαν σκεφτεί ότι δεν θα μας έλειπαν. Η πραγματικότητα, σε μεγάλο βαθμό τους διαψεύδει, γεγονός που  ασφαλώς ερμηνεύεται ως  σημάδι παρακμής, αλλά όπως και να έχει, το ρητορικού τύπου αυτό ερώτημα, παραμένει επίκαιρο και οι υπήκοοι του τόπου επίσης παραμένουν «πάντα  γελαστοί και γελασμένοι», όπως γράφτηκε και  τραγουδήθηκε, τόσο ελληνικά, από καλλιτέχνες σπουδαίους.

Πρέπει να είναι πάνω από καμιά τριανταριά χρόνια τώρα, που τουλάχιστον είκοσι φορές ανά έτος περνούσα από εκεί. Πιο μακρύς δρόμος για τον προορισμό μου, πιο αργή διαδρομή αλλά συνήθιζα να θυσιάζω ταχύτητα και ευκολία, στο βωμό της μοναχικής πορείας και των αναπνοών από κωνοφόρα.

Διακριτά ενίοτε, πέρα από στην στενή, φαγωμένη από τις βροχές άσφαλτο λίγα διάσπαρτα σκουπίδια αποτέλεσμα ενεργειών μερικών κακόμοιρων συμπολιτών, από κοντά και κάποια μπάζα από φουκαράδες που προσπαθούσαν να βγάλουν ένα πιο γρήγορο μεροκάματο, αλλά ακόμα κι έτσι, αυτά τα οκτώ - εννιά χιλιομετράκια μακριά από τη παλαβομάρα των άλλων οδών είχαν μια καλοσύνη, ημέρευαν το είναι μου.

Η τραγωδία στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Πύλου προφανώς δεν άγγιξε του πολίτες του Καναδά που έχουν να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα. Πιθανότατα δεν σοκάρισε και ένα μεγάλο τμήμα του ημέτερου πληθυσμού που είτε από αδιαφορία, είτε διότι παραμένει προσηλωμένο στα δικά του προβλήματα.

Αντιθέτως κινητοποίησε τούς πολίτες της Καλαμάτας που, καθώς ομολογούν τα μέσα, αρκετοί συνέτρεξαν οικειοθελώς και βοήθησαν τους δυστυχείς πρόσφυγες. Έπραξαν όπως και πριν οκτώ χρόνια οι νησιώτες του ανατολικού Αιγαίου όταν ξέσπασε το προσφυγικό κύμα.

Ο θάνατος του Silvio Berlusconi έφερε στο προσκήνιο  τα δυο πρόσωπα της γείτονος. Ο εκλιπών πρωταγωνίστησε με διάφορες ιδιότητες στην Ιταλία. Επικεφαλής κόμματος, ανέλαβε την πρωθυπουργία τρις, πρωταγωνιστώντας επί μακρόν και στην πολιτική κονίστρα.

Μοιραία έρχονται οι συγκρίσεις.