Όπως, όμως έχουμε

πλειστάκις γράψει στο παρελθόν, αν και οι αριθμοί αποτελούν ακριβείς τοποθετήσεις, δεν μεταφέρουν τον χαρακτήρα ενός οχήματος. Ο δρόμος, ο κάθε ανοικτός δρόμος, αυτός, αποτελεί τη Λυδία λίθο της αξίας του κάθε αυτοκινήτου, πόσο μάλλον των δύο συγκεκριμένων.

Αντιμετωπίζοντας σχεδόν φετιχιστικά το θέμα οι δύο κατασκευαστές, φέρνουν τις λαμπρές τους προτάσεις.

Εντυπωσιακά, ελκυστικά και τα δύο αιχμαλωτίζουν το βλέμμα σου. Με το κάθισμα του οδηγού σωστά ρυθμισμένο, στο ΤΤ θα μπεις κάπως πιο δύσκολα, καθότι το όχημα της δοκιμής μας ήταν εφοδιασμένο με αληθινό bucket. Στο οποίο μάλιστα υπάρχει και η πρόβλεψη για ζώνες 4 σημείων με τα αντίστοιχα «ανοίγματα» στην πλάτη. Μεγαλύτερη δυσκολία θα υπάρχει, από τα υπερυψωμένα πλευρικά στηρίγματα, στην έξοδο αλλά η ανταμοιβή είναι η άριστη θέση οδήγησης που αγγίζει την ακρίβεια του αγωνιστικού.

Ο εσωτερικός διάκοσμος, μας είναι οικείος. Στο ΤΤ με την γνωστή τευτονική αυστηρότητα, επιμέλεια και το δερμάτινο «κομμένο» βολάν με τις λευκές ραφές του να δεσπόζει. Στο 370 με το μπουτόν της μίζας στα δεξιά από το τιμόνι και το μπουτόν της απενεργοποίησης των ηλεκτρονικών στα αριστερά, να είναι τα κυρίαρχα στοιχεία. Κυρίαρχα διότι με το ένα φέρνεις στη ζωή το μοτέρ και με το άλλο, το αποδεσμεύεις, το απελευθερώνεις.

Μιλώντας για κινητήρες όμως, να θυμίσουμε ότι, στο 370 συναντούμε την ίδια πρωτοποριακή, ενδιαφέρουσα, ισχυρή ψυχή που έχουμε γνωρίσει στα Infiniti. Η ένδειξη VVEL (Variable Valve Event & Lift System) σημαίνει πως έχουμε ένα σύστημα συνεχούς μεταβλητού βυθίσματος των βαλβίδων που εξασφαλίζει τον throttles έλεγχο του κινητήρα. Οι μηχανολόγοι κάνουν λόγο για οικονομία έως και 15% και υποκλίνονται στην απλότητα του. Το χαρακτηριστικό του είναι τα κυκλικά έκκεντρα που αντικατέστησαν τα κλασσικά «αμυγδαλωτά». Έχουμε επίσης αναφέρει ότι το μοναδικό της υπόθεσης εστιάζεται ότι ο πνευματικός πατέρας του συστήματος, Shunichi Aoyama, το σχεδίασε πριν από 30 χρόνια και έμεινε ξεχασμένο μέχρι τις μέρες μας που υλοποιήθηκε. Τέλος από τους 320 ίππους που αποδίδει κάτω από τα καπό των Infiniti η ισχύς έχει ανέβει στους 331, ενώ δεν πρέπει να παραλείψουμε το σύστημα SRC.

Για τον κινητήρα του ΤΤ, είναι δύσκολο να κρύψεις το θαυμασμό σου. Οι μικρές του διαστάσεις, το χαμηλό βάρος και η παραγόμενη ισχύς τον μετατρέπουν δίχως άλλο σε σημείο αναφοράς. Είναι άλλο ένα διαμάντι της σειράς TFSI, που επιπροσθέτως φλερτάρει έντονα με το συναισθηματισμό μας, μέσα από πλήθος των κυλίνδρων του.

Έτσι ήρθε η ώρα

που γύρισαν οι μίζες και ξύπνησαν οι κινητήρες. Λόγω προτέρου ανέντιμου βίου προτιμήσαμε να ξεκινήσουμε με το «δικούνητο». Ευνοϊκές συνθήκες με ελάχιστη κίνηση και θαυμάσια ευκαιρία να οδηγήσεις σβέλτα, να συγκεντρωθείς στη διαδρομή. Με τα ηλεκτρονικά εκτός και τους 331 ίππους διαθέσιμους ανά πάσα στιγμή, πάνω σε γλιστερό τερέν, το 370 Ζ απαιτεί όλη σου την προσοχή, όλη τη διαθέσιμη τεχνική και όπου η ταχύτητα ανέβαινε σε τριψήφια νούμερα όλο σου το θάρρος.

Η κατάσταση της ασφάλτου, έκανε την όλη προσπάθεια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα μεν αλλά και πιο δύσκολη, καθώς τα 275άρια Potenza του οπίσθιου άξονα είχαν την μόνιμη τάση να περιστρέφονται σε άλλα ίχνη από τα 245άρια του εμπρόσθιου άξονα.

Με λίγα λόγια, σε κάθε στροφή της διαδρομής επαφίεται μόνον στην κοινωνική συστολή του χειριστή να μην είναι (πολύ ή λίγο) γυρισμένο.

Αυτή την πρακτική, κάποιοι την βαφτίζουν ευχαρίστηση, άλλοι αλητεία και η αλήθεια είναι ότι η διαχωριστική γραμμή είναι δυσδιάκριτη, έτσι τουλάχιστον όπως έχουν διαμορφωθεί οι οδικές συνθήκες.

Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο δαίμονας από την άλλη πλευρά του πλανήτη δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Είναι ένα τίμιο αυτοκίνητο οδηγού. Είναι διθέσιο, έχει δύναμη, άριστες επιδόσεις, ακριβές τιμόνι, επιβραδύνει ικανοποιητικότατα, ενώ είναι και ομορφότερο από τον προκάτοχό του.

Τα εμπρόσθια φωτιστικά του σώματα δείχνουν μια υπερήφανη, άδολη επιθετικότητα, ενώ στο ίδιο σχεδιαστικό μοτίβο, (του μπούμεραγκ) ακολουθούν και τα οπίσθια σώματα.

Το ελαφρά υπερυψωμένο, στο κέντρο καπό, δίνει με την καμπυλότητα και τα νεύρα που το διατρέχουν μια πιο αεροδυναμική όψη, τα μπροστινά φτερά αναδεικνύουν το φαρδύτερο μετατρόχιο και για την ουρά ούτε λόγος να γίνεται. Ότι αισθητική και να έχεις, αποκλείεται να σε αφήσει αδιάφορο. Πολλώ δε μάλλον τω λόγω, στην κίνηση. Τι καλύτερη οπτική από το να την βλέπεις, να ολισθαίνει, αφήνοντας δυο φαρδιά αποτυπώματα πάνω στην άσφαλτο καθώς πειθήνια υπακούει στις εντολές του χειριστή.

Πέρα λοιπόν από την αισθητική του, η ψυχή αυτού του οχήματος, όπως και κάθε οχήματος που σέβεται την αποστολή του, αποκαλύπτεται, στην κίνηση και το μόνο ανασταλτικό στοιχείο για να πάρεις χαρά από αυτό είναι οι ικανότητες του χειριστή.

Ψάχνοντας για αρνητικά να γράψουμε, για τις μεγάλες τυφλές γωνίες, που λόγω σχεδίασης υπάρχουν πίσω οι οποίες, ίσως ενοχλήσουν κάποιους στις διασταυρώσεις.

Πέραν του βασικού εξοπλισμού, το αυτοκίνητο που οδηγήσαμε είχε δερμάτινα και θερμαινόμενα καθίσματα, navi, ηχοσύστημα BOSE, τροχούς 19 ιντσών, cruise control και σύστημα ελέγχου στροφών (SRC). Το τελευταίο είναι μια ενδιαφέρουσα εφαρμογή καθώς ανεβάζει αυτόματα το ρυθμό περιστροφής του κινητήρα όταν ο οδηγός κατεβάζει ταχύτητα. Δεν ταλαιπωρεί έτσι καθόλου τη μετάδοση και απομακρύνει ολότελα το ενδεχόμενο να μπλοκάρει ο κινητήριος πίσω άξονας παρά τη θέληση του χειριστή.

Για όσους κρίνουν ότι μπορούν ενίοτε, να χρησιμοποιήσουν το οικιοθελές μπλοκάρισμα του πίσω άξονα ως τεχνική, μπορούν να απενεργοποιήσουν το σύστημα.