Ο δαφνoστεφανωμένος έφηβος. (17.09.2009) PDF Print E-mail

Η πρόσφατη απομάκρυνση του Γεωργιανού προπονητή, Τιμούρ Κετσμπάγια από τον πάγκο του πρωταθλητή Ελλάδας έρχεται, για άλλη μια φορά, να τονίσει το σκηνικό όχι μόνον στον Ελληνικό αθλητισμό αλλά στο επιχειρείν.

Οι μηχανισμοί εξουσίας και χειραγώγησης στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου είναι μια αντανάκλαση της ευρύτερης εικόνας μιας κοινωνίας, που νοσεί και όχι μόνον δεν κάνει κάτι για τη ίασή της, αλλά τόσα δείχνουν ότι τόσοι πολλοί βολεύονται.

Οπαδισμός, επιχειρηματικότητα, λαϊκισμός, πολιτική, παραγοντισμός και ολίγον από ποδόσφαιρο είναι τα κυρίαρχα τμήματα του παζλ.

Οι 23 εναλλαγές των 19 διαφορετικών προπονητών του προπονητή της πρωταθλήτριας ομάδας τα τελευταία 16 χρόνια αποκαλύπτουν τμήμα του προβλήματος. Να τους θυμηθούμε:

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΠΟ ΕΩΣ

1. Λιούμπομιρ Πέτροβιτς 03/02/1993 05/11/1993

2. Kώστας Πολυχρονίου 06/11/1993 26/01/1994

3. Nίκος Aλέφαντος 27/01/1994 16/09/1994

4. Nίκος Γιούτσος    16/09/1994 18/10/1994

5. Tάις Λίμπρεχτς  19/10/1994 08/07/1995

6. Στ. Διαμαντόπουλος 09/07/1995 11/01/1996

7. Tάκης Περσίας 12/01/1996 19/06/1996

8. Nτούσαν Mπάγεβιτς 20/06/1996 10/11/1999

9. Aλμπέρτο Mπιγκόν 11/11/1999 10/04/2000

10.Γιάννης Mατζουράκης 11/04/2000 24/11/2000

11.Tάκης Λεμονής   25/11/2000 09/10/2002

12.Γιάννης Kόλλιας 10/10/2002 06/11/2002

13.Σρέτσκο Kάτανετς 07/11/2002 07/02/2003

14.Ολεγκ Προτάσοφ 08/02/2003 16/03/2004

15.Nίκος Aλέφαντος 19/03/2004 28/05/2004

16.Nτούσαν Mπάγεβιτς 01/06/2004 01/06/2005

17.Τροντ Σόλιντ 17/06/2005 29/12/2006

18.Τάκης Λεμονής 29/12/2006 11/03/2008

19.Χοσέ Σεγκούρα 11/03/2008 27/05/2008

20.Ερνέστο Βαλβέρδε 28/05/2008 26/05/2009

21.Τιμούρ Κετσπάγια 27/05/2009 15/09/2009

22.Μπόζινταρ Μπάντοβιτς 16/09/2009 20/09/2009

23.Αρτούρ Αντ. Κοΐμπρα 21/09/2009

Πρόεδρος, λαϊκός ηγέτης, προπονητής, οπαδός, οπαδολάγνος, οπαδοπλάνος, διαχειριστής, αγαπημένος της εξέδρας, θυμόσοφος και ιδιοκτήτης είναι κάποιοι από τους ρόλους που με επιτυχία υποδύθηκε ο επικεφαλής της Πειραϊκής Π.Α.Ε. τα 16 τελευταία στα οποία έχει τον έλεγχο.

Η σύγκριση, με ομολόγους του στο εξωτερικό, παρουσιάζει ελάχιστα κοινά σημεία. Αν σε κάποιους αυτή η εικόνα είναι απογοητευτική, ας θυμηθούν τις εμφανίσεις του «καπετάνιου» που εισέβαλε οπλισμένος στους αγωνιστικούς χώρους, ή του «βασιλιά των ρουμπινιών» που μοίραζε ιδιοχείρως σφαλιάρες στους επαγγελματίες εικονολήπτες του κρατικού καναλιού.

Όλα τούτα μας σπρώχνουν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα:

Όπως και στις υπόλοιπες εκφράσεις τους τόσο ο λαός όσο και ο τόπος, απολαμβάνουν προνομίων και ανέσεων που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ευτέλεια και τη διαπλοκή που πλήττει κάθε επίπεδο της κοινωνίας.