… και η μέρα της κρίσης.

Οι συγκριτικές δοκιμές οφείλουν να φτάνουν σε ένα συμπέρασμα και να δείχνουν την προτίμησή τους σε μια πρόταση. Στην τρέχουσα περίπτωση οι δυο διεκδικητές της προτίμησής μας αν και διαφορετικής φιλοσοφίας, συγκεντρώνουν κοινά χαρακτηριστικά.

Είναι βέβαιο ότι ήδη έχουν και θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερο φανατικό κοινό και υποστηρικτές, τόσο φανατικό ώστε να περιφρονούν απερίφραστα κάθε άλλη αυτοκινητική θέση.

Η πηγή αυτού του φανατισμού πηγάζει και μέσα από την εμπλοκή των δύο εργοστάσιων στο WRC και τις μαρκετινίστικες προεκτάσεις της.

Αν η «ισοπαλία» είναι ένα αποδεκτό αποτέλεσμα στα συγκριτικά, προσανατολίζομαι προς αυτήν.

Στο αισθητικό κομμάτι η πρόταση της Ford προσεταιρίζεται αμφιλεγόμενες σύγχρονες φόρμες έκφρασης με τις διχρωμίες, τα πλαστικά τελειώματα τύπου diffuser στην ουρά, τις μεγάλες φτερούγες στο πέρας του ουρανού και μια σχεδιαστική σύλληψη δίκην Darth wader στην μάσκα. Η αλήθεια είναι ότι θα έπρεπε να περιμέναμε κάτι κλασσικότερο, κάτι ευρωπαϊκότερο. Τι σημασία όμως έχει; Αφού το πελατειακό κοινό έδειξε την δίψα του, εξαφανίζοντας κάθε απόθεμα.

Το STi βαδίζει στα γνωστά αισθητικά μονοπάτια προχωρώντας και σε μια πιο συντηρητική, πιο δυτική, παραδοσιακή προσέγγιση και για να το εκφράσω χυδαϊστί, είναι σαφώς λιγότερο «καβούρικο» από το RS.

Πως αλλάζουν τα δεδομένα; Ε;

Οι θέσεις οδήγησης είναι και στα δύο άριστες θα βολέψουν και τον πιο περίεργο και τον πιο απαιτητικό, ενώ καθώς το STi είναι τετράπορτο θα βολευτούν περισσότερο αν, επιβιβαστούν, ταξιδέψουν περισσότεροι από δύο.

Να παρατηρήσω εδώ, ότι θα μπορούσαν (οι της Ford) να έχουν αποφύγει την τάπα στη θέση του πλαστικού του τιμονιού, που στα υπόλοιπα μοντέλα υπάρχει η υποδοχή του κλειδιού. Ένα πλαστικό σχεδιασμένο ειδικά για το RS, που έχει μπουτόν και όχι κλειδί θα ήταν πιο τιμητικό.

Στον τομέα της επιβράδυνσης το RS έχει μια υπεροχή παρά το γεγονός ότι είναι μόνον επτά δεκάδες κιλά ελαφρύτερο.

Να ανακεφαλαιώσουμε με την οδηγική συμπεριφορά.

Σε γλιστερές, βρεγμένες επιφάνειες, ειδικά αν βιάζεσαι και απαιτείται μια ακρίβεια, μια αυστηρότητα, η επιλογή είναι STi.

Σε καλές στεγνές επιφάνειες, θα επιθυμούσα να δένομαι στο RS και να σηκώνω τους οπίσθιους εσωτερικούς τροχούς, να ντριφτάρω κατά βούληση.

Είναι κάπως περίεργο, αλλά φθάσαμε στο σημείο να προτιμούμε ένα προσθιοκίνητο ως πιο ευχάριστη λύση.

Αν τώρα έπρεπε απαραίτητα να διαλέξω ένα όχημα, έτσι πως λέμε, πρώτο μεταξύ ίσων, θα επέλεγα το RS για δυο λόγους. Είναι πιο φρέσκο, είναι και πιο παιχνιδιάρικο.

Για να ξαναγυρίσω στον τίτλο, σκέφτομαι, πως μας προσφέρουν εξαιρετικές προτάσεις με ιπποδυνάμεις που θεωρητικά διεκδικούν νίκες σε σημαντικούς θεσμούς, με εκπληκτικές εφαρμογές και εμείς ψάχνουμε για ψεγάδια.

Μήπως είμαστε αγνώμονες;

Η μήπως η αυτοκινητική μας βούληση γυρεύει οχήματα με περισσότερη ψυχή και λιγότερο μάρκετινγκ.

Ο καθένας ας δώσει τη δική του απάντηση…