Πίστες & Τουρισμός (...άντε πάλι) – Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014. |
![]() |
![]() |
![]() |
Υπό το καθεστώς μιας, ας την χαρακτηρίσω, racetrack overdose, καταγράφω τις κάτωθι εντυπώσεις με προφανή προσχηματικό τρόπο: Τον Φεβρουάριο, βρέθηκα στο Castelloli circuit της Καταλωνίας (για το Leon Cupra), τον Μάιο στο Αutodromo do Αlgarve στο Πορτιμάο της Πορτογαλίας (για τις Μ3 Sedan & M4 Coupe), αλλά και στο Vairano έξω από το Μιλάνο (για το Subaru WRX). Tον Ιούλιο στην Aldenhoven της Ρηνανίας (για όλη σχεδόν τη γκάμα της Porsche) και αυτό τον μήνα τόσο στη Vallelunga έξω από τη Ρώμη (για συμμετοχή στο Italia Mini Challenge), όσο και στο Ascari race resort στα ορεινά της Μάλαγα (για το ΤΤS). Σε ένα χρονικό διάστημα επτά μηνών, σε έξι διαφορετικές πίστες τεσσάρων Ευρωπαϊκών χωρών. Έτσι δικαιολογείται αρκετά ο χαρακτηρισμός, racetrack overdose, τουλάχιστον στο πλαίσιο της μνημονιακής Ελλάδας. το τελείωμα της ευθείας των pits στο Ascari race resort που καταλήγει σε ένα κομμάτι που θυμίζει corkscrew της Laguna Seca Αν και ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος, αν και το πλήθος των γύρων που συμπληρώνεις είναι μικρός, υπάρχει μια προστιθέμενη εμπειρία μετά από όλες αυτές τις περιηγήσεις. Ειδικά σε εκείνες που είχα ξαναβρεθεί στο παρελθόν (Castelloli & Ascari), στις οποίες δεν ξεκινάς από το μηδέν, καθώς κάτι θυμάσαι, όλα έρχονται πιο εύκολα και στο τέλος των γύρων κινείσαι πιο άνετα και πιο σβέλτα. Ταυτόχρονα σου δίνεται η ευκαιρία να διαπιστώσεις και το, οδηγικό, επίπεδο των αλλοδαπών συναδέλφων αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά τους. Πάνω από όλα όμως, είναι μια χρήσιμη εμπειρία, η οποία σου δίνει εξίσου χρήσιμα στοιχεία ώστε να φθάσεις σε κάποια ασφαλή συμπεράσματα. Κι επειδή το θέμα «πίστα στην Ελλάδα» έχει αναζωπυρωθεί, για μια ακόμα φορά στην ημετέρα πατρίδα, καθώς ακούμε και διαβάζουμε πολύ φιλόδοξα σενάρια, τα οποία φροντίζουν να συντηρούν και να προβάλλουν, ανιδιοτελώς πάντα, δημοσιογραφικοί κύκλοι με τα αντίστοιχα ιδανικά, μια μικρά ασφαλώς συμβολή στο αναπτυξιακό όραμα του Μεσσήνιου τιμονιέρη μας, η Ευρωπαϊκή εμπειρία, μας προσφέρει πλούσιο υλικό για σκέψη. Italia Mini Challenge. Eκκίνηση. Θα μας μείνουν για πάντα αποτυπωμένες οι εικόνες εκείνον τον μαύρο, των όντι, Σεπτέμβριον (5), του '97, όπου εν μέσω μιας λαίλαπος από αλαλαγμούς χαράς των Ελλήνων αξιωματούχων (αναζητήστε τις φιγούρες τους στα βίντεο που είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο), την ώρα που ο Καταλανός πρώην Φαλαγγίτης και πάντα «αθάνατος» Juan Antonio Samaranch εκστομούσε το περίφημο: "The city that will have the honour and responsibility to organize the Olympic Games of the year 2004 is Athens.". Marbella, παρά θιν αλός, για την παρουσίαση του νέου ΤΤ. Στην Ισπανία όλα αυτά, στην Ανδαλουσία πάνω από την Costa del sol πίσω από την Sierra Blanca, μια ώρα απόσταση, όπως είπαμε από την Marbella. Μια περιοχή ξεζουμισμένη κυριολεκτικά από τις τουριστικές μετοπολεμικές επιταγές. Κτισμένος κάθε λόφος, κάθε σπιθαμή γης, σε μεγάλο βάθος από την ακτογραμμή για κάθε είδους εισόδημα που θα εισρεύσει από τη σκοτεινή Ευρώπη, με σκοπό να κάψει το δέρμα του και ενδεχομένως το σκώτι του. Οφείλουμε να διατηρούμε μεγάλες επιφυλάξεις για το αν αυτό είναι το μοντέλο για το σωστό τουρισμό. Μπορεί να είναι αποδοτικό, μπορεί να είναι κερδοφόρο, οπότε τίθεται το ερώτημα: Για ποιούς; Όπως επίσης οφείλουμε να αναρωτηθούμε αν κάτι τέτοιο είναι το όραμα του δικού μας τόπου και αν εκεί στοχεύουν οι πανηγυρισμοί των κυβερνώντων για τα εκατομμύρια τουριστών που έρχονται. Δηλαδή: δεν μας φτάνουν τα ευρωπαϊκά ερείπια που κατακλύζουν σουρωμένα ως αναισθησίας τα Μάλια, το Φαληράκι, τις Μπενίτσες; Δεν μας αρκούν οι νεόπλουτοι εξ ανατολών ολιγάρχες που διοργανώνουν παράλογα ακριβούς διαγωνισμούς κακογουστιάς στην Μykonos και στο Ionion; Τόσο δύσκολο είναι να δεχόμαστε ισορροπημένο, σεβάσμιο, Τουρισμό επιπέδου; Με αυτά θα θυμόμαστε την Ελλάδα του 2014 και των επόμενων ετών; Ή μήπως αυτά θα είναι τα διαπιστευτήρια της εισόδου μας στην ανάπτυξη; Για πίστες, για αυτοκινητοδρόμια, για Τουρισμούς και τα τοιαύτα... Εκκίνηση 3ωρου Τατοίου 1969. Στην πρώτη σειρά από αριστερά: Η λευκή 1750 του "Μαύρου", η Vette του Τζώνυ, η GTA του Π. Φωτιάδη, το Kadett του "Σιρόκο" και το Cooper S του Σ. Ζαλμά. Σήμερα;
|