Περί εκλογών (11.06.2009) - 3η PDF Print E-mail
Article Index
Περί εκλογών (11.06.2009)
All Pages
Η αποχή ως τρόπος διαμαρτυρίας, ως περιφρόνηση για το αποτυχημένο της αστικής, της δυτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι μια απόλυτα κατανοητή θέση. Προφανώς βολεύονται αρκετοί και για πολλούς λόγους. Άλλοι τόσοι όμως, έχουν ισχυρά επιχειρήματα ενάντια της αποχής. Όπως ο Αμερικανός κολουμνίστας και συγγραφέας Bill Vaughan είπε ότι:

«Ο Αμερικάνος πολίτης θα διασχίσει τον Ατλαντικό ώστε να πολεμήσει  για την Δημοκρατία, αλλά δεν θα διασχίσει το δρόμο για να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές»

Λογική η ανησυχία του αφού ο πρόεδρος της πατρίδας του τελικά εκλέγεται με λιγότερο από το 25% του εκλογικού σώματος.

Στο ίδιο μήκος κλίματος ο εκδότης George Jean Nathan θεώρησε πολύ επιτυχημένα ότι: «Οι κακοί δημόσιοι λειτουργοί  εκλέγονται από καλούς πολίτες που Δεν ψηφίζουν.» Και ποίος θα μπορούσε να βρει ένα αντεπιχείρημα σε αυτή τη θέση;

Σίγουρα όχι ο Αδόλφος Χίτλερ ο οποίος φέρεται ειπών πως: «Η Δημοκρατία δεν έχει μέλλον αφού η ψήφος ενός σοφού ακυρώνεται από τη ψήφο ενός ηλίθιου.»

Ιδεολογικά απόμακρος αλλά πρακτικά συνοδοιπόρος του Αδόλφου, ο Ιωσήφ Στάλιν λέγεται πως εξέφρασε την άποψη πως: «Αυτοί που ψηφίζουν δεν αποφασίζουν κάτι, Αυτοί που μετρούν τις ψήφους αποφασίζουν τα πάντα.»

Αυτό όμως που δεν μπορεί να ακυρωθεί είναι η αγωνία εκείνων που επί σειρά δεκαετιών έχουν στερηθεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όπως ο πρώτος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής και νομπελίστας Νέλσον Μαντέλα που έχοντας ο ίδιος βιώσει τη βία και το απάνθρωπο πρόσωπο του απολυταρχικού, ρατσιστικού, αποικιοκρατικού καθεστώτος έχει δηλώσει ότι:.

«Αν οι Η.Π.Α. ή η Μεγάλη Βρετανία έχουν εκλογές δεν ζητούν την παρουσία παρατηρητών από την Αφρική ή την Ασία. Αλλά όταν κάνουμε εμείς εκλογές θέλουν παρατηρητές.»

Στη δύση όμως όπου τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά ο ίδιος θεσμός διέπεται από άλλες ιδεολογίες οπότε είναι μοιραίο να εκφράζονται και άλλες απόψεις.

«Οι εκλογές κερδίζονται από πολιτικούς κυρίως διότι οι περισσότεροι πολίτες δεν ψηφίζουν υπέρ κάποιων υποψηφίων, αλλά κατά κάποιων άλλων» όπως θεωρούσε ο δημοσιογράφος Franklin Pierce Adams