Η ιστορία είναι άδικη – Σαββάτο 10 Αυγούστου 2013 PDF Print E-mail

Βρισκόμαστε στον Ιούνιο του 1953, κάτι παραπάνω από 60 χρόνια νωρίτερα, και η B.M.W. μετά την περιπέτεια του πολέμου, μπαίνει και πάλι σε ρυθμούς παραγωγής.

Οι πρώτες μεταπολεμικές B.M.W. 501 & 502, πρόγονοι της σημερινής 3GT διαφημίζονται με στόχο το πέρασμα της φίρμας στην αγορά των Η.Π.Α., εστιάζοντας στο θέμα της ομορφιάς.

Η ρεκλάμα κάνει λόγο για «Ευρωπαϊκή γραμμή» η οποία σημαίνει «διακριτική και κομψή σπορ ομορφιά». Επίσης «συνδυάζει τεχνολογία και εμφάνιση ανεξάρτητα από την μόδα».

Το κείμενο καταλήγει στο κάπως προφητικό «τα χαρακτηριστικά της Ευρωπαϊκής γραμμής είναι τα χαρακτηριστικά της B.M.W.”.

Προς επίρρωση των αναγραφομένων, αναδεικνύει σε πλάνο δεύτερο τη φινέτσα του αγάλματος της Σαμοθράκης. Κανείς βεβαίως δεν μπορούσε να προβλέψει την μετέπειτα τόσο επιτυχημένη πορεία της φίρμας σε παγκόσμια κλίμακα.

Η ιστορία όμως είναι λίγο άδικη. Ένα ελληνικό άγαλαμα που βρίσκεται σε μια γαλλική πόλη και εμφανίζεται σε μια διαφήμιση πίσω από ένα γεμανικό αυτοκίνητο.

Άδικη γιατί γνωρίζουμε τα ονόματα δεκάδων σχεδιαστών όμορφων, εντυπωσιακών αυτοκινήτων και δεν γνωρίζουμε τον δημιουργό της Νίκης.

Είναι άδικη επίσης, διότι συχνά αυτό που ορίζουμε ως κοινωνικές διαδικασίες στηρίζονται σε δράματα.

Από τον εκθεσιακό χώρο του Dachau, μεταφέρω ένα δείγμα.