Terrence Steven McQueen (23.03.2011) PDF Print E-mail

Αν ζούσε ο «King of Cool», θα συμπλήρωνε αυτές τις μέρες τα 81 του χρόνια. Γεννημένος στις 24 Μαρτίου του ’30 στην Ιντιάνα των Η.Π.Α. αποχώρησε από τον μάταιο τούτο κόσμο τον Νοέμβριο του ’80.

 

Ο, πιλότος ακροβατικών πτήσεων, πατέρας του άφησε την οικογένεια όταν ο Steve ήταν 6 μηνών, ενώ η μητέρα του με χρόνια προβλήματα αλκοολισμού, ανήμπορη να μεγαλώσει το παιδί της, το παρέδωσε στους γονείς της, το 1933 την περίοδο της μεγάλης ύφεσης. Μολοντούτο, τα πρώτα παιδικά του χρόνια ήταν ευτυχισμένα καθώς τα πέρασε στη φάρμα του αδελφού της γιαγιάς του.

Όταν αργότερα, στα οκτώ του, η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε, τον πήρε πάλι κοντά της, άρχισαν τα προβλήματά του. Η δυσλεξία που τον ταλαιπωρούσε, η μερική κώφωση που ήρθε σαν το αποτέλεσμα βαριάς ωτίτιδας που τον έπληξε μικρό και πιθανότατα η αδυναμία της μητέρας του να του δώσει σωστά εφόδια, τον έσπρωξαν σε μια περιθωριακή ζωή.

Μικροκλοπές, συμμετοχή σε εφηβικές συμμορίες και ένα συνεχές φλερτ με την παρανομία τον οδήγησαν στους πεζοναύτες όπου υπηρέτησε από το ’47 έως το ’50. Σε αυτά τα τρυφερά χρόνια, η σκληροτράχηλη εκπαίδευση είχε και αρνητικά και θετικά αποτελέσματα. Στα πρώτα, να καταχωρηθεί η διάσωση πέντε συναδέλφων του κατά τη διάρκεια άσκησης στα νερά του Αρκτικού κύκλου, στα δεύτερα η 14ημερος αδικαιολόγητη απουσία από την μονάδα για μάτια μιας δεσποινίδος. Για αυτό το παράπτωμα καταδικάστηκε σε 41 μέρες εγκλεισμό σε στρατιωτική φυλακή.

Στα 20 του, όταν εγκατέλειψε τους πεζοναύτες με τιμητική απόλυση ήταν ήδη δοκιμασμένος και με πλούσιες εμπειρίες. Δυο χρόνια αργότερα, με υποτροφία άρχισε να σπουδάζει υποκριτική αλλά ταυτόχρονα μπορούσε να κερδίζει κάποια χρήματα συμμετέχοντας σε αγώνες μοτοσυκλετών. Ο 22χρονος Steve McQueen είχε ανακαλύψει τα μονοπάτια που τον ενδιέφεραν.

- The great Escape (1963) -                                                                                                                                                  - Le Mans  (1971) -

Ήρθαν οι πρώτοι μικροί ρόλοι σε ταινίες, οι πρώτες παρουσίες στο Broadway και όταν πια τριανταρίζει η καριέρα του απογειώνεται. Να θυμίσουμε: The Magnificent Seven (1960), The Great Escape (1963), Love with the proper Stranger (1963), The Sand Pebbles (1966 υποψηφιότητα Oscar α΄ανδρικού ρόλου), The Thomas Crown affair (1968), Bullitt (1968), Le Mans (1971), The Getaway (1972), Papillon (1973), The Towering inferno (1974)

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός του Hollywood. Ο McQueen ήταν πλέον ένα λαμπερό όνομα. Δεν ήταν όλα εύκολα όμως. Υπήρχαν μεγάλες αντιφάσεις. Από την μία δίωρες καθημερινές προπονήσεις, με 5 μίλια τρέξιμο και βάρη, από την άλλη οινόπνευμα και τσιγάρο. Μετά τη δολοφονία της Sharon Tate και 4 άλλων ατόμων το καλοκαίρι του'69, η πρώτη του σύζυγος είχε αναφέρει ότι ήταν συνέχεια οπλισμένος. Υπήρχε μια φήμη ότι ήταν και αυτός στόχος του Charles Manson. Συντηρητικός στις πολιτικές του τοποθετήσεις, δεν απέφυγε όμως την αναγραφή του ονόματός του στις περίφημες λίστες των εχθρών του ρεπουμπλικάνου πρόεδρου R. Μ.  Nixon.

Στο γεγονός αυτό, απάντησε αναρτώντας μια τεράστια Αστερόεσσα στο σπίτι του. Ακριβώς κάτω από την κατοικία του, που βρισκόταν στην κορφή ενός λόφου, κατοικούσε ο καλός του φίλος James Gardner με τον οποίον είχαν γνωριστεί το'63 στα γυρίσματα της "Μεγάλης απόδρασης". Ο Gardner ήταν πολύ σχολαστικός με την καθαριότητα του κήπου του και ευρύτερα με την τάξη. Ο Mcqueen έβρισκε πολύ γουστόζικο να πετάει όλα τα άδεια τενεκεδάκια της μπύρας που έπινε στον κήπο του Gardner, ο οποίος δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει! Έφευγε και άφηνε τον κήπο καθαρό, επέστρεφε και τον έβισκε γεμάτο τενεκεδάκια.

Ο McQueen, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, συχνά είχε υπέρογκες απαιτήσεις από του παραγωγούς για ξυριστικές μηχανές παντελόνια και άλλα μικροαντικείμενα. Το γεγονός που είχε προξενήσει απορίες. Αργότερα έγινε γνωστό ότι όλα αυτά τα μάζευε και τα πρόσφερε σε ιδρύματα και σχολεία, τα οποία συχνά επισκεπτόταν. Εκεί μιλούσε με τα παιδιά, έπαιζε μπιλιάρδο μαζί τους και τα βοηθούσε όσο μπορούσε. Η παιδική του ηλικία και τα βιώματά της δεν θα έφευγαν από μέσα του όση φήμη ή πλούτο και να αποκτούσε...

Mε την πρώτη του σύζυγο, την Αμερικανο-Φιλλιπινέζα Neile Adams

Ο Βασίλης Τσακίρογλου σε ένα του κείμενο, από το Φθινόπωρο του 2008, φωτίζει μια άλλη του πλευρά:

«… Το 1970 ο Αντρέτι έτρεξε στον 24ωρο αγώνα του Sebring τον οποίο κέρδισε με δραματικό τρόπο, φέρνοντας τη Ferrari του εμπρός από την Porsche 908 των Ρέβσον-Μακουίν. Όπως αποκάλυψε μετά τον αγώνα, ο Αντρέτι οδήγησε πολύ πάνω από τα όρια με μόνο κίνητρο να μην επιτρέψει στον Στιβ Μακουίν να πάρει μια νίκη που δεν του άξιζε. Ο super Mario είχε εξοργιστεί επειδή τα μεγάφωνα δεν σταματούσαν να επαινούν την προσπάθεια του σταρ, τη στιγμή που ήταν συγκλονιστικά αργός. Ήταν σαφές ότι ο Αντρέτι δεν εκτίμησε ποτέ τον Μακουίν ως οδηγό. Στον αντίποδα, να τι είχε να πει για έναν άλλο ηθοποιό που αποφάσισε να παραστήσει τον αγωνιζόμενο: «Ο Πολ είναι στ' αλήθεια παθιασμένος με το σπορ.

Δεν είναι κάποιο πλουσιόπαιδο του Χόλιγουντ που πουλάει μούρη από δω κι από κει. Ο άνθρωπος γουστάρει τα αυτοκίνητα και τους αγώνες. Το περίεργο είναι η ανταγωνιστικότητά του. Σιχαίνεται να χάνει, πραγματικά το σιχαίνεται. Κάτι άλλο, πολύ σημαντικό, είναι η μεθοδικότητά του. Είναι ένας σοβαρός πιλότος... Εάν δεν είναι πιο γρήγορος από τον διπλανό του, θέλει να καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό». Ο Στιβ Μακουίν ζήλευε θανάσιμα τον Πολ Νιούμαν, τον φθονούσε σε τέτοιο βαθμό παράνοιας ώστε όταν οι δυο τους δέχτηκαν να συμπρωταγωνιστήσουν στον «Πύργο της Κολάσεως» ο Μακουίν απείλησε να σκίσει το συμβόλαιό του, όταν ανακάλυψε ότι ο ρόλος του Νιούμαν ήταν κατά 12 γραμμές μεγαλύτερος από το δικό του στο σενάριο. Ο Πολ Νιούμαν απλώς δεν είχε δώσει καμία σημασία στην υστερία της πριμαντόνας που είχε καταλάβει τον συμπρωταγωνιστή του - εξάλλου αυτό έκανε πάντα, παρέμενε απόμακρος και εκνευριστικά cool...»

Δεν είναι ακριβώς έτσι, διότι: Οι McQueen Revson σε εκείνο το Sebring, (21 Μαρτίου ’70, 12ωρο και όχι 24ωρο) οδηγούσαν μια 908 με τρίλιτρο φλατ μοτέρ, με 650 κιλά και 370 ίππους που έδινε μια αναλογία 1,75 κιλών ανά ίππο. Στον αντίποδα οι Mario Andretti - Ignazio Giunti Nino Vaccarella οδηγούσαν μια 512, με 840 κιλά μάζας και 550 ίππους από τον 5λιτρο δωδεκακύλινδρο μοτέρ με αναλογία 1,52. Επίσης δεν αναφέρεται ότι ο Steve οδηγούσε με νάρθηκα στο αριστερό πόδι από πτώση που είχε δυο Κυριακές νωρίτερα με μοτοσυκλέτα.

Σε ότι αφορά τα μεγάφωνα που επικαλείται ο Mario, είναι λογικό. Ο McQueen ήταν ο McQueen και ο Peter Revson ήταν ανιψιός του ιδρυτή της Revlon. Ήταν και οι δύο Αμερικανοί, νέοι, όμορφοι, πλούσιοι, και έτρεχαν με ένα ασθενέστερο αυτοκίνητο απέναντι σε έναν Ιταλοαμερικανό, σε έναν άγνωστο Ιταλό και σε έναν Σικελό δάσκαλο, οποίος βέβαια στο Palermo δικαίως λατρευόταν σαν θεός. Τι διαφορετικό περίμενε; Τέλος η 512 μετά από 12 ώρες αγώνα κατέκτησε τη νίκη για 23 μόλις δευτερόλεπτα. Αν ο McQueen δεν ήταν τόσο «συγκλονιστικά αργός» τι θα γινόταν δηλαδή;

The Towering infermno (1974). Steve McQueen, Faye Dunaway, Paul Newman, στο σετ.

Για το άλλο, το καλλιτεχνικό θέμα και την διαφαινόμενη "θανάσιμη ζήλια" το θέμα έχει ώς εξής: Ο McQueen είχε την απαίτηση, το σενάριο να έχει ακριβώς τις ίδιες αράδες και για τους δυο τους. Η αμοιβή των δύο ηθοποιών ήταν ακριβώς η ίδια. Ενα εκατομμύριο δολάρια, και 7,5% από το box office ο καθένας. Αν υπολογιστεί ότι η παραγωγή κόστισε 14 εκατομμύρια και έφερε στα ταμεία της Warner και της 20th Century Fox  (πρώτη συμπαραγωγή τους) 116, καθαρά γίνεται αντιληπτό πόσα εισέπραξε ο καθένας τους. Κολοσσιαία νούμερα για την εποχή.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ξέσπασε μια φωτιά στο σετ και ο McQueen βοήθησε ένα αληθινό πυροσβεύστη να την σβήσει. Όταν ο πυροσβέστης αναγνώρισε το βοηθό, του είπε: "Η γυναίκα μου δεν θα το πιστέψει" για να πάρει την απάντηση από τον ηθοποιό: "ούτε και η δική μου". Πρέπει να αναφερθεί ότι ο McQueen απαίτησε το ρόλο του "καλού" αρχηγού πυροσβέστη, αναβαθμίζοντας τον μέσα στο σενάριο, ενώ αργότερα ο Newman θα δηλώσει ότι μετάνοιωσε που είχε γυρίσει την ταινία, πρόσθεσε ότι ήταν η πρώτη και τελευταία φορά το έκανε, αποκάλυψε ότι το κίνητρό του ήταν η υψηλή αμοιβή και χρέωσε την αντιπαλότητα στον McQueen.  

με τη δεύτερη σύζυγό του Ali McGraw                                                 στα γυρίσματα του "The Getaway"

Τέλος, ακόμα και αν είναι απολύτως ακριβείς οι κουβέντες της δεύτερης συζύγου του και συμπρωταγωνίστριας στο The Getaway, Ali McGraw, που έκανε λόγο για ελάχιστη υπομονή και κάποια χρήση βίας, ο «King of Cool», θα παραμείνει σε όσους τουλάχιστον ένοιωσαν τη γοητεία του, ο ανυπότακτος «κακομαθημένος» με την τραυματική παιδική εφηβική ηλικία, που έβγαινε με την «αλητοπαρέα» του για μπύρες, και «λύσσαγε» με τα off road στους αμμόλοφους (On any Sunday), ο τύπος που με χαρά έκανε όλα τα οδηγικά στο Bullitt.

Το τέλος του ήταν τέτοιο που το απεύχεσαι για κάθε άνθρωπο. Γεμάτος καρκίνο εξέπνευσε μια μέρα μετά την απεγνωσμένη, ανέλπιδα εγχείρηση αφαίρεσης ενός μεγάλου όγκου από τον αυχένα του

Ας τον θυμόμαστε και για το ρόλο του στην "Μεγάλη απόδραση", και στο "Thomas Crown Affair", όπου η πρόσφατη επανέκδοση σαφώς υπολείπεται.

 

αναρτήθηκε και στο wmotors.gr