Ταραχές και δικαιοσύνη (11.11.2010) PDF Print E-mail

Οι χθεσινές ταραχές στην έδρα των Συντηρητικών στο Λονδίνο δεν αποτελούν παρά ακόμα μια απόδειξη του τεταμένου κλίματος της εποχής. Αν ακόμα και οι παραδοσιακά ήπιοι έως και απαθείς Βρετανοί, αντιδρούν βίαια γίνονται αντιληπτές οι διαστάσεις του προβλήματος.

Τα επεισόδια δημιουργήθηκαν από μικρή ομάδα κουκουλοφόρων που αποσπάστηκαν από το κυρίως μπλοκ της ογκώδους φοιτητικής διαδήλωσης, πρόχειρες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 50.000 διαδηλωτές, αλλά όλα δείχνουν ότι το πνεύμα στο σύνολό του είναι μαχητικό. Η δήλωση 20χρονου φοιτητή είναι αποκαλυπτική.

«Καταστρέφουµε το κτίριο ακριβώς όπως αυτοί καταστρέφουν τις πιθανότητες που έχουµε να σπουδάσουµε»

Το θέμα είναι στη βάση του οικονομικό. Η απόφαση της Βρετανικής κυβέρνησης να διπλασιάσει κατ’ αρχήν τα δίδακτρα και σε μερικές περιπτώσεις να τα τριπλασιάσει αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των εξελίξεων. Η οικονομική διάσταση βεβαίως εύκολα λαμβάνει ταξικό χαρακτήρα και διχαστικές τάσεις.

«θέλουν να µετατρέψουν τα πανεπιστήµια από εκπαιδευτικά ιδρύµατα σε αποκλειστικά σχολεία για πλούσιους»,

Δήλωσε κάποιος άλλος φοιτητής δείχνοντας την ουσία του προβλήματος. Από την άλλη η πολιτεία, με πρόσχημα τη διεθνή οικονομική ύφεση, μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει τα οικονομικά εχέγγυα να συνεχίσει να προσφέρει τις οποίες υπηρεσίες.

Αυτό που δεν μπορεί η κυβέρνηση να αναιρέσει είναι τη δέσµευση του αντιπροέδρου της, Νick Klegg όταν προεκλογικά υποσχόταν πλήρη κατάργηση των διδάκτρων στην ανώτατη εκπαίδευση.

Ανάµεσα στους διαδηλωτές, βρέθηκαν 400 φοιτητές του Πανεπιστηµίου της Οξφόρδης. «Σήµερα µια γενιά πολιτικών µαθαίνει ότι αν αυτοί έχουν ξεχάσει τις υποσχέσεις τους οι φοιτητές τις θυµούνται», δήλωσε ο πρόεδρος της Ενωσης των Φοιτητών της Οξφόρδης David Barclay προσθέτοντας: «∆εν θα καθήσουµε µε σταυρωµένα χέρια παρακολουθώντας ξανά το πανεπιστήµιό µας να γίνεται και πάλι ο παράδεισος µιας προνοµιούχου ελίτ».

Το γεγονός ότι ανάμεσα στους Βρετανούς φοιτητές υπάρχουν πολυάριθμοι αλλοδαποί, προφανώς ενισχύει τη μαχητικότητα των διαμαρτυρομένων.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση οφείλει ένα μόνο. Δικαιοσύνη. Διαφορετικά είτε άμεσα, είτε αργότερα θα εισπράξει το κόστος των ανοικτών κοινωνικών μετώπων. Στην πολιτική αυτό ερμηνεύεται με μια λέξη. Ταραχές.