Διότι… (28.05.2010) |
![]() |
![]() |
![]() |
Ψάχνοντας για απαντήσεις σε συγκεκριμένο ερώτημα, μπορούμε να δώσουμε τις ακόλουθες απαντήσεις: …δεν μπήκαμε στον κόπο να ερευνήσουμε τι σημαίνει η συνθήκη του Μάαστριχτ, η Ο.Ν.Ε., το ευρώ, … πνιγήκαμε από ευτελή μοντέλα συμπεριφορών που τα υπηρετήσαμε με ακόμα πιο φτηνό τρόπο, … ερωτευθήκαμε την ελευθεριότητα πριν απαλλαγούμε από τον μικροαστισμό και το επαρχιωτισμό, … πιστέψαμε στο ψεύδος του λαϊκού καπιταλισμού, στο τζόγο, στη τρέλα των χρηματιστηρίων, … πουλήσαμε πολύ φτηνά ότι αξιόλογο είχε αυτός ο τόπος και αγοράσαμε πολύ ακριβά ότι ετερογενές ήρθε , … εγκαταλείψαμε ασφαλείς, δοκιμασμένες οικονομικές πρακτικές ξεχνώντας γρήγορα τη φτώχια μας … αλωθήκαμε από την υπερκατανάλωση και υποδεχτήκαμε θετικά την παγκοσμιοποίηση, …παραμείναμε όχι απλά αμόρφωτοι, αλλά κάτι πιο οδυνηρό, χαρακτηριστικά ακαλλιέργητοι … νομίσαμε ότι γίναμε κυρίαρχοι, επειδή ηγεμονεύσαμε μερικές χιλιάδες υποσιτισμένους γείτονες, … η επόμενη μετά τον εμφύλιο γενιά, λησμόνησε γιατί πολέμησαν οι πατεράδες τους (όπου κι’ αν ανήκαν), … συμπεριφερθήκαμε με όλη τη χυδαιότητα του νεόπλουτου, μέχρι τη στιγμή που ήρθε ο λογαριασμός, … τρομοκρατηθήκαμε μόλις το οικοδόμημα άρχισε να καταρρέει, βγάζοντας άναρθρες κραυγές, … χάθηκε από μέσα μας, η Κλεφτουριά του ’21, ο Αέρας του ’40, η Ανταρτοσύνη του ’44,
Το ερώτημα λοιπόν, ήταν: «Πως φτάσαμε εδώ, σαν κοινωνία, λαός και έθνος;» Κι’ ας μην νομίσουμε, πως ακουμπήσαμε στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο…
|