Νοέμβριος 1973 (19.11.2009) |
Page 1 of 3
Μόλις 24 χρόνια από το τέλος του εμφυλίου πολέμου και 29 από τη μάχη της Αθήνας, η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 θύμισε ότι οι πληγές της Ελληνικής κοινωνίας δεν είχαν επουλωθεί, τα βαθιά σημάδια της δεν είχαν φύγει. Η εικόνα με τα πανό όπου αναγραφόταν το σύνθημα: «Ε.Α.Μ. - Ε.Λ.Α.Σ. - ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ» δεν αποτελεί μόνον μια ακόμα ένδειξη της ιστορικής αλληλουχίας, αλλά εκφράζει τις ρίζες των επιδιώξεων για τους μεν αλλά και το βαθμό της απειλής για τους δε. Αναδρομή Η σκληρότητα των μεταπολεμικών κυβερνήσεων απέναντι σε κάθε τι που έκρινε ότι την απειλούσε δεν κατάφερε να εξουδετερώσει το σύνολο των πιθανών αντιπάλων της. Μπόρεσε όμως να σβήσει το εμφυλιακό κλίμα αργά αλλά σταθερά σε ένα είδος φοβισμένου μικροαστισμού, εκφυλίζοντας τις πολιτικές αντιθέσεις, αποσυνθέτοντας τις κοινωνικές διεκδικήσεις. Με την έλευση των κυβερνήσεων του Κέντρου στην εξουσία, αλλά και το ευρύτερο ευρωπαϊκό κλίμα αμφισβήτησης εκείνης της εποχής, οι νεολαίοι, οι καλλιτέχνες, και κάθε ανήσυχος φορέας άρχισε να διεκδικεί περισσότερο χώρο. Όλα τούτα τελείωσαν απότομα το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου, 37 ημέρες πριν τις προγραμματισμένες εθνικές εκλογές. Η διαταγή ήταν: «εκτελέσατε Προμηθέαν» και το αποτέλεσμα η επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας. Λίγους μήνες αργότερα μετά από μια οπερετική κίνηση ο ανώτατος άρχοντας της χώρας εγκαταλείπει την Ελλάδα και θα παραμείνει εις το διηνεκές άνεργος. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι αυτό ήταν το σπουδαιότερο κληροδότημα της δικτατορίας. Από το θέρος του ’73 το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών προχωρά σε μερικές κινήσεις που υποτίθεται θα επανέφεραν τη συνταγματική νομιμότητα. |