Νοβέμπερ - (Σαββάτο 1η Δεκεμβρίου 2018) Print

Ο Νοέμβριος είναι ένας μήνας με διττές ερμηνείες. Είναι ταυτόχρονα μουντός και φωτεινός. Ζεστός και κρύος. Αισιόδοξος και απαισιόδοξος. Είναι και θέμα διάθεσης. Όπως και νάχει θεωρείται ο πιο βροχερός των δώδεκα, αν υποτεθεί ότι όσα κατέχαμε για τον καιρό, παραμένουν σταθερά.


Είναι και ο τελευταίος φθινοπωρινός αν πάλι δεχτούμε ότι αυτά που ξέραμε για τις εποχές παραμένουν αναλλοίωτα αλλά και ο ενδέκατος από τους δώδεκα, παρά το γεγονός ότι προέρχεται από το λατινικό novem (εννέα), από τότε που στο αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο, ήταν ο ένατος κατά σειρά μήνας. Οι μέρες του μικραίνουν, οι νύχτες του κρυώνουν και ειδικά μετά την αλλαγή της ώρας το τελευταίο Σαβατοκύριακο του Οκτωβρίου, η πλάση ετοιμάζεται για την πιο σκοτεινή, πιο κρύα εποχή του χρόνου.

Μια σειρά από επτά εικόνες, σαν αποχαιρετισμός, στον απελθόντα φετινό βροχάρη.

 

Ο Νοέμβρης με βροχή, σκάβει, σπέρνει όλη τη γη, αναφέρει Ελληνική παροιμία και μαζί με τις βροχές φυλλορροούν και όλα τα φυλλοβόλα, σε ένα αρκετά μελαγχολικό πλαίσιο.

 

Μολοντούτο οι τολμηροί ή καλύτερα οι ανθεκτικοί επιμένουν να επισκέπτονται τις παραλίες, τις ανέφελες μέρες, είτε γιατί δεν καταφέρνουν να ξεχάσουν το καλοκαίρι, είτε διότι χαρακτηρίζονται ως χειμερινοί κολυμβητές.

 

Εποχή κλαδεμάτων αλλά και ανθοφορίας. Στις πρωινές δροσιές, τα άνθη της γαζίας χαρίζουν το έντονο άρωμά τους.

 

Κρυμμένο από τα αδιάφορα βλέμματα, μέσα στα κωνοφόρα, λίγο μετά την Ελευσίνα, κοντά στο παλιό δρόμο προς την Κορινθία, το εκκλησάκι με ένα γαλάζιο που η πολυκαιρία το φέρνει προς ένα ξέπνοο λουλακί, στέκεται ακλόνητο, σημάδι άλλων εποχών.

 

Με ένα πολλαπλάσιο πλήθος εμπορευμάτων από εκείνα που είχαν τα περίπτερα άλλων εποχών, περισσότερο μίντι μάρκετ, παρά οτιδήποτε άλλο, ξεχωρίζει στα βορειοανατολικά προάστια, σαν φωτισμένος πλούσιος φάρος μέσα στην νύχτα του Νοέμβρη. Το λεωφορείο προσπερνά αδιάφορα προσηλωμένο στο δικό του δρομολόγιο.

 



Μετέωρες κρέμονται οι σταγόνες της βροχής, στις άκρες των πευκοβελόνων. Μέχρι να έρθουν οι επόμενες, και να χαθούν στη γη. Όπως, περίπου, και οι ανθρώπινες γενιές.