Αφιέρωμα Δ.Ρ.Α. (3/12): Ένας άλλος κόσμος – (Παρασκευή 17 Μαίου 2019) Print

Καθώς έρχονται πιο εκλεκτές συμμετοχές, στην ολοένα και  ποιοτικότερη διεθνοποιήση του αγώνα, είναι σαν να αποκαλύπτεται ένας άλλος κόσμος. Έτσι όσοι Αθηναίοι βρέθηκαν, αρκετά πριν ξημερώσει την Πέμπτη 26 Απριλίου του ’56, έξω από το Παναθηναϊκό στάδιο,  αντίκρυσαν την εξώκοσμη μορφή μιας ασημένιας 300 Gullwing.

Από εκεί ξεκινούσε το Δ΄ Δ.Ρ.Α.. Στην εικόνα το εντυπωσιακό κουπέ, με τις πόρτες που όταν ήταν ανοικτές θύμιζε τα φτερά του γλάρου, και το πλήρωμά του, Walter Schock - Rolf Moll έτοιμοι να εκκινήσουν. Μετά από 2.406 χιλιόμετρα συνεχούς οδήγησης χωρίς ανάσα, θα επιστρέψουν στην Αθήνα νικητές, πρώτο αλλοδαπό πλήρωμα που επικράτησε στο Δ.Ρ.Α., σημειώνοντας ταυτόχρονα και την πρώτη νίκη της Merc στον αγώνα.

 

Από τους 85 εκκινήσαντες του ’56, οι 19 ήταν αλλοδαποί. Σε έναν αγώνα ελάχιστους εγκαταλείψαντες αφού 62 πληρώματα κατάφεραν να τερματίσουν, τη δεύτερη θέση κατέλαβαν οι εικονιζόμενοι Νίκι Φιλίνης – Νίκος Χρυσικόπουλος με D.K.W. κατακτώντας και την πρώτη θέση μεταξύ των Ελλήνων με το εικονιζόμενο ταπεινό Auto Union.

 

Και ενώ έχει περάσει περισσότερο από μια ώρα από την εκκίνηση του πρώτου αυτοκινήτου, ο Αττικός ουρανός, πίσω από τις εναέριες γραμμές των τρόλεϋ, έχει αρχίσει να φωτίζει την στιγμή που εκκινεί ένα μικτό ελληνικό πλήρωμα. Είναι οι Γιώργος Τερμεντζής – Μπέσυ Αδοσίδου με το εικονιζόμενο λιλιπούτειο Renault 4. Στον τερματισμό θα αφήσουν πίσω τους 56 αυτοκίνητα, τερματίζοντας στην 6η θέση γενικής κατάταξης, τρίτη Ελληνική, δεύτεροι κλάσεως Α/6, χάνοντας από πέντε σαφώς ισχυρότερα οχήματα.

 

Το 1957 για πρώτη φορά ο αγώνας ξεκινά τόσο από την Τεργέστη όσο και από την Αθήνα, για να έχουν κοινή διαδρομή από τον σταθμό ελέγχου στην Θεσσαλονίκη, προσομοιάζοντας μια πάγια, προπολεμική οργανωτική στρατηγική του ράλυ Μόντε Κάρλο. Η εκκίνηση της Αθήνας, δόθηκε ψηλά στον προαύλιο χώρο του Ηρωδείου και όχι στη Δ. Αρεοπαγίτου.

Στην εικόνα λίγες στιγμές πριν την εκκίνηση το ζεύγος Estager, από τη Γαλλία, μπροστά σε ένα επίσης μυθικό όχημα της εποχής, που ήταν αδύνατο να αντικρίσουν στην καθημερινότητά τους οι Έλληνες εκείνη την εποχή. Μια Ferrari 250 GT. Ο συνδυασμός θα κέρδιζε τον αγώνα, την μοναδική φορά που αυτοκίνητο με το επώνυμο του Enzo θα κατακτούσε την νίκη, σε εκείνο το Ε΄Δ.Ρ.Α.

 

Ο τότε Βασιλεύς Παύλος προσέρχεται στο λόφο του Φιλοπάππου συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της Ε.Λ.Π.Α. Παναγή Γιαννουλάτο για την απονομή των επάθλων. Παρατεταγμένοι οι συμμετέχοντες τον χειροκροτούν, ενώ εκείνος ανταποδίδει με στρατιωτικό χαιρετισμό. Στο φόντο το αστεροσκοπείο Αθηνών, ενώ ανάμεσα στους παριστάμενους διακρίνονται οι: Άλκης Μίχος, Τζώνυς Πεσμαζόγλου, Νίκος Παπαμιχαήλ, Γιάννης Χρονίδης, Κώστας Νικολόπουλος, Νίκι Φιλίνης.

Για να αντιληφθούμε και το πνεύμα της εποχής ο επίσης παριστάμενος πρωταθλητής Γαλλίας P. Guiraud με συνοδηγό τον H. Beau, που τερμάτισαν ένατοι  γενικής κερδίζοντας μάλιστα  με το Peugeot 403 την κλάση Α/4 θα γράψει, μεταξύ άλλων τα εξής, που δημοσιεύτηκαν στον τύπο της εποχής: «Ελλάδα, μητέρα των τεχνών, των όπλων και των νόμων συ που λικνίζεις τα όνειρά μας  και τα όνειρα των παιδιών μας, με τα τραγούδια της ηρωικής τροφού που είναι η Καλυψώ η γλυκειά μάγισσα. Κι’ έτσι σαν τον Οδυσσέα δίπλα στην νύμφη αναπολούμε κι όλας το σπίτι μας και νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι , όμως ευχόμαστε να βρούμε ξανά την αλησμόνητη υποδοχή σας, ευχαριστούμε τον πρόεδρο της Ε.Λ.Π.Α. και σας λέμε αγαπητοί Έλληνες φίλοι, γειά σας για του χρόνου.»

 

Η παρουσία, της βασιλικής οικογένειας, στις απονομές των Δ.Ρ.Α. στα τέλη της δεκαετίας του ΄50, είναι ενδεικτική και απαραίτητη για διάφορους λόγους. Κατ’ αρχάς, ο αγώνας διεξαγόταν «υπό την αιγίδα της αυτού Μεγαλειότητος». Ακολούθως η Ε.Λ.Π.Α. εκπροσωπώντας ένα, ας το χαρακτηρίσουμε, συντηρητικό τμήμα της κοινωνίας ήταν πολύ κοντά στο παλάτι. Επίσης εκεινη την εποχή το αυτοκίνητο θεωρείτο κάτι σαν ο βασιλεύς των σπορ και το σπορ των βασιλέων και τέλος, ο διεθνής χαρακτήρας του αγώνα έδινε ένα παράθυρο ελληνικής εξωστρέφειας και φιλοξενίας σε μια δύσκολη εποχή

Στην εικόνα από την απονομή του Ε΄ Δ.Ρ.Α., την άνοιξη του ’58, ο Παύλος απονέμει το έπαθλο στο ζεύγος Σπηλιωτάκη. Είχαν τερματίσει στην 20η  θέση γενικής κατάταξης και τρίτοι στην κλάση τους. Μια φτωχή επίδοση για τον οδηγό, αφού ο οδηγός με συνοδηγό τον Στέφανο Ζάννο, είχε διακριθεί στο Mille Miglia εκείνης της χρονιάς όπου είχαν τερματίσει τρίτοι στην κλάση τους με Alfa Romeo, ένα αστραφτερό αποτέλεσμα σε έναν εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο αγώνα.

 

Άλλο ένα σπάνιο και απόμακρο για την ελληνική πραγματικότητα αυτοκίνητο που εμφανίστηκε στο Δ.Ρ.Α. κερδίζοντας μάλιστα το ’58, ήταν η εικονιζόμενη Lancia Aurellia GT. Ιδού το όχημα και το πλήρωμα. Ο L. Villoresi αριστερά και ο G. Basadonna. Ο Ιταλός οδηγός, 49 ετών τότε, ήταν ένα σπουδαίο όνομα σε επίπεδο F1, με πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε διεθνείς, μεγάλους αγώνες προπολεμικά, αλλά και μεταπολεμικά με την Scuderia Ferrari. Mε καλύτερο πλασάρισμα το ’51, όταν τερμάτισε 5ος στο πρωτάθλημα και με έξι βάθρα στην καριέρα του ήταν ένας πετυχημένος οδηγός, στο υψηλότερο επίπεδο

Στις μέρες εκείνου του ΣΤ’ Ακρόπολις, ο Γιάννης Χρονίδης είχε την ευκαιρία να κάτσει   δίπλα του σε δοκιμές για την ανάβαση Πάρνηθας, όπου στο τρίτο πέρασμα του σημείωσε χρόνο 7’ :50’’ και έγραψε τότε, πολύ λυρικά, ο μικρός το δέμας (εξ ου και το παρανόμι «το Γιαννάκι») Χρονίδης: «Το  αμάξι πέρασε ξυστά το τοιχάκι, κάτι σαν μικρός σεισμός το έφερε στη μέση του δρόμου, και συνέχισε την πορεία του. Ούτε ντεραραπάρισμα, ούτε διόρθωμα, ούτε αυξομείωσις των στροφών της μηχανής, μόνον ένας σύντομος ...ψίθυρος, σαν χαρούμενος λυγμός, από τα λάστιχα.»

 

Άλλο ένα στοιχείο για το πνεύμα της εποχής. Θα σημειώσει στο τεύχος τους Ιουνίου του ’58, το περιοδικό «Βολάν».

«Μια σκηνή από την αφθάστου μεγαλοπρεπείας τελετή της απονομής των επάθλων εις τους νικητάς υπό της Α.Μ. του Βασιλεώς και παρουσία της Α.Μ. της Βασιλίσσης και της Α.Υ. του διαδόχου. Εις την εικόνα μας η Α.Μ. ο Βασιλεύς επιδίδει το έπαθλον Εκιουρή εις τον πρόεδρον της «ΕΛΛΑΣ» Στ. Μουρτζόπουλον και τους οδηγούς των ομάδων Παπαμιχαήλ, Φιλίνην, Πεσμαζόγλου.»

Από δεξιά διακρίνονται οι: Αλέξανδρος Κανελόπουλος,  ο αλυτάρχης του αγώνα Πάρις Σαργολόγος, μόλις διακρίνεται η Φρειδερίκη, ο Κωνσταντίνος ένα μήνα πριν τα 18 του χρόνια, ο Παύλος και οι Στ. Μουρτζόπουλος, Νικ. Παπαμιχαήλ, Νίκι Φιλίνης & Τζ. Πεσμαζόγλου.

 

Το ΣΤ΄ Δ.Ρ.Α. έχει ολοκληρωθεί και τα πληρώματα που τερμάτισαν κάνουν την παρέλασή τους μπροστά από τους επίσημους στο λόφο του Φιλοπάππου. Στην εικόνα η λευκή ΧΚ 140 των Ν. Παπαμιχαήλ – Στ. Μουρτζόπολου με φόντο την Ακρόπολη ανεβαίνει το πλακόστρωτο για το λόφο με τον άσο στο πλασέ του αγώνα. Το εντυπωσιακό βρετανικό κουπέ, είχε τερματίσει στην 4η θέση της γενικής κατάταξης και στην δεύτερη Ελληνική.

Εκείνη τη χρόνια το Δ.Ρ.Α. διεξήχθη στις αρχές Απριλίου. Λίγες εβδομάδες αργότερα στις βουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου θα επικρατήσει η Ε.Ρ.Ε. με ποσοστό 41,16%, αλλά η έκπληξη έρχεται από το ποσοστό της Ε.Δ.Α. η οποία με 24,42%,  αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση.

Ύστερα από μερικούς μήνες, τον Σεπτέμβριο του ’58 άρχισε να εφαρμόζεται ο διαβόητος νόμος 4000 περί τεντυμποϊσμού. Καθόλου κολακευτικό για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Τέσσερα χρόνια αργότερα θα γίνει και ταινία. Θα χρειαστεί ένα τέταρτο του αιώνα για να καταργηθεί.

 

...σε 48 ώρες η συνέχεια με τίτλο: Δίχρονες επιτυχίες.