Η Αντιγόνη του Jean Anouilh - 18 Απριλίου 2013 Print

Εξαιρετικά συγκινητική, βαθιά ανθρώπινη και τελικά διδακτική. Αυτές είναι οι εντυπώσεις που διακατέχουν τον θεατή της παράστασης του Νέου Ελληνικού Θεάτρου, Γιώργου Αρμένη. Ανεβασμένη από τις 30 Ιανουαρίου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μπέζου, η “Γαλλική” Αντιγόνη του Jean Anouilh χαρίζει μια μεστή θεατρική βραδιά σε όσους την παρακολουθήσουν.

Ως σχήμα δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο, να σκηνοθετεί και να πρωταγωνιστεί ο πατέρας και συμπρωταγωνιστεί η θυγατέρα. Στην παρούσα περίπτωση όμως, κρίνεται ως απολύτως πετυχημένο. Δίπλα στην σημαντική και εγνωσμένης θεατρικής αξίας φιγούρα του Γιάννη Μπέζου έρχεται η Ηρώ. Μικρή το δέμας, λιγνή, με πρόσωπο παιδικό και αθώους γαλανούς οφθαλμούς φαντάζει, εν πρώτοις, ευάλωτη, εύθραυστη. Άμεσα όμως, κυριεύει τη σκηνή. Σε αυτή την τροχιά, την ακολουθούν και οι υπόλοιποι ηθοποιοί αποδίδοντας με τέχνη, χάρη και δυναμισμό τους ρόλους τους. Στην κορφή ο επιβλητικός Κρέων, κινούμενος με χαρακτηριστική άνεση.

Σαν παρατήρηση στο περιεχόμενο του σεναρίου, δίπλα, παράλληλα ή μάλλον μέσα σε αυτούς τους τόσο δυνατούς διαλόγους που συνέθεσε ο Σοφοκλής, επεμβαίνει ο Anouilh και κάνει το σενάριο πιο σπαρακτικό, προσδίδοντας στις καταστάσεις ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα. Πως; Κάνοντας το λόγο του Βασιλιά, του άρχοντα, της εξουσίας δηλαδή πιο εκλογικευμένο, πιο συναισθηματικό, πιο στοχευμένο. Ο Κρέοντας δεν είναι ένα πολιτικό είδωλο που φλερτάρει την εξουσία παραχωρώντας τα πάντα σε αυτήν, δεν περιφέρεται σαν αμοραλιστής. Εμφανίζεται, σκεπτόμενος, αγωνιών, με λόγο μεστό, με επιχειρήματα σοβαρά και εύστοχα. Έτσι ο διάλογος με την Αντιγόνη αποκτά και άλλη οπτική, γίνεται πιο ενδιαφέρων, πιο πολωτικός.


Στην αρχή ο Κρέων αποπειράται να το συμμαζέψει, είναι έτοιμος να “εξαφανίσει” τους φρουρούς ώστε να μην διαδοθεί η απείθεια, να σώσει τη νύφη του, αλλά και να μην χάσει τον έλεγχο της πόλης. Η σύγκρουση όμως είναι αναπόφευκτη, καθώς η Αντιγόνη παραμένει αμετακίνητη.

Εκείνη δεν διαπραγματεύεται, εκείνος υπηρετεί ένα πελώριο ΠΡΕΠΕΙ που διαφεντεύει τη σκηνή και όλα οδεύουν προς το τραγικό τέλος.

Εξαιρετική, ιδιοφυής παράσταση για το στενάχωρο θέμα, σε ένα μικρό λειτουργικό χώρο, όπου οι ηθοποιοί, όση ώρα δεν ήταν επί σκηνής, κάθονταν χωρισμένοι σε δυο τετράδες στις δυο πλευρές των καθισμάτων. Στην πληρότητα της παράστασης συντείνουν ανεπιφύλακτα, τα κοστούμια, οι φωτισμοί, η μουσική υπόκρουση.

Την νύχτα της Κυριακής (14/4ου) μάλιστα, ανάμεσα στους θεατές παρευρισκόταν και η Ναταλία Τσαλίκη, μια περήφανη μητέρα και σύζυγος.


Συντελεστές:

Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος
Σκηνικά-Κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Βοηθός Σκηνογράφος-Ενδυματολόγος: Κατερίνα Τσακότα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Σταυροπούλου

Παίζουν:

Γιάννης Μπέζος, Γιάννης Στόλλας, Δημήτρης Κανέλλος, Ελένη Κούστα, Παναγιώτης Κατσώλης, Ηρώ Μπέζου, Κωνσταντίνα Νταντάμη, Ντένια Στασινοπούλου, Κώστας Τραφαλής.

Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη
Σπ.
Τρικούπη 34 & Κουντουριώτου, Εξάρχεια, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 8253489