Σχεδόν τριάντα οκτώ  χρόνια χωρίζουν αυτές τις δυο εικόνες. Στην αριστερή, η φαρδιά Minilite μέσα σε κάποιο racing Goodyear, γεμίζει το θόλο της Ascona του Τζώνυ,  στο Τατόι του Ιουνίου του ’72.

Στη δεύτερη, οι χύδην Ronal που κάποτε φορούσαν φρέσκα RC για να κυλήσουν κάποια Opel του ίδιου οδηγού, βρίσκονταν  σε απομαχία σε γκαράζ του Πειραιά, επτά χρόνια μετά τη φυσική απώλεια του ιδιοκτήτη τους και τέσσερα μετά το γκρέμισμα του κτιριακού συγκροτήματος της «Ελφίνκο», στη λεωφ. Συγγρού.

Ακολουθεί μια συλλογή από έξι φημισμένες μάρκες ζαντών ελαφρού κράματος που τις είδαμε σε ελληνικούς αγώνες την δεκαετία του ’70, πάνω σε, ή μάλλον κάτω από αυτοκίνητα Ελλήνων ή αλλοδαπών οδηγών.

Κατά αλφαβητική σειρά, είναι οι: Campagniolo, Enkei, Fuchs, Gotti,  Minilite, Ronal.

Μια πεντάδα εικόνων, από την κάθε φίρμα θα μας θυμίσει πρόσωπα και γεγονότα. Μαζί τους και μια πεντάδα εικόνων από αυτοκίνητα με σιδερένιες ζάντες, που σήκωσαν και το κυρίως βάρος των πιο ταπεινών συμμετοχών.

Campagniolo

Από την Vizenza και το μεσοπόλεμο, η φημισμένη Ιταλική μάρκα, παράλληλα με τον κορυφαίο ποδηλατικό εξοπλισμό που κατασκεύαζε, άρχισε την δεκαετία του ’50 να προμηθεύει με ζάντες σημαντικά εργοστάσια αυτοκινήτων.

Απόγευμα του τελευταίου Σαββάτου του Αυγούστου του ‘70. Δοκιμές στο street circuit του νησιού των Φαιάκων. Mε νούμερο 4, η κόκκινη GTA του Γιάννη «Μαύρου» Μεϊμαρίδη στρίβει τη δεξιά φουρκέτα στο τέλος της Γαρίτσας. Πάνω σε  Campagniolo βέβαια. Την επόμενη μέρα. ο οδηγός θα τερματίσει στην τέταρτη θέση, πίσω από την GTAm του Περικλή Φωτιάδη και μπροστά από το Cooper του Σταύρου Ζαλμά. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Ιούνιος 1972. Ο Γιάννης δεν είναι πια εν ζωή και πίσω από το βολάν της GTAm βρίσκεται ο Γιώργος Μοσχούς, ο οποίος χρειάζεται ελάχιστο χρονικό διάστημα ώστε να καταχωρηθεί ως ο ταχύτερος, δημοφιλέστερος, θεαματικότερος οδηγός που οδήγησε Alfa Romeo στον τόπο μας.  Σημείωσε τον ταχύτερο γύρο και την υψηλότερη μ.ω.τ. στους αγώνες Τατοίου εκείνης της χρονιάς, επικράτησε σε δύο από αυτούς, μολοντούτο έμεινε μακριά από τον τίτλο. Στην εικόνα σε μια συνήθη πόζα με την εσωτερική Campagniolo να αιωρείται. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Μάιος ’76. Η δεύτερη απόπειρα του gruppo στο Δ.Ρ.Α. με επίσημες συμμετοχές τις stratos. Τα Ιταλικά κουπέ, έκαναν υπερχρόνους, έβγαλαν θέαμα αλλά όχι μόνον δεν κατάφεραν ποτέ να νικήσουν αλλά καμιά (από τις εργοστασιακές) δεν κατάφερε να τερματίσει. Εδώ ο Bjorn Waldegaard με racing ελαστικά γύρω από τις Campagniolo, στην μικτή ε.δ. του Αγ. Μερκουρίου ή Δεκέλειας από την κατατακτήρια του 23ου Δ.Ρ.Α. (’76). (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Σεπτέμβριος ’78. Ο Tony Carello τερμάτισε πρώτος στο Γ΄ Διεθνές Pάλυ Χαλκιδικής κάτι λιγότερο από 3 λεπτά, στις τρεισήμισι ώρες του συνολικού «καθαρού» χρόνου του αγώνα, μπροστά από τον «Σιρόκο». Στην εικόνα στρίβει την ασπρόμαυρη Statos που κάθεται πάνω σε  Campagniolo, στην κλειστή δεξιά στα πρώτα Σήμαντρα μετά τα γρήγορα κομμάτια. Μια κατηφορική, γρήγορη μήκους 17,3 χλμ. ειδική που κέρδισε ο F. Wittman (Kadett gr.2) με 11':18'' δείχνοντας τα εξαιρετικά προσόντα του. H stratos του Carello σημείωσε  11':21'', και ο «Σιρόκο» 11':23''.

Η εταιρεία«Μαμιδάκης», εισαγωγική, ανάμεσα σε άλλα, των Σοβιετικών Lada, ενεπλάκη το ’79, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Pάλυ μέ το ομάδας 2 Lada 1,6 των Π. Βαλεντή – Β. Ποτμανίδη. Το πλήρωμα αντιμετώπισε προβλήματα νεότητας του αυτοκινήτου, μα κατάφεραν να το φέρουν και στους δύο πρώτους αγώνες στην 8η θέση της γενικής. Στην εικόνα  από τον Απρίλη εκείνης της χρονιάς και το ολονύκτιο «Oλυμπιακό»  παλεύουν μέσα στην ε.δ. Χελιδόνι, με κλαταρισμένο το οπίσθιο δεξιό ελαστικό και την Campagniolo να αντιστέκεται στην φθορά .

Enkei,

Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του ’50 στην Ιαπωνία.  Με μότο  «360° άριστες ζάντες», αρχικά συνεργάστηκε με ομοεθνείς αυτοκινητοβιομηχανίες. Το 1986, προσφέρει εξοπλισμό στην Scuderia Minardi στην F1 και το 1995, έγινε  επίσημος χορηγός της McLaren Racing.

Έχοντας σκοράρει την μοναδική του νίκη στον θεσμό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλυ το ’76 στην Ελλάδα, την επόμενη χρονιά δικαιωματικά ξεκινά στο κόκκινο 160 J με το άσσο στις πόρτες. Ένας σιωπηλός και παρεξηγημένος rallyman, ο Harry Källström θα τερματίσει εκείνη την χρονιά τρίτος στο 24ο Δ.Ρ.Α. χάνοντας μόνον από τα υπέρτερα Escort. Εννοείται με Enkei, όπως μαρτυρούν τα αυτοκόλλητα στα πίσω φτερά.

Νοέμβριος ’77. Τελευταίος αγώνας ταχύτητας της χρονιάς στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Δεκέλειας. Ο Τάσος Πρωτόπαππας οδηγεί το Ρ 710 της «Ν.Ι. Θεοχαράκης» με το οποίο ο «Σιρόκο» απέσπασε το 13ο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ράλυ εκείνη τη χρονιά.  Η  λευκή πορτοκαλί βιολέτα που κάθεται σε Enkei θα τερματίσει στην 4η θέση πίσω από το Escort του «Ιαβέρη» και μπροστά από την BMW του «Μωρέα». Στο αριστερό άκρο διακρίνεται  μια από τις συμπαθέστερες φιγούρες των ελληνικών αγώνων. Ο Νίκος Καπετανάκης. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Φεβρουάριος ’78. Ο Γιώργος Μοσχούς, με συνοδηγό τον Νίκο Κελεσάκο, στρίβει την κόκκινη βιολέτα, στο Γύρο Πελοποννήσου. Ήταν η πρώτη εμφάνιση που συνοδεύτηκε με την πρώτη νίκη τους με Datsun. Μια νίκη τυχερή, αλλά νίκη. Από τις 10 ειδικές του αγώνα σε μια (Στέρνα) σημείωσαν ίδια επίδοση με τη Stratos, ενώ όλες τις άλλες, φυσιολογικά τις έχασαν. Πλην όμως το Ιταλικό κουπέ, κι αυτό στο ντεμπούτο του στους ελληνικούς αγώνες, εγκατέλειψε από ανάρτηση στην έξοδο της προτελευταίας ετάπ, στο Σχίνο.  Στην εικόνα διακρίνονται οι χρυσές Enkei. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Λιγότερους από τέσσερις μήνες αργότερα, Μάιος του ’78, το ίδιο πλήρωμα, στο ίδιο δεξιοτίμονο όχημα, ανεβαίνοντας για την πρώτη ανασυγκρότηση του 25ου Δ.Ρ.Α., παλεύει μέσα στην ε.δ. Μακρυράχη  Σε εκείνο, το αργυρό Ιωβηλαίο, του αγώνα δεν θα καταφέρουν να τερματίσουν, εγκαταλείποντας με έξοδο, στην απλή μετά την ανασυγκρότηση της πρώτης Καλαμπάκας. Πάντα με Enkei. (φωτό Τ.Α.)

Πρώτη Κυριακή του Μαρτίου του ’79. Εαρινό ράλυ. Τελευταία ετάπ του αγώνα. Ασφάλτινο, βρεγμένο Αλεποχώρι και το 160 J των Β. Γκάλο – Χ. Κοράκη στο δρόμο για την τρίτη θέση πίσω από την Stratos του «Σιρόκο» και το 160 S του Γ. Μοσχού. Είτε στο χώμα, είτε στην άσφαλτο οι Εnkei είναι παρούσες.

Fuchs

Αναπόσπαστο στοιχείο της 911, έρχεται στο προσκήνιο το 1963 με τις απαιτήσεις της Porsche για έναν πολύ ειδικό τροχό. Χρόνια νωρίτερα η εταιρεία Otto Fuchs αποδέχτηκε την πρόκληση και ανέπτυξε την σφυρήλατη αλουμινένια  ζάντα  που έμελλε να αποδειχθεί ο γνωστός «ανεμόμυλος» και να αποκτήσει μεγάλη δημοφιλία.

Με Bjorn Waldegaard και Ake Andersson μας ήρθαν οι 911 το ’70. Μέχρι την εγκατάλειψη, ο Bjorn κυριάρχησε. Η εικόνα από την ανάβαση Πορταριάς την οποία και κέρδισε ο Bjorn με 3':54'':3 με δεύτερον τον Ake που σημείωσε 3':57'':4. Γερμανικά οχήματα πάνω σε Fuchs, Σουηδικά πληρώματα και στριγκός ήχος από αερόψυκτες φλατ σιξ στο βουνό των Κενταύρων. Άλλες εποχές. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Ιούλιος 1971. Η μοναδική φορά που τελέστηκε αγώνας ταχύτητας στην πόλη των Χανίων. Με Fuchs η 911 του Γιώργου Ανέστη, ακολουθείται από την GTAm του Περικλή Φωτιάδη. Το Ιταλικό κουπέ δεν θα καταφέρει να τερματίσει ενώ το γερμανικό θα ολοκληρώσει στην τέταρτη θέση πίσω από την δυο δύο του Σπύρου Τσινιβίδη και μπροστά από την δύο δύο του Κώστα Καλύμνιου. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Ο  Άρης  «Asterix» Λουμίδης με την λευκή 911 πάνω σε Fuchs στο αγώνα ταχύτητας της Ρόδου τον Οκτώβριο του ’71, που συνοδεύτηκε με τον θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη «Μαύρου» Μεϊμαρίδη.  Πριν το συμβάν ο οδηγός του γερμανικού κουπέ σημείωσε νέο ρεκόρ γύρου. Από το 1':58'':5 του ’70 το κατεβάζει στα  1':55'':7 (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Φεβρουάριος ’73. Ο  Άρης  «Asterix» Λουμίδης σηκώνει ξεδιάντροπα την εσωτερική Fuchs στο νότιο πέταλο του στρατιωτικού αεροδρομίου της Δεκέλειας. Στο τέλος της συννεφιασμένης εκείνης μέρας θα τερματίσει στη δεύτερη θέση, πίσω από την Α 110 του «Σιρόκο». (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Πιο κοντά από ποτέ σε μια νίκη στο Δ.Ρ.Α. ο Achim Warbold έφτασε το ’72, αλλά ένα κλαταρισμένο λάστιχο στην Αρναία, του το αρνήθηκε. Το ’79 μας ήρθε με την εικονιζόμενη Carrera, την οποία πιέζει στην πρώτη ετάπ, την μικτή και μεγάλου μήκους (44,5 χλμ) Πάρνηθα. Οι σφυρήλατες Fuchs δεν τον βοήθησαν να επιστρέψει στην Διον. Αρεοπαγίτου σε έναν αγώνα με 20 μόνο τερματίσαντες. (φωτό αρχείο Τ.Α.)

Η συνέχεια την με τις Gotti,  Minilite, Ronal και τις σιδερένιες την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017