S1. Στα χνάρια της ιστορίας του - Σαββάτο 19 Ιουλίου 2014 Print

Οι αγωνιστικές επιτυχίες, όσο και αν τιμώνται, πέρα από το πρεστίζ που προσφέρουν στο εργοστάσιο που τις πέτυχε, αναμφίβολα προσδίδουν και μια διαχρονική υπεραξία. Στο Ingolstadt το γνωρίζουν καλά αυτό

Δεν χρειάζεται να γυρίσουμε τον χρόνο ογδόντα χρόνια πίσω, να πάμε στον Μεσοπόλεμο και να θυμηθούμε τα έργα και τις ημέρες της Auto Union. Ταραγμένη εποχή με οδηγούς μαχητές που πάλευαν μέσα σε πρωτόλειες τεχνολογίες.
Τριάντα, μόλις (;), χρόνια αρκούν. Οι περισσότεροι τα έχουμε ζήσει, αλλά και οι νεότεροι, που δεν τα πρόλαβαν, έχουν πολλές και εύκολες προσβάσεις στα γεγονότα.


Τότε που η Audi έφερε την επανάσταση στον χώρο των ράλι, τότε που η τετρακίνηση και η εφαρμογή των τούρμπο σήμαναν την είσοδο του θεσμού στην άγρια εποχή του γκρουπ Β'. Ποιος περίμενε ότι εκείνες οι πρωτόγνωρες για την ισχύ, αλλά και την ωμότητά τους κατασκευές, με τη λέξη quattro στα διακριτικά τους, θα μετατρέπονταν σε ένα ισχυρότατο εμπορικό σύμβολο, σε μια ταυτότητα ποιότητας και σε ένα ευπώλητο προϊόν;

Στο σήμερα

Η εμπλοκή των Audi με τον χώρο των ράλι, σε κορυφαίο επίπεδο, έχει προ πολλού παρέλθει, όχι όμως και η συνήθεια αυτών των Γερμανών να κονιορτοποιούν τον ανταγωνισμό, όρα Le Mans.
Αναμενόμενο, συνεπώς, να περνούν όλη τούτη την τεχνολογία, ώριμη και ραφιναρισμένη πια στα αυτοκίνητα παραγωγής, ρευστοποιώντας τις αγωνιστικές επιτυχίες. Τελευταίο, προς το παρόν, δείγμα το S1 ένας συνδυασμός γράμματος και αριθμού ευθέως παραπέμπει στον ένδοξο πρόγονό του.



Είχαμε πρωτοσυναντηθεί μέσα Φλεβάρη στη μακρινή και παγωμένη Σουηδία. Εκεί είχε λάβει χώρα η πανευρωπαϊκή παρουσίαση. Εκεί και η εμπειρία της βόλτας με το άγριο S1 που έκανε κουμάντο ο Stig Blomqvist. Τέσσερις μήνες αργότερα τα «λέμε» στους ελληνικούς δρόμους κάτω από ολότελα διαφορετικές συνθήκες. Μπορώ να θυμηθώ ότι το -5 τότε ήταν υψηλή θερμοκρασία και έκανε τόση ζέστη ώστε μετά τις 11 το πρωί να σταματήσει η οδήγηση πάνω στην παγωμένη επιφάνεια της λίμνης, όπου δοκιμάζαμε τα αυτοκίνητα. Στον τόπο μας οι 30 βαθμοί του μεσημεριού της Κυριακής ήταν αρκετά δροσεροί, αφού οι προβλέψεις για τις επόμενες μέρες έκαναν λόγο για 37άρια.

Κυριακή πρωί, λοιπόν, εθνικό δίκτυο, λίγη αλλά άναρχη κίνηση, από αυτή που σου δοκιμάζει τα νεύρα και συχνά σε κάνει να γλιστράς σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, ειδικά αν μπορείς. Και το «μπορείς» έχει να κάνει με το πόση ισχύ περνά από τη δεξιά πατούσα σου. Αν δηλαδή στη μεσαία λωρίδα πηγαίνει όχημα με 110 χλμ./ώρα και στην αριστερή το προσπερνά έτερο με 110,5 χλμ./ώρα σημαίνει ότι μπλοκάρει την αριστερή για κάποιο τρίλεπτο, μέχρι να δεήσει να κάνει δεξιά, αν υποτεθεί ότι έχει τούτη την ευαισθησία.
Αντικοινωνικό, λοιπόν, σημαίνει αντί να περιμένεις σαν γνήσιος απόγονος των Στωικών, να κατεβάσεις μια ταχύτητα, να βγάλεις φλας (δηλωτικό ότι το ελέγχεις) και να περάσεις από δεξιά, μέχρι το επόμενο μπλοκάρισμα, προτιμώντας να έχεις τύψεις για το αδίκημα της αντικοινωνικότητας παρά έναν, πάντα κακοδεχούμενο, εκνευρισμό.
Ατυχώς το S1 σου παρέχει αυτήν τη δυνατότητα. Με 370 Nm ροπής διαθέσιμα από τις 1.600 σ.α.λ. και του 231 ίππους του συνθλίβει τις αποστάσεις και, ποιητική αδεία, και τους χρόνους.


Εδώ ας κάνουμε και μια αναφορά στη θεότητα της κατανάλωσης. Με σχετικά ομαλή  ταχύτητα που σου εξασφαλίζει μ.ω.τ. 120 χλμ./ώρα τα 8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα έρχονται αβίαστα. Αν όμως η μ.ω.τ. ανέβει στα 140 χλμ./ώρα, τότε η κατανάλωση βαρύνεται κατά 50% αγγίζοντας τα 12 λτ./100 χλμ. Σε συνθήκες αστικές πολύ δύσκολα θα πέσει κάτω από 11,5, καθώς είναι περίπου βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσεις όλη την ισχύ προκειμένου να ξεφύγεις από το συχνά βλακώδες κυκλοφοριακό. Αυτά για λογικά χαμηλές καταναλώσεις. Για παράλογα υψηλές, όταν το δίλιτρο μοτέρ δουλεύεται στα κόκκινα με αλλεπάλληλες εξοντωτικές επιταχύνσεις, πολλαπλασιάστε επί δύο.

Στο φινάλε, αν το ζητούμενο είναι η οικονομία υπάρχει και το Α1. Δεν δίνεις 36.000 ευρώ για να αγοράσεις 231 ίππους που σπάνια θα χρησιμοποιήσεις, διότι δεν θα κάνεις ποτέ απόσβεση στο κεφάλαιο Χαρά.

Οπως όλα τα μοντέλα της σειράς S, έτσι και το S1 Sportback προσφέρεται με μόνιμη τετρακίνηση. Η καρδιά του συστήματος quattro είναι ένας υδραυλικός πολύδισκος συμπλέκτης, που βρίσκεται στον πίσω άξονα. Το λογισμικό του μπορεί να υπερηφανεύεται για μια αναμφισβήτητα δυναμική ρύθμιση, ενώ το ηλεκτρονικό μπλοκέ διαφορικό με την επιλεκτική λειτουργία του για το πού και πόση ροπή θα στείλει, είναι και ένα τμήμα του συστήματος ελέγχου ευστάθειας. Διαθέτει δύο στάδια απενεργοποίησης και συμπληρώνει το έργο του πολύδισκου συμπλέκτη.

Επίσης η ανάρτηση είναι εκτενώς ανανεωμένη, όπως και το ηλεκτρομηχανικό σύστημα διεύθυνσης. Τροποποιημένα έδρανα στον εμπρός άξονα υπόσχονται περισσότερη ακρίβεια, ενώ στον πίσω, η νέα, τεσσάρων συνδέσμων ανάρτηση ήταν απαραίτητη ώστε χωροταξικά να βολευτεί η τετρακίνηση, σε αντιδιαστολή με τον ημιάκαμπτο που φέρει το Α1 όπου δεν τίθεται παρόμοιο θέμα. Ακόμα μία καινοτομία είναι η ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενη λειτουργία των αμορτισέρ.

Εμφάνιση
Αφού το γράμμα S είναι παρόν, όλα στην εμφάνιση παραπέμπουν στον σπορ χαρακτήρα του. Από την εμπρόσθια μάσκα με το λογότυπο S1, τον προφυλακτήρα, τις μεγάλες εισαγωγές αέρα, αλλά και τις μαύρες δαγκάνες των δισκοφρένων που προαιρετικά μπορούν να κοκκινήσουν γύρω από το λευκό S1. Στην ουρά, δύο διπλές οβάλ χρωμιωμένες απολήξεις κάνουν τη διαφορά, όπως και το spoiler οροφής.

 

Το εσωτερικό, πιστό και αυτό στον σπορ χαρακτήρα, με τα γνωστής υψηλής ποιότητας υλικά που χρησιμοποιεί η Audi. Αριστη θέση οδήγησης, μέσα στα τύπου μπάκετ καθίσματα, με το λογότυπο παρόν και εδώ στις πλάτες τους. Δερμάτινο, flat bottom, πολυλειτουργικό τιμόνι τριών ακτίνων, πεντάλ από ανοξείδωτο χάλυβα. Το σπορτίφ του χαρακτήρα του δεν σημαίνει λιτότητα, αλλά το γνωστό αυστηρό ύφος του εργοστασίου. Ετσι στο εσωτερικό μπορούμε να συναντήσουμε προαιρετικά σύστημα πλοήγησης ΜΜΙ υψηλής ευκρίνειας έγχρωμη ΤFT οθόνη 6,5 ιντσών και πρόσθετες υπηρεσίες μέσω του Audi connect. Ακόμα και ηχοσύστημα Bose Surround Sound, με 14 ηχεία και 10κάναλο ενισχυτή 465 Watts.


Στους ελληνικούς δρόμους

Η ιδιαιτερότητα των επιφανειών των δρόμων μας συχνά μας οδηγεί σε αλλότρια συμπεράσματα, όχι λανθασμένα όμως. Αυτό συμβαίνει τόσο για ελαστικά όσο και για αυτοκίνητα. Ακόμα και τα τετρακίνητα επηρεάζονται. Οσο πιο ισχυρά μάλιστα είναι τόσο περισσότερο. Το γλιστερό της επιφάνειας των ελληνικών δρόμων τα αναγκάζει σε μια διαφορετική συμπεριφορά. Για το S1 το καταθέτω χωρίς καμιά επιφύλαξη, αν και όταν βέβαια, ο χειριστής το πιέζει.

Ακόμα και οι βρεγμένοι σουηδικοί δρόμοι πρόσφεραν στο S1, που ήταν εξοπλισμένο με χειμερινά ελαστικά, μια πιο προβλέψιμη συμπεριφορά. Τι εννοώ; Οτι με απενεργοποιημένες τις ηλεκτρονικές του ασπίδες, το αυτοκίνητο είχε πιο ομαλές αντιδράσεις, απ' ό,τι στους λείους γεμάτους σκόνη δρόμους της πατρίδας μας. Σε αυτό το ντόπιο περιβάλλον, όπου τέλος πάντων το συναντάμε, και είναι μάλλον σύνηθες, το S1 είναι κάπως απρόβλεπτο και νευρικό. Σε δυσκολεύει να μαντέψεις αν θα χάσει πρώτα τα μούτρα του, γεγονός που συμβαίνει περισσότερο όταν το στρίβεις αδρανειακά και κυρίως πότε θα αρχίσει να γλιστρά η ουρά του. Συνήθως όλα γίνονται γρήγορα και με το ίδιο αποτέλεσμα.

Στην αρχή υποστρέφει ανοίγοντας ελαφρά την τροχιά του και ακολούθως με μια νευρική απότομη κίνηση φέρνει την ουρά εκεί που πρέπει και φεύγει σαν βέλος. Οσο πιο κλειστή η στροφή, τόσο πιο έντονο αυτό το φαινόμενο, όσο πιο ανοιχτή τόσο πιο αμελητέο. Ολα τούτα εφόσον: 1. Η επιφάνεια του δρόμου έχει πολύ χαμηλό συντελεστή τριβής. 2. Το χειρίζεσαι με το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης εκτός λειτουργίας και 3. Με τρόπο επιθετικό.
Αν κάτι από τα παραπάνω απουσιάζει, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση το S1 είναι ένα πολύ γρήγορο, πολύ προβλέψιμο όχημα.



Εχοντας, σε πραγματικές συνθήκες, τα πρώτα 100 χλμ./ώρα από στάση σε 6,7 δεύτερα, μόλις 52,8 μέτρα για να ακινητοποιηθεί από τα 120 χλμ./ώρα καθώς και μια ουδέτερη εξαιρετική, λόγω τετρακίνησης, οδική συμπεριφορά μπορεί να προκαλέσει ισχυρότερα οχήματα, να οδηγηθεί εύκολα σε αρκετά υψηλό ρυθμό. Βοηθός σε αυτό πέρα της μεγάλης ισχύος και τα άφθονα αποθέματα ισχύος από πολύ χαμηλά.
Κι εδώ είναι που διαφέρει από τον ένδοξο πρόγονό του, που ήταν ένα ατίθασο μηχανικό τέρας και ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού οι οδηγοί που μπορούσαν να το εξαντλήσουν.

Στα τριάντα χρόνια που πέρασαν, η τεχνολογία έχει τιθασεύσει τις ιπποδυνάμεις, έχει ομαλοποιήσει τις συμπεριφορές και έχει καταφέρει να μετατρέψει μυθικά, κάποτε, νούμερα σε προσιτά και εύκολα αυτοκίνητα.
Καλό αυτό για την αυτοκινητοβιομηχανία, κακό για τους τετράτροχους μύθους.