Daniel Klein: Ταξίδια με τον Επίκουρο (Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018) Print

Ο γεννημένος το ’39 στο Delaware των Η.Π.Α., Daniel Martin Klein, ξεκίνησε τη ακαδημαϊκή ζωή του με ένα πτυχίο φιλοσοφίας από το Harvard. Μετά από μια μικρή τηλεοπτική πορεία, στράφηκε στη συγγραφική δραστηριότητα.

Το 2012, κυκλοφορεί το βιβλίο Travels with Epicurus: «A journey to a Greek Island in search of a fulfilled life», το οποίο κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα σε ελληνική έκδοση με τίτλο: «Ταξίδια με τον Επίκουρο: Αναζητώντας την φύση της ευτυχίας μέσα στο ελληνικό φως».

Ο συγγραφέας είναι τακτικός επισκέπτης του τόπου μας, έχοντας έρθει για πρώτη φορά την δεκαετία του ’60, συνεχίζοντας μέχρι τα περασμένα 70του να περνά αρκετό χρόνο στην Ύδρα. Το σενάριο του βιβλίου είναι ένα είδος εξερεύνησης της ζωής.

Σε αυτή την εξερεύνηση πορεύεται έχοντας από την μια μεριά, το φως, την καθημερινότητά την μοναδικότητα του ελληνικού νησιού και των κατοίκων του, και από την άλλη, μια βαλίτσα γεμάτη βιβλία που έφθασαν στο νησί από την Μασαχουσέτη των Η.Π.Α., μόνιμο τόπο κατοικίας.

Χρησιμοποιεί ως σταθερή αξία, ως άξονα την διδασκαλία του Επίκουρου ευθύς αμέσως (σ.28) μας θυμίζει τμήμα της σοφίας του διάσημου Αθηναίου «Είναι αδύνατο να ζει κανείς συνετά, καλά και δίκαια, αν δεν ζει ευτυχισμένα». Επιχειρεί κάτι σαν αποτίμηση της μέχρι τότε ζωής του.

Δεν χάνει ευκαιρία να μιλήσει με τρυφερά λόγια για τον τόπο και τους κατοίκους, χωρίς να τους κολακεύει, δίχως να είναι ρηχός σαν τουριστικός οδηγός. Στηρίγματα του στο ταξίδι της αφήγησης είναι οι γνώσεις που έλκει από τα βιβλία.

 

Έτσι διανθίζει τις σκέψεις του, ενισχύει τα συμπεράσματά του και πατά πάνω σε μονοπάτια που ανοίχτηκαν πριν πολλά χρόνια από φωτισμένα μυαλά, όπως π.χ. θίγοντας την κατανάλωση:  «Αγαπώ ιδιαίτερα τον αφορισμό του Επίκουρου: τίποτα δεν είναι αρκετό για όποιον βλέπει το αρκετό ως λιγοστό» ή τις απόψεις του Πλάτωνα για την τρίτη ηλικία: «Τα γηρατειά δίνουν μια σπουδαία αίσθηση ηρεμίας και ελευθερίας όταν τα πάθη παύουν να κυριαρχούν απελευθερωνόμαστε από τα δεσμά όχι ενός παράφρονα αφέντη αλλά πολλών».

Μαζί με τον Επίκουρο, παρελαύνουν και άλλοι διανοούμενοι όπως ο Michel de Montaigne «τα χέρια της φιλίας είναι αρκετά μακριά για να φτάσουν από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη», ο Νορβηγός Lars Svendsen: «μια κοινωνία που λειτουργεί καλά ενισχύει την ικανότητα του ανθρώπου να βρίσκει νόημα στον κόσμο, μια κοινωνία που λειτουργεί άσχημα δεν το κάνει» ή ο Δανός Søren Kierkegaard «Ας ζήσουμε ολοκληρωτικά και αυθεντικά την μοναδική ζωή που μας δόθηκε. Αντί για αυτό όμως σέρνουμε τις αλυσίδες μας μέσα σε ένα σπήλαιο ψευδαισθήσεων».

Οι αράδες του Klein, μας οδηγούν σε ένα πρόσωπο που καλογερνάει, που έζησε μια ζωή χωρίς να την απαρνηθεί, που έμαθε από τα λάθη και χάρηκε την διαδρομή. Που δείχνει ότι φθάνει κάπου πλήρης. Συχνά περνά σε μια αφήγηση που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως εγχειρίδιο επιβίωσης ηλικιωμένων. Επιβίωσης και χαράς μαζί.

Δεν θα είναι χρήσιμο μόνον σε αναγνώστες μεγάλης ηλικίας. Θα είναι ευχάριστο και σε νεότερους.