Ο Γ. Μοσχούς στην Κέρκυρα του ΄71 - (Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018) Print

Τον Ιούνιο του ’71 ο Γιώργος Μοσχούς είναι 27 ετών  και δυο μηνών. Είναι παντρεμένος με την Δέσποινα και ο Μανώλης, ο πρωτότοκος γυιός του, είναι δυο και κάτι.

Έχοντας εμπλακεί στο χώρο του Ελληνικού μότοσπορ, με χαλαρό μάλλον τρόπο από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, ο Γιώργος , τον  Αύγουστο του ‘70, γράφει το όνομά του στην μικρή λίστα των νικητών του Τατοίου.  Ήταν μόλις ο 13ος.

Λίγους μήνες αργότερα, στις 2 Μαίου του ’71, με την νέα πρωτοεμφανιζόμενη πορτοκαλί δύο - δυο της Electronica του Giovanni Ragusa, κερδίζει τον εκτός πρωταθλήματος αγώνα ταχύτητας στην Νέα Σμύρνη. Πολλαπλασιάζει έτσι, τους ήδη πολλούς θαυμαστές του. Στους επαΐοντες έχει ήδη γίνει σαφές. Ο  Γιώργος δεν συγκινούσε από τις νίκες. Δεν ήταν ένας ακόμα γρήγορος οδηγός. Ήταν ο τρόπος που οδηγούσε. Αυτό το φαντεζί που μας κόμιζε.

Κι ο Γ. Ραπτόπουλος ήταν σίφουνας. Όσοι βρεθήκαν τον Απρίλη του ’64 στην Πάρνηθα, βλέποντας τον «Χάρο» να ανεβαίνει, το πιστοποιούν. Αλλά πόσο φαντεζί να είσαι με ένα δίχρονο χιλίων κυβικών προσθιοκίνητο; Κι ο Στ. Ζαλμάς πρωταθλητής ήταν, θυμίζοντας το μύθο του Δαυίδ με τον Γολιάθ, κερδίζοντας τις e type με το μικρό κόκκινο κουτί του, αλλά με 1300 κ.εκ. και τα ημιαξόνια μπροστά, πόσο να εντυπωσιάσεις;

Ο Γιώργος λοιπόν, είχε 200 άτια,  μπλοκέ στον πίσω άξονα της δυο – δυο, μια περήφανη νιότη και ένα σπάνιο ταλέντο, ενώ βρισκόμαστε πια στο '71 όχι στη δεκαετία του '60 όταν έδρασαν οι δυο προαναφερθέντες πρωταθλητές. Αυτά τα δεδομένα, μας έδωσαν ένα πρωτόγνωρο αποτέλεσμα. Δεν θα είναι λάθος να ισχυριστούμε ότι όλα τούτα συνδυάστηκαν, για πρώτη φορά στο έπακρο, την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου του ’71, στο νησί των Φαιάκων.

Ξεκινά από τις χρονομετρημένες δοκιμές του Σαββάτου, όπου κάνει τον ταχύτερο γύρο, ένα δεύτερο μπροστά από την Vette του Τζώνυ, 3,9 από την Α 110 του «Σιρόκο»,  4,6 από την GTAm του Περικλή Φωτιάδη, 5,2 από το Cooper του Στ. Ζαλμά και πολύ περισσότερα από τους υπόλοιπους 16 που στήθηκαν στην εκκίνηση το πρωί της Κυριακής.

Οι δοκιμές κατάταξης έχουν ολοκληρωθεί, ο οδηγός της πορτοκαλί δυο δυο, έχει επικρατήσει άνετα. Ο Π. Φωτιάδης λέει κάτι που κάνει τον Giovanni  και τον Γιώργο να χαμογελούν. Δεξιά ο πληρέστερος και σοβαρότερος rally & racing editor της εποχής του. Ο Τάκης Πιρπιρής.

Είναι η πρώτη φορά που τελείται ο Κερκυραϊκός αγώνας τον Ιούνιο. Θα αποδειχτεί και ο τελευταίος που θα φιλοξενηθεί στους δρόμους της πόλης  του νησιού. Ο καιρός ήταν θαυμάσιος.


Έτοιμος για την αναμέτρηση, έχοντας το πλεονέκτημα της καλύτερης θέσης, λόγω του ταχύτερου χρόνου στις δοκιμές κατάταξης, ο Γιώργος, έχει ήδη δέσει το κράνος του. Ετοιμάζεται να φορέσει τα γάντια του. Τελευταίος αριστερά καθισμένος σταυροπόδι στο πλατύσκαλο μόλις διακρίνεται ο «Σιρόκο» φορώντας το full face του.


Οι συμμετέχοντες είναι τοποθετημένοι στις γραμμές εκκίνησης. Ο Γιώργος #9 και ο Τζώνυς #2 στην πρώτη, ο «Σιρόκο» #5 στη δεύτερη, οι Στ. Ζαλμάς #1  και Π. Φωτιάδης #7 στην τρίτη, ενώ ακολουθούν οι Κ. Παπούδης (δυο - δυο), «Μαύρος» (GTAm), Θ. Μουσουρέλης, (Corolla), Dr.  Busch (Abarth Porsche), N. Ζουμπρούλης (TT 1200) και οι υπόλοιποι. Η Vette έχει τοποθετηθεί υπό γωνία σε σχέση με το διαμήκη άξονα του δρόμου, κάθε άλλο παρά τυχαία, ώστε εκμεταλλευόμενη τη δύναμή της να βρεθεί πιο εύκολα μπροστά από όλους.  Οι οδηγοί είναι όλοι δεμένοι μέσα στα αυτοκίνητά τους, η εκκίνηση είναι θέμα λεπτών. Δεξιά διακρίνονται πάνω στο στενό πεζοδρόμιο, ο Μιχάλης Γρατσίας και ο Γιώργος Ραπτόπουλος

 

Με μια πολύ φτωχή εκκίνηση, ο Μοσχούς έχει καθυστερήσει σημαντικά, όχι μόνο έναντι του Τζώνυ, αλλά και του «Σιρόκο» που για λίγο θα βρεθεί δεύτερος πίσω από την θηριώδη Vette του πεθερού του. Τρείς μόνον γύρους θα κρατηθεί ο Τζώνυς μπροστά.

 

Μετά  τον 4ο γύρο, πέρασε μπροστά και παρά το γεγονός ότι δεν απειλήθηκε, έκανε ταχύτατη κούρσα. Σημείωσε την υψηλότερη μ.ω.τ. στην ιστορία του αγώνα (106.6 χλμ/ώρα), όπως και τον ταχύτερο γύρο 1΄:56΄΄4. Στις εικόνες, σε χαμηλές πτήσεις στη βούτα μπροστά στο άγαλμα του Καποδίστρια για το Corfu Palace.

Λαμπρή επίδοση χάρμα οφθαλμών. Καθόλου τυχαίο ότι ντουμπλάρισε όλους τους υπόλοιπους. Έριξε ένα γύρο στους Πεσμαζόγλου και «Σιρόκο», δύο στους Φωτιάδη και Ζαλμά και περισσότερους σε όλους τους άλλους που τερμάτισαν.

 

Και καθώς ο Κερκυραϊκός πληθυσμός ήταν εκπαιδευμένος και ώριμος θεατής, ύστερα από τον τερματισμό του 90λεπτου αγώνα, τον περίμενε μια δίκαιη αποθέωση, αμέσως μετά το γύρο του θριάμβου, πάνω στο πλακόστρωτο της Σπιανάδας.

Ήταν Ιούνιος του 1971. Το αγωνιστικό άστρο του Γιώργου ανέτειλε εντυπωσιακά και με στυλ. Κι όμως θα έπρεπε να περιμένει πέντε χρόνια για τον πρώτο του τίτλο.