Πριν λίγες δεκαετίες, ο νομός Φωκίδας και ειδικά η επαρχία Δωρίδος, είχε καταγραφεί ως ένας από τους πτωχότερους και πλέον αραιοκατοικημένους, Έριζε για αυτή τη θέση με τον νομό Ευρυτανίας. Αν υποτεθεί ότι, στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τότε έως σήμερα, στην Ευρυτανική γη έγιναν κάποια βήματα τουριστικής αξιοποίησης ίσως τα νούμερα της στατιστικής αποδώσουν τους παραπάνω τίτλους στη Φωκίδα. Γη σκληρή, βουνίσια στο μεγαλύτερο τμήμα της, όχι ιδιαίτερα κατάλληλη για καλλιέργεια αν και μέχρι τη δεκαετία του '70, τα πρανή γύρω από την κοίτη του Μόρνου κάλυπταν αρκετές ανάγκες του τόπου από οπωροκηπευτικά, όσπρια ακόμα και στάρια. Γη πέτρινη, καμμένη, από τον Κατοχικό εισβολέα, με χωριά πυρπολημένα, με κόσμο φτωχό και ταλαιπωρημένο. Πάω τόσο πίσω γιατί δεν μπορείς να εκτιμήσεις τίποτα από τούτο το χώρο, αν δεν συμπεριλάβεις εκείνο το κομμάτι της Ιστορίας.