Μέρα Τέταρτη

Ήταν από εκείνες τις ημέρες που ξεκινούν πολύ νωρίς το πρωί, ξέρεις ότι έχεις πολλά να δεις, πολλά να κάνεις και ταυτόχρονα νιώθεις ότι οι πιθανότητες να ξανασυμβούν όλα αυτά είναι πολύ – πολύ περιορισμένες.
Όχι μόνον διότι συμβαίνουν σχεδόν στο εκ διαμέτρου αντίθετο άκρο της υδρογείου, αλλά ακόμα και στην απίθανη περίπτωση να ξανασυμβεί, δεν θα είναι, δεν μπορεί να είναι ίδιο.

Από τις επτά το πρωί στους δρόμους και από το Δυτικό Hollywood, πάμε ανατολικά όπου η έδρα της έκθεσης του Λος Αντζελες, η οποία φιλοξενείται στο μεγαλόπρεπο συνεδριακό κτίριο της πόλης.
Ένα χώρο τεράστιο, καμωμένο στα πρότυπα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, με πολύ γυαλί και σίδερο, πολλές αίθουσες, ικανό να φιλοξενήσει τέτοιου μεγέθους δραστηριότητες.

Μικρότερο πάντως από τα μεγέθη που έχουμε συνηθίσει στην Φρανκφούρτη, στη Γενεύη, στο Παρίσι, στο Ντητρόιτ.
Όπως μας είπε ο Dr. Ian Robertson επικεφαλής του BMW group η έκθεση του L.A. είναι κυρίως έκθεση πελατών, υποψηφίων αγοραστών. Αν η Καλιφόρνια ήταν ανεξάρτητο κράτος, θα ήταν η 5η ισχυρότερη αγορά του κόσμου. Για αυτό και η ύπαρξη του auto show.

Αν έπρεπε

να χαρακτηρίσω με λίγες λέξεις το φετινό σαλόνι του L.A. θα μιλούσα για Γερμανικό θρίαμβο. Οι τέσσερις Γερμανοί, Audi, BMW, Mercedes, Porsche κυριάρχησαν καθολικά. Η παρουσία των εκπροσώπων του τύπου ήταν σχεδόν διπλάσια απ΄ ότι τα Αμερικάνικα περίπτερα, π.χ. της Chrysler όπου ο CEO του brand,  Alistair Gardner, ανέβηκε με άνεση επί σκηνής έκανε την ιστορική αναδρομή του μοντέλου που έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του '50 και παρουσιάζοντας το 300 S αναρωτήθηκε γιατί ο κόσμος να πληρώσει παραπάνω χρήματα για να αγοράσει τα ίδιες παροχές, λοξοκοιτώντας βέβαια, κατά Γερμανία μεριά. Κάποιους θα έπεισε, κάποιους όχι. Οι Αμερικανοί όμως, που έχουν την οικονομική δυνατότητα και ίσως το αντίστοιχο γούστο, είναι βέβαιο ότι θα στραφούν ανατολικά, Ευρωπαϊκά και ειδικότερα Γερμανικά.

^{...πριν την αποκάλυψη}