Θέατρο


γιά την Τέχνη

που γεννήθηκε

σε αυτόν τόπο,

με αυτήν την γλώσσα.



Μαθήματα πολέμου ΙΙ - Σικελική εκστρατεία – (Σαββάτο 8 Ιουνίου 2019) PDF Print E-mail

Στην, ασφυκτικά γεμάτη, αίθουσα Δημ. Μητρόπουλος του Μ.Μ.Α. ξετυλίχτηκε την τελευταία ανοιξιάτικη παράσταση,  του «Μαθήματα πολέμου ΙΙ Σικελικά δράματα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη. Παρήγορο και ενθαρρυντικό το γεγονός, ότι το κοινό αποτελούνταν από κάθε ηλικιακό σκαλοπάτι. Πολίτες που ήξεραν τι ήρθαν να δουν, είτε για να μάθουν, είτε για να φρεσκάρουν, είτε για να συμπληρώσουν τις ιστορικές τους γνώσεις,  είτε για την θεατρική ψυχική αγωγή.

Ένα σύνολο λίγο μεγαλύτερο από 3000 άτομα παρακολούθησαν τις λιγοστές (επτά) παραστάσεις, με την αίθουσα πάντα γεμάτη, γεγονός που αποδεικνύει δυο κατ’ αρχάς πράγματα. Την επιτυχία της παράστασης αλλά και το ενδιαφέρον του κοινού για τέτοιου είδους θέματα.

Read more...
 
Εγώ ο Μάρκος – (Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019) PDF Print E-mail

Κοντά στο 45λεπτο, και ενώ ο θεατής έχει ήδη εισπράξει μια γερή δόση σαγήνης από τον μονόλογο και την εκθαμβωτική επί σκηνής παρουσία του, ακούγεται, έτσι, μέσα στο ρέον κείμενο, σαν κομμάτι του αναπόσπαστο, η φράση: «κορίτσια, βγάλτε καμιά ρακούλα».


Ταυτόχρονα, αλλάζει  ο φωτισμός και βγαίνουν τα κορίτσια, με έναν παλιό αλουμινένιο δίσκο του καφενείου από αυτούς με τις τρείς αντηρίδες και τη λαβή από πάνω, μοιράζουν τις ρακές, γρήγορα αποχωρούν, να κράτησε όλο αυτό 2-3 λεπτά, έτσι σαν ένα πολύ σύντομο διάλειμμα και ο καλλιτέχνης επιστρέφει στην ερμηνεία του.

Read more...
 
Πες μου. Πως σου φάνηκε; - (Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018) PDF Print E-mail

ε! λοιπόν έχει πλάκα αν το δεχτείς από την ευχάριστη πλευρά. Μεταξύ μας, μόνο ευχάριστη πλευρά υπάρχει.

Αυτό σκέφτηκα όταν μετά τις έντεκα το βράδυ με πήρε τηλέφωνο η Μάγδα και έθεσε το ερώτημα: «πως σου φάνηκε;»

Κι έχει πλάκα διότι τη Μάγδα τη θυμάμαι κορίτσι προσχολικής ηλικίας και να τώρα που τελείωσε Δημoτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και οσονούπω ολοκληρώνει τις σπουδές της στο Πάντειο, ενώ ταυτόχρονα γράφει για τα πολιτιστικά σε σάιτ, ανέβηκε και στο θεατρικό σανίδι.

Γυναίκα πια, με όλη τη δροσιά και την ορμή που οφείλει να έχει ο νέος άνθρωπος ανεξάρτητα από το ευρύτερο περιβάλλον, που μπορεί να είναι τέρμα καταθλιπτικό ή βαθιά δυσοίωνο, αλλά λίγο μετά τα είκοσι αυτά είναι ασημαντότητες.

Στο φινάλε, στο ερώτημα τι είναι τα νιάτα; Μια από τις απαντήσεις,  μπορεί να είναι: οδοστρωτήρας.

Η Μάγδα λοιπόν, και άλλοι έντεκα ερασιτέχνες ηθοποιοί ανέβασαν στο λαϊκό θέατρο Ν. Ερυθραίας, το «Δέστε τους» του Μάριου Ποντίκα.

Μόλις είχα μπεί σπίτι μετά την παράσταση, όταν δέχτηκα το έρώτημα και έπρεπε να δώσω μιαν απάντηση. Είπα περίπου τα εξής:

Read more...
 
Άγριος σπόρος – (Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017) PDF Print E-mail

Πάνω στο εμπνευσμένο, ισχυρό σενάριο του Γιάννη Τσίρου, έρχονται οι Τάκης Σπυριδάκης, Ντάνη Γιαννακοπούλου και Ηλίας Βαλάσης να δώσουν το δικό τους ρεσιτάλ, για να οδηγήσουν την παράσταση, στο θέατρο επί Κολωνώ, σε πολύ υψηλά επίπεδα. Όχι μόνο θεατρικά αλλά και συγκινησιακά.


Ο συγγραφέας επεξεργάζεται ένα πολύ ενδιαφέρον τμήμα της ύφεσης που γνωρίζει ο τόπος και το κάνει με ένα τρομερό συνδυασμό αμεσότητας και λεπτότητας. Προβάλει το πρόβλημα χωρίς, κατ' αρχάς, να παίρνει θέση ή μάλλον με έναν τέτοιο τρόπο που, σχεδόν, να αφήνει χώρο για στήριξη και των δύο πλευρών.

Read more...
 
Ο μπαμπάς – (Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016) PDF Print E-mail

Υπάρχουν ασθένειες όπου οι αγαπημένοι του νοσούντος υποφέρουν περισσότερο, ή έστω το ίδιο με αυτόν. Μια από αυτές είναι η άνοια. Λέξη σύνθετη γεννημένη από την σύζευξη του στερητικού α και του νου, δηλώνει ακριβώς την απώλεια της ευρύτερης λειτουργίας του νου.

Florian Zeller

Αυτό είναι το αντικείμενο του έργου με τίτλο «ο Μπαμπάς» του Γάλλου Florian Zeller. Η καθημερινότητα ενός άνδρα που πάσχει από άνοια. Ο F.Z. δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση.

Γεννημένος το ’79, πέτυxε πολλά, πολύ νωρίς. Στα 22 του δημοσίευσε την πρώτη του νουβέλα που έτυχε θερμής υποδοχής. Στα 25 του κυκλοφόρησε το τρίτο του βιβλίο, που πραγματεύεται τις σχέσεις της Δύσης με το Ισλάμ, με τίτλο Fascination of Evil το οποίο τον καθιέρωσε. Στα 29 του, ήταν ήδη παντρεμένος με παιδί και μια συλλογή από κρατικά βραβεία για το πλούσιο έργο του. Ένα από τα διαλεκτά του έργα, είναι «O μπαμπάς» που απέσπασε το βραβείο Μολιέρου 2014, ως καλύτερου έργοy.

Μετά το Παρίσι και το Λονδίνο έκανε πρεμιέρα και στην ημεδαπή, πέρσι τον Οκτώβριο στο θέατρο Δημήτρης Χόρν με πρωταγωνιστή τον Σταμάτη Φασουλή, οποίος έκανε την μετάφραση είχε και την επιμέλεια της σκηνοθεσίας.

Read more...
 
Η τρελή του Σαγιό - Tετάρτη 7 Μαίου 2014 PDF Print E-mail

Η υπόθεση δεν αποτελεί κάποια καινοτομία. Eίναι η πολλαπλώς καταγεγραμμένη ελεεινότητα και απληστία των ισχυρών να κάνουν τα πολλά ακόμα περισσότερα, αγνοώντας βασικές ηθικές αρχές.

Ο κυνισμός αποτελεί modus vivendi για αυτούς. O Ζαν Ζιρωντού (Hippolyte Jean Giraudoux, 1882 – 1944), στήνει λοιπόν την πλοκή της τρελής του Σαγιό, πάνω σε αυτή τη θεματική και όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας, ο Ζιρωντού γράφει το πιο φωτεινό του έργο στην πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής του.

Βρισκόμαστε στο 1943, η Γαλλία και σχεδόν όλη η υπόλοιπη Ευρώπη υποφέρει από τη Γερμανική κατοχή και θηριωδία και ο εξηντάρης Ζιρωντού ψάχνει μέσα σε εκείνη τη ζοφερή, τη φρικτή εποχή για λίγο φως, ελάχιστη αισιοδοξία, ψάχνει τη ζωή μέσα στο θάνατο.

Ατυχώς τόσο για τον ίδιο, όσο και για το Θέατρο θα αποδειχθεί το τελευταίο του έργο. Την τελευταία μέρα του Γενάρη του '44 ο συγγραφέας εγκατέλειψε τον μάταιο κόσμο μας, θύμα τροφικής δηλητηρίασης. Δεν πρόλαβε να δεί το Παρίσι, τη Γαλλία να απελευθερώνεται από τη Γερμανική θηριωδία. Δεν πρόλαβε ούτε να αντικρίσει, την ηρωίδα του, την Ωρελί, ζωντανή επί σκηνής. Σχεδόν 24 μήνες μετά το θάνατό του, τον Δεκέμβρη του '45 η «τρελή» του δίνει την πρώτη της παράσταση στο Παρισινό κοινό.

Read more...
 
Μάντεψε ποιος θα πεθάνει απόψε - Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014 PDF Print E-mail

Ο Γάλλος συγγραφέας Robert Thomas, από τα πρώτα του θεατρικά βήματα, είχε γοητευθεί από το είδος της αστυνομικής κομεντί. Το “Μάντεψε ποιος θα πεθάνει απόψε”, Ελληνική απόδοση του έργου του 8 Femmes (οκτώ γυναίκες) φιγουράρει ως το πλέον επιτυχημένο. Κέρδισε το '61 το βραβείο Hachette Prix du Quai des Orfevres ενώ σαράντα χρόνια αργότερα ο François Ozon το μετέφερε στον κινηματογράφο με τις διάσημες Γαλλίδες μούσες Catherine Deneuve, Fanny Ardant και Emmanuelle Béart.


Η Ελληνική του εκδοχή, την οποία επιμελήθηκαν ως διασκευή και σκηνοθεσία οι Θανάσης Παπαθανασίου-Μιχάλης Ρέππας, ανέβηκε από τις 11 Οκτωβρίου στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. Είναι τόσο η πρώτη φορά που το δίδυμο αναλαμβάνει να διαχειριστεί τέτοιο θεατρικό είδος, όσο και η πρώτη φορά που η πρωταγωνίστρια μας παρουσιάζει τέτοιο ρεπερτόριο.

Σε ότι αφορά το αντικείμενο των πρώτων, ας μου επιτραπεί η άποψη ότι το “ελληνοποίησαν” περισσότερο από ότι έπρεπε. Ο στόχος τους ήταν προφανής. Να το φέρουν στα μέτρα του σημερινού μέσου ημεδαπού. Να το καταστήσουν ευχάριστα εύπεπτο. Είναι σαφές ότι πέτυχαν στην αποστολή τους. Αποδεικτικό το πόσο συχνά χαχανίζει το κοινό, καθώς αποδέχεται με χαρά τις ατάκες.

Read more...
 
Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν (Ερρίκος Ίψεν) – Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013 PDF Print E-mail

Η ιστορία του τραπεζίτη Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν, αποτελεί το προτελευταίο έργο του σημαντικού Νορβηγού θεατρικού συγγραφέα. Γραμμένο τέσσερα χρόνια πριν κλείσει τον κύκλο του ο 19ος αιώνας, ανήκει κατ' αρχήν στην εποχή του αλλά αναμφίβολα φέρει και μια αύρα διαχρονικότητας.

Τη διαχρονικότητα του, την υπερασπίζονται τόσο η πλειοψηφία των κριτικών όσο και ο ίδιος ο δημιουργός που βάζει τον πρωταγωνιστή του στην Γ΄ πράξη να μονολογεί:

«...Τίποτα καινούργιο δεν θα γίνει. Κι' ό,τι παλιό δεν ξαναγίνεται. Το μάτι. Η ματιά... είναι η ματιά μας που δίνει νόημα στα πράγματα. Μια ξαναγεννημένη ματιά μεταμορφώνει το παλιό. Κάτω από το καινούργιο βλέμμα το παρελθόν αλλάζει.»

Σεναριακά, τα στοιχεία που πραγματεύεται ο συγγραφέας ασφαλώς διακρίνονται για την διαχρονικότητά τους. Το κυνήγι της δύναμης, η απληστία, η πτώση, η τιμωρία, ο αποκλεισμός, ο έρωτας και ο θάνατος. Ενυπάρχουν σε κάθε κοινωνία και καταγράφονται από τις απαρχές της ιστορίας. Η κάθε εποχή τα φέρνει, τα εκφράζει διαφορετικά, αλλά ο πυρήνας παραμένει σχετικά αμετάβλητος.

Το στόρυ: Ο τραπεζίτης Μπόρκμαν έχει εκτίσει πενταετή φυλάκιση για κατάχρηση. Επιστρέφει στο σπίτι του, στην αφάνεια και παραμένει εκεί αποκλεισμένος στον πάνω όροφο επί σειρά ετών. Μέσα σε μία παγωμένη νύχτα, η σύζυγός του, ο γιος του και η δίδυμη αδελφή της γυναίκας του, ζωντανεύουν με τρόπο δραματικό το παρελθόν τους, αφήνουν ελεύθερα τα πάθη τους συγκρούονται και

Read more...
 
Σωτηρία Μπέλλου. Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισας - 24 Απριλίου 2013 PDF Print E-mail

Για δεύτερη χρονιά, συνεχίστηκε στο θέατρο «ΚΑΠΠΑ» η παράσταση βασισμένη στο συγγραφικό έργο της Σοφίας Αδαμίδου, με θέμα το βίο της Σωτηρίας Μπέλλου.

Τον τόσο απαιτητικό ρόλο της ρεμπέτισας ερμηνεύει ή καλύτερα σηκώνει με ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας η Ντίνα Κώνστα. Δίπλα της, η καλίγραμμος και ευειδής Έφη Κόντα.

Σε ένα σκηνικό καταθληπτικό, όπου μέχρι το ανθρώπινο ύψος κυριαρχεί το σκούρο γκρί, ενώ από πάνω κάποιο άστατο υπόλευκο και απεικονίζει ένα νοσκομειακό θάλαμο, η Σωτηρια Μπέλλου περνά το τελευταίο της βράδυ, πριν μια εγχείρηση το επόμενο πρωινό, της στερήσει το αγαθό που την έκανε διάσημη. Τη φωνή.

Συντετριμμένη κάτω από ασήκωτο βάρος της επόμενης μέρας, ανακαλεί τη ζωή της, θυμάται, επαναστατεί, οργίζεται, λυπάται, χαίρεται και πολεμά, όπως έκανε σε ολάκερη τη διαδρομή της.

Είναι μια ακραία συγκινητική παράσταση. Μαζί με τη πορεία της ρεμπέτισας ξετυλίγεται, αναδύεται και η ιστορία του τόπου. Το βάρος της συντηρητικής κοινωνίας, ο διχασμός, οι συγκρούσεις, ο εμφύλιος, τα αθεράπευτα τραύματα.

Read more...
 
Η Αντιγόνη του Jean Anouilh - 18 Απριλίου 2013 PDF Print E-mail

Εξαιρετικά συγκινητική, βαθιά ανθρώπινη και τελικά διδακτική. Αυτές είναι οι εντυπώσεις που διακατέχουν τον θεατή της παράστασης του Νέου Ελληνικού Θεάτρου, Γιώργου Αρμένη. Ανεβασμένη από τις 30 Ιανουαρίου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μπέζου, η “Γαλλική” Αντιγόνη του Jean Anouilh χαρίζει μια μεστή θεατρική βραδιά σε όσους την παρακολουθήσουν.

Ως σχήμα δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο, να σκηνοθετεί και να πρωταγωνιστεί ο πατέρας και συμπρωταγωνιστεί η θυγατέρα. Στην παρούσα περίπτωση όμως, κρίνεται ως απολύτως πετυχημένο. Δίπλα στην σημαντική και εγνωσμένης θεατρικής αξίας φιγούρα του Γιάννη Μπέζου έρχεται η Ηρώ. Μικρή το δέμας, λιγνή, με πρόσωπο παιδικό και αθώους γαλανούς οφθαλμούς φαντάζει, εν πρώτοις, ευάλωτη, εύθραυστη. Άμεσα όμως, κυριεύει τη σκηνή. Σε αυτή την τροχιά, την ακολουθούν και οι υπόλοιποι ηθοποιοί αποδίδοντας με τέχνη, χάρη και δυναμισμό τους ρόλους τους. Στην κορφή ο επιβλητικός Κρέων, κινούμενος με χαρακτηριστική άνεση.

Read more...