Κινηματογράφος

 

για την 7η Τέχνη,
τον κόσμο της,
τους πρωταγωιστές της.



Dogman - (Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018) PDF Print E-mail

Δέκα χρόνια μετά την κινηματογραφική αποτύπωση του Gomorra του Roberto Saviano, ο Matteo Garrone, επανέρχεται και εξιστορεί μια ακόμα αληθινή ιστορία που έλαβε χώρα πριν 30 χρόνια, το 1988. Στα 50 του πια, μπορεί να διεκδικήσει, μαζί με τον Paolo Sorrentino, τον τίτλο του αφηγητή ενός τμήματος της σύγχρονης Ιταλικής συνείδησης. Μαζί με αυτό, μας προσφέρει άλλη μια απόδειξη ότι βία και ηλιθιότητα είναι αδέλφια.

Πρωταγωνιστές των γεγονότων είναι ο Μαρσέλο και ο Σιμόνε. Ο πρώτος είναι ένας συμπαθής, ασταθής, αδύναμος, όχι άμοιρος παρανομιών, αλλά ευαίσθητος χαρακτήρας που βιοπορίζεται φροντίζοντας σκυλιά. Ο δεύτερος δεν είναι παρά ένας βίαιος, εξαρτημένος από την κοκαΐνη, κτηνώδους δύναμης, παντελούς άγνοιας, πρώην πυγμάχος.

Ο δεύτερος χειραγωγεί τον πρώτο σε ακραίο βαθμό και καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή ότι η υπόθεση μόνον προς το χειρότερο, μπορεί να βαδίσει. Όπερ και συμβαίνει. Ο Μαρσέλο φυλακίζεται, ο Σιμόνε πλουτίζει, όλα τούτα βουτηγμένα στη βία, μέχρι που φτάνουμε στο φινάλε με ένα κρεσέντο βίας σε ένα περιβάλλον, όπου απουσιάζει οποιοδήποτε άλλη μορφή επικοινωνίας.

Γεννήτρια της βίας είναι η φτώχια. Οι συνθήκες ζωής που αποτυπώνονται είναι περίπου βέβαιο, ότι θα σπρώξουν αργά ή γρήγορα πολλούς στο έγκλημα. Είναι τόση η αδυναμία να ζήσουν μια κανονική ζωή, ώστε και οι φιλήσυχοι λοιποί κάτοικοι, σκέφτονται τον φόνο, για να γλυτώσουν από τα δεινά του φοβερού Σιμόνε.

Read more...
 
Bohemian Rhapsody & Museo - (Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018) PDF Print E-mail

H κινηματογραφική αποτύπωση του παρελθόντος, είναι μια χρήσιμη και ενδιαφέρουσα δραστηριότητα. Είναι, επίσης, ένας πιο ευχάριστος, και σαφώς πιο εύκολος τρόπος να διδαχτεί το παρελθόν.

Ταυτόχρονα ο εξωραϊσμός ή η αλλαγή δεδομένων προς τέρψη της κινηματογραφικής Τέχνης και προσέλκυσης του κοινού, είναι το αρνητικό στοιχείο. Δυο παραγωγές με ιστορικό περιεχόμενο κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Η μία πραγματεύεται την πορεία του συγκροτήματος Queen, επικεντρωμένη στο δημοφιλέστερο μέλος τους και τραγουδιστή Freddy Mercury, ή  Farrokh Bulsara, όπως ήταν το αληθινό όνομα, του γεννημένου στην Ζανζιβάρη καλλιτέχνη.

Η άλλη ερευνά την αλλόκοτη κλοπή 124 εκθεμάτων, ανυπολόγιστης αξίας από το Εθνικό ανθρωπολογικό μουσείο της πόλης του Μεξικό, την νύχτα των Χριστουγέννων, του 1985.

Read more...
 
The Barefoot Battalion - געגוע - 三度目の殺人- (Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018) PDF Print E-mail

Ξυπόλητο Τάγμα – Πόθος – Το τρίτο έγκλημα, στα Ελληνικά και  από την Αθήνα του 1953, στην λουτρόπολη Acre του Ισραήλ το 2017, μα και στο Τόκυο και στο Χοκάιντο την ίδια χρονιά, όπου τρείς κινηματογραφιστές, υπηρετούν την Τέχνη αρκετά μακριά από συνηθισμένες φόρμες, αλλά συναντιούνται ψηλά, στον αστερισμό της ποιότητας.

Από τύχη τις παρακολούθησα, τρία διαδοχικά βράδια, με την παραπάνω σειρά. Ελληνικός νεορεαλισμός, Ισραηλίτικο δοκίμιο πάνω στον έρωτα και Ιαπωνικό δικαστικό δράμα συνθέτουν τρείς ξεχωριστές προτάσεις.

Read more...
 
Cine & άλλα – (Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018) PDF Print E-mail

Ωρωπός. Bράδυ Πέμπτης. Στο γωνιακό ισόγειο πέντε τραπέζια μπιλιάρδου, ένα ωραίο γαλάζιο τραπέζι πινγκ πόνγκ, ένα φλίπερ στη γωνία, εξοπλισμός ίντερνετ καφέ και μια φευγαλέα νοσταλγία από ουφάδικο εποχής.


Στην  ταράτσα θερινός κινηματογράφος. First Man. Πρώτη προβολή, πρώτη μέρα, πρώτη παράσταση. Θεατής ένας (1). Η ταπεινότητά μου. Ερώτηση του ευγενικού ταμία - ταξιθέτη - μπάρμαν:

- Να σας φέρω μια σομπίτσα;
- Μπα, δεν χρειάζεται. Ήρθα με δίκυκλο, συνεπώς είμαι καταλλήλως ενδεδυμένος. Ευχαριστώ.

Read more...
 
Θερινές προβολές μέρος Γ' & τελευταίο – (Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018) PDF Print E-mail

Είχε ήδη ξεκινήσει η προβολή, έφευγε το τελευταίο φως της μέρας, ταξίδευε στις ακόμα πιο δυτικές πολιτείες, και εκεί που Robert Redford έλεγε τις ατάκες του, στο The old man & the gun, ακούστηκαν ελληνικές συλλαβές. Κάπως απόμακρες, κομματιαστές και τραγουδιστές.

Κι όταν το αεράκι συμμάχησε και άρχισε να τις φέρνει όλες τις συλλαβές, χωρίς να κόβει καμμιά, τους άκουσα καθαρά πια. Οι στοίχοι του Εθνικού ύμνου. Κοίταξα προς τη δύση και με φόντο το τελευταίο φως πρόσεξα την γαλανόλευκη που αργά κατέβαινε από τον ιστό. Από κάτω, ίσα που φαίνονταν λίγα κεφάλια.

Οκτώβρης 2018. Σινέ Παρί, και την ίδια ώρα παίζονταν δυο έργα. Στο πανί, η τελευταία, δουλειά του R.R. ο οποίος στα 82 του είχε τα κουράγια να γυρίσει μια ακόμα ταινία και να βάλει τους τίτλους τέλους της καλλιτεχνικής του καριέρας. Και στην πραγματικότητα πάνω στο βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών η υποστολή της Ελληνικής σημαίας.

Read more...
 
Παλακίδι & Αρμενάκι – (Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018) PDF Print E-mail

Βέβαιο και αναμενόμενο ήταν, πως η βαθιά οικονομική ύφεση και η βαθύτερη κοινωνική κρίση που μαστίζει τον τόπο από την αυγή της τρέχουσας δεκαετίας, θα γινόταν και κινηματογραφικό θέμα.

Κάπως πρόχειρα ξεχωρίζω δυο παραγωγές. Το «Highway to Hellas» (Ραντεβού στην Ελλάδα) και το «Σ’ Αυτή τη Χώρα Κανείς δεν Ήξερε να Κλαίει».

Διαφορετικής φιλοσοφίας αλλά με αρκετά κοινά στοιχεία, πέρα από την βάση της σύγκρισης, ενίοτε και σύγκρουσης ανάμεσα σε Ευρώπη και Ελλάδα . Κατ’ αρχάς το σκηνικό, ότι δηλαδή ξετυλίγουν το στόρυ τους πάνω σε Ελληνικά νησιά, φανταστικά στη σύλληψη, αλλά στην Τήνο και στην Ικαρία στην πραγματικότητα. Ακολούθως το χάσμα που μπορεί να χωρίσει μια χώρα της κεντρικής Ευρώπης με έναν  τόπο που αναδύθηκε στο αρχιπέλαγος.

Read more...
 
Θερινές προβολές μέρος Β' – (Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018) PDF Print E-mail

Τα θετικά για την ομορφιά και την ελευθεριότητα των θερινών κινηματογράφων αναφέρθηκαν στο πρώτο μέρος, πριν δυο μέρες. Στα απέναντι, στα αρνητικά, ας συμπεριλάβουμε τα ίδια τα θετικά, από μια άλλη μεριά ειδομένα.

Διότι αν π.χ. δεν είσαι καπνιστής και το αεράκι σου φέρνει τον καπνό του γκράντε φουμαδόρες, συστημένο κατευθείαν στα ρουθούνια σου, δεν θα σου αρέσει. Αν πάλι ο κύριος που κάθεται μπροστά σου έχει πλακωθεί στα σουβλάκια και στις μπύρες και κουνιέται τρώγωντας, πάλι δεν θα σε κάνει ευτυχισμένο. Ούτε αν βλέπεις την οθόνη πίσω από τους ατμούς του μακαρίως ατμίζοντα δυο θέσεις μπροστά σου.

Τέλος, όταν περάσει απ' έξω κάνα πιτσιρίκι με ελεύθερες τις εξατμίσεις στην σούπερ πάπια του, ή κανά καγκούρι με τίποτα σερνάμενα γιαπωνέζικα, εννοείται ότι θα σε ενοχλήσει, αλλά έτσι είναι αυτά. Αμφίβολο, τέλος το συναίσθημα, όπου στην παρακείμενη ψησταριά έχουν μαζευτεί οι οπαδοί για τα Ευρωπαϊκά προκριματικά των Ελληνικών ομάδων και όταν ο βόρειος ή ο νότιος δικέφαλος ή ο γαύρος βάλουν το τόπι στο πλεκτό και σείεται το σύμπαν, από ουρανομήκεις πανηγυρισμούς.

Τέλος πάντων έτσι είναι αυτά και πάμε στο Μέρος βού και τελευταίον, για το τι χαζέψαμε, τούτο το καλοκαίρι, το οποίο για κάποιους δεν έχει ακόμα τελειώσει.

Read more...
 
Θερινές προβολές μέρος Α' – (Σαββάτο 15 Σεπτεμβρίου 2018) PDF Print E-mail

Οι θερινοί κινηματογράφοι αποτελούν μια συνθήκη που δείχνει να χαροπαλεύει, απέναντι  στις πολυαίθουσες, οι οποίες μπορεί να επαίρονται για ανέσεις,  πολυτέλειες, ήχους χάι έντ, κλιματισμούς και τα ρέστα, αλλά δεν είναι παρά κλουβιά. Ασε που είναι ενοχλητικό, οτι οι μενονομένοι αιθουσάρχες τείνουν να σβήσουν μπροστά στα μεγάλα σχήματα. Oτι συμβαίνει δηλαδή σε όλη την κλίμακα της και ελεύθερης οικονομίας αποκαλούμενης. Για να απαντηθεί έμεσα, δηλαδή, το πόσο ελεύθερη είναι.

Οι θερινοί είναι λυτρωτικοί. Απλώνεις την αρίδα στο εμπρόσθιο άδειο κάθισμα, οι φουμαδόροι το φουντώνουν, οι πότες πίνουν, οι πεινάλες καταβροχθίζουν. Κάθεσαι όπου γουστάρεις, ρίχνεις καμιά ματιά στα γύρω μπαλκόνια. Πάνω απ' όλα  δέχεσαι και τις συνεχείς επιθέσεις από νυχτολούλουδα και  γιασεμιά. Κι όταν φεύγεις μετά τα μεσάνυχτα, στην άδεια πόλη, ή στην ήσυχη επαρχία, έχεις ακόμα τις σκέψεις της πλοκής, την ώρα που σε δροσίζει η ελευθερία του δίτροχου.

Ολα τα προαναφερθέντα ανήκουν στην όμορφη ιδιαιτερότητα του θερινού κινηματογράφου. Υπάρχουν όμως και κάποια μεονεκτήματα που θα αναφερθούν στο δεύτερο μέρος, 48 ώρες αργότερα.

Ελλάδα, λοιπόν,  όπου ακόμα επιβιώνουν Θερινές κινηματογραφικές ιστορίες. Μια σύντομη αναφορά για όσες ταινίες χάρηκα φέτος, κάτω από τον ουρανό που μπορεί να μην ήταν μονίμως έναστρος, αλλά ήταν πάντα καλοκαιρινός, αισιόδοξος, ή έστω σε έσπρωχνε να ξεχάσεις την βαναυσότητα των καιρών.

 

Read more...
 
dolce vita & grande bellezza - (Σαββάτο 14 Απριλίου 2018) PDF Print E-mail

Έχει διατυπωθεί η άποψη, πως ο Paolo Sοrrentino στην  grande bellezza πάτησε πάνω στην Dolce Vita του Federico  Fellini.  Προήλθε κυρίως από τους κριτικούς, οι οποίοι διέγνωσαν πολλά κοινά σεναριακά στοιχεία στα δύο δημιουργήματα.

Γεννημένος το ’20, στο Ρίμινι, ο Fellini γύρισε το ’60, στα 40 του τη dolce vita, έχοντας ήδη δώσει τα διαπιστευτήρια του ως κορυφαίος δημιουργός, το ‘54 με το la Strada . Μισό αιώνα αργότερα γεννημένος ο Sοrrentino, το ’70 στη Νάπολη, γύρισε στα 43 του την grande bellezza, έχοντας ήδη πλάσει το αριστούργημα il divo.

Ο Fellini απέσπασε Oscar για τα κοστούμια της dolce vita το 1962, ο Sorrentino, Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας  για την grande bellezza, το 2013.

Read more...
 
Darkest Hours - Churchill - Dunkirk – (Σαββάτο 3 Μαρτίου 2018) PDF Print E-mail

Μας ήρθαν σχεδόν ταυτόχρονα με παραπλήσιες θεματικές. Αναφέρονται σε δυο πολύ σημαντικά γεγονότα που επηρέασαν τις εξελίξεις στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, και στη συμμετοχή ενός άνδρα σε αυτά.

Τα πρώτα είναι η απεγκλώβιση 300.000  μάχιμων Βρετανών στρατιωτών από την Δουνκέρκη τον Μάιο του ’40 όπως και η αποστολή 250.000 στρατιωτών, τέσσερα χρόνια αργότερα, προς τις βόρειες Γαλλικές ακτές, στο πλαίσιο της γιγάντιας επιχείρησης overlord με στόχο τη δημιουργία δεύτερου μετώπου και την τελική ήττα της Γερμανίας.

Και στις δυο επιχειρήσεις πρωτεύοντα ρόλο είχε ο Winston Churchill, πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Έτσι το πρόσωπο στο οποίο εστιάζονται τόσο το Darkest Hours όσο και το Churchill είναι αυτός.

Read more...
 
More Articles...
<< Start < Prev 1 2 3 Next > End >>

Page 2 of 3