Κόσμος & ιδέες

Ο κόσμος που ζούμε ως φύση, ως πλανήτης, αλλά πάνω απ’ όλα ως κοινωνία, είναι το αντικείμενο αυτής της ενότητας.

Οι τάσεις και η ερμηνεία τους, τα γεγονότα και οι πρωταγωνιστές τους αποτελούν τον πυρήνα των ενδιαφερόντων μας.



...θα γιόρταζε τα 89α γενέθλιά της – (Τρίτη 12 Ιουνίου 2018) PDF Print E-mail

Αρχές Ιουνίου του ’29. Τέσσερις μήνες πριν προκύψει το κραχ στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, ο πλανήτης ζούσε στην φαινομενική ησυχία του μεσοπολέμου. Ένα χρόνο νωρίτερα, το Ναζιστικό κόμμα στη Γερμανία, στις εκλογές του Μαίου του ’28, είχε αποσπάσει το 2,6% του εκλογικού σώματος (810.000 ψήφους) και 12 έδρες στη  Βουλή.

Εκείνη την Τετάρτη, λοιπόν, στις 12 Ιουνίου του ’29, γεννιέται στην  Φρανκφούρτη ένα μικρό κορίτσι. Η Αννα.

Ο πατέρας της, Όττο, ήταν τότε σαράντα χρονών, μέτοχος μαζί με τα αδελφια του σε μια μικρή τράπεζα που είχαν βρεί από τον πατέρα τους, η οποία κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετία του ’30, στα απόνερα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Έχοντας υπηρετήσει κατά τη διάρκεια του Α’ μεγάλου πολέμου με τον Γερμανικό αυτοκρατορικό  στρατό, στο δυτικό μέτωπο στις μάχες του Σομ και του Καμπραί είχε προαχθεί σε υπολοχαγό στο πεδίο της μάχης.

Η μητέρα της Εντίθ, είχε κληρονομήσει μια επιχείρηση προμηθείας βιομηχανικού σιδήρου. Το 1926, είχε προηγηθεί το πρώτο τους παιδί, η Μάργκοτ. Η οικογένεια είχε εβραϊκή καταγωγή.

Καθώς οι μήνες περνούσαν και ο ναζισμός πλημμύριζε με βία όλη τη Γερμανία, το ’33 η οικογένεια, καταλαβαίνοντας το ζοφερό μέλλον, μετακόμισε στο Άμστερνταμ μέσω του Άαχεν. Για κάποια χρόνια έζησαν ειρηνικά. Κάτι που τελείωσε μόλις οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ολλανδία, τον Μάιο του ’40.

Read more...
 
Τι φέρνει μια… - (Κυριακή 10 Ιουνίου 2018) PDF Print E-mail

Ήρθε ως συνήθως, στις θερμές ώρες της ημέρας, τουτέστιν καταμεσήμερο, φυσικά απρόσκλητη και όλως αιφνιδίως.

Απροετοίμαστος ανέβαινα την Αλεξάνδρας, πήρα την προειδοποίηση στην διασταύρωση με την Ιπποκράτους με μια τρομερή βροντή και μόλις που πρόλαβα να κρύψω δίκυκλο και εαυτόν κάτω από το στέγαστρο της Λεωφόρου.

Ξέσπασε με ορμή όπως κάθε αξιοπρεπής ανοιξιάτικη νεροποντή. Προστατευμένος, κοιτούσα πίσω από την κουρτίνα του νερού τα Κουντουριώτικα. Σχεδόν ενενήντα χρόνια βρίσκονται εκεί, από τότε που οι Αμπελόκηποι ήταν μποστάνια και κήποι, έως τις μέρες μας που είναι μηχανική βουή και καυσαέρια.

Περίμενα να αδειάσουν και τα δυο ρεύματα της Αλεξάνδρας, όχι και τόσο εύκολο και τα αποθανάτισα χωρίς την παρέμβαση των οχημάτων, αν εξαιρεθούν αυτά που είχαν παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο.

Read more...
 
Τα συγχώρια – (Δευτέρα 7 Μαίου 2018) PDF Print E-mail

- «Δεν βρίσκω τον λόγο»

Ήταν η απάντηση στο ερώτημα, αν θα γράψω κάτι για τον προσφάτως εκλιπόντα, εκδότη – καναλάρχη. Tο πρόβλημα δεν υπήρξε αυτός, ο γεννήτορας. Υπήρξαν οι μήτρες που κυοφόρησαν το σπέρμα του. Ήταν οι εκατοντάδες χιλιάδων αναγνώστες των εφημερίδων του και οι αντίστοιχοι που χάζευαν τα κανάλια του. Αυτοί ήταν το πρόβλημα, όπως επίσης και όσοι συντάχθηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο και για οιονδήποτε λόγο.

Συνεπώς το πρόβλημα ήμαστε εμείς. Εμείς που αγοράζαμε τον τηλεοπτικό του χρόνο. Εμείς που πληρώναμε για να διαβάζουμε τα αναγνώσματά του. Εμείς που ακόμα και αν δεν διαβάζαμε τις εφημερίδες του ή αν δεν βλέπαμε την τιβί του, δεν κάναμε κάτι να σταματήσει, ή έστω να εμποδιστεί αυτή η εξαθλίωση. Εμείς ανοίξαμε τους δρόμους για αυτόν.

Read more...
 
Τηλεοπτικά & άλλα - (Σαββάτο 19 Μαίου 2018) PDF Print E-mail

Λυπάμαι που θα το θέσω έτσι, κάπως τηλεοπτικά, δηλαδή καταγγελτικοχαμηλά, αλλά δεν βρήκα κάποιον καλύτερο τρόπο. Στο φινάλε δε το κάνω με την προοπτική να καταφερθώ εναντίον κάποιων προσώπων ή φορέων, ούτε επειδή εκτιμώ ότι μετά από αυτό θα υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη.


Το κάνω, προκειμένου να δείξω την ένδεια που μαστίζει τον μέσο πολίτη, τον μέσο πολιτικό και την αδυναμία διαχείρισης καθημερινών πραγμάτων μέσα στη δίνη των μνημονίων. Αν μετά από αυτά γίνουμε λίγο προσεκτικότεροι, καλό θα είναι.

Read more...
 
Έθνος ανάδελφον – (Κυριακή 22 Απριλίου 2018) PDF Print E-mail

Χαμογελούσαμε τότε με τούτη την προεδρική ρήση, αλλά και για το πως ένας άκαμπτος ανακριτής και αργότερα, ένας εξίσου ανυποχώρητος εφέτης βρέθηκε, στο ύπατο πολιτικό αξίωμα.


Κι όμως η άποψή του φαίνεται να ισχύει ακόμα. Στο ακέραιο μάλιστα.

Δυο πρόσφατα γεγονότα το αποδεικνύουν.

Read more...
 
Λαμπρή – (Κυριακή 8 Απριλίου 2018) PDF Print E-mail

Η πιο σπουδαία, η πιο αισιόδοξη γιορτή της Ορθοδοξίας έρχεται κατά τεκμήριο μέσα στην άνοιξη. Πάσχα λοιπόν και με περισσότερη ελληνικότητα, χωρίς να ξεφεύγουμε από το ορθόδοξο θρησκευτικό πλαίσιο, Λαμπρή.

Κατά πως διαβάζουμε έθιμο διαμορφωμένο από την Βυζαντινή περίοδο, όπως όλα τα Χριστιανικά.  Σε τούτο το πλαίσιο, καθάριζαν, έβαφαν τα σπίτια τους και φρόντιζαν την περιβολή τους, ώστε να αποτελείται από αχρησιμοποίητα ρούχα. Έτσι προέκυψε και η έκφραση λαμπριάτικα.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τόσο στην Πόλη όσο και στην μητροπολιτική Ελλάδα το έθιμο διατηρήθηκε. Καταγραφές Ευρωπαίων περιηγητών αναφέρουν ότι οι εορτασμοί γίνονταν με την ανοχή του κατακτητή.

Read more...
 
Ντίνος Χριστιανόπουλος (02.04.2011) PDF Print E-mail

Με τη χαρακτηριστική διαμόρφωση της φωνής του, παρέμεινε στον τηλεοπτικό αέρα επί δίωρο σε μια εκπομπή (Στα άκρα) που οι συντελεστές της (παρουσιάστρια Βίκυ Φλέσσα) εργάστηκαν με  σύνεση.

Ο λόγος για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο και το χθεσινό πρωταπριλιάτικο πρόγραμμα του δεύτερου κρατικού καναλιού.

Ότι ο στοχαστής, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από φτωχούς γονείς, πρόσφυγες, Κωνσταντινουπολίτες, σκέφτεται φωναχτά δεν είναι είδηση.

Τούτο όμως, έχει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον. Ότι τουλάχιστον δημόσια, δεν διατηρεί καμιά θεατρικότητα. Δεν κουνάει τα χέρια του, δεν μορφάζει, δεν εκνευρίζεται. Ούτε καν ο προφορικός του λόγος δεν απομακρύνεται από το αρχικό, ήρεμο τόνο με την μακρόσυρτη προφορά κάποιων φθόγγων και την έντονη χρησιμοποίηση μερικών συμφώνων, σε μια γλώσσα γαλήνια, πλούσια που εύκολα κυριαρχεί στα ώτα των ακροατών.

Read more...
 
Περί Θητείας – (Παρασκευή 6 Απριλίου 2018) PDF Print E-mail

Δεν την θυμήθηκα μόνον λόγω της πρόσφατης επίσκεψης στην Τρίπολη. Είναι που σαν σήμερα παρουσιάστηκα. Κι όταν κάνουμε λόγο για θητεία, εννοούμε χακί. Κάτι γαλάζια, κάτι λευκά, ...δεν. Ασφαλώς και εκεί υπάρχουν, ειδικότητες που είναι βαριές και ζόρικες, αλλά ο οδηγός του Ναυάρχου, ή ο σμηνίας που μεταφέρει αλληλογραφία και τα τοιαύτα δεν είναι θητεία.


Στο ερώτημα τι είναι θητεία, απαντώ: Είναι τάγμα στο βορρά, αναφορά υπό βροχή, νυκτερινές περιπολίες με το χιόνι να τρίζει κάτω από τα άρβυλα. Eίναι καλός λοχαγός και στραβόξυλο αν/χης διοικητής, ή αντιστρόφως. Είναι να μετράς ανάποδα για το πελώριο δώρο που λέγεται 4ήμερη. Είναι το υπό μάλης μεγάλη Παρασκευή, στο προαύλιο της εκκλησίας με τα χειμερινά, όταν οι 26 βαθμοί μιας πρώιμης άνοιξης σε λιώνουν επί δυο ώρες.

Είναι  ο ύπνος πάνω στο θρανίο μέσα στο παγωμένο εκλογικό κέντρο και ο άγνωστος αγρότης που κουβάλησε δυο λίτρα πετρέλαιο για να τα βάλει στη σόμπα μην ξυλιάσεις νυχτιάτικα. Είναι και η κυρά του, που ΄φερε δυο κομμάτια πίττα και ένα χαμόγελο, για να μην την βγάλεις με γαλέτα, κονσέρβα και ότι προβλέπει η υπηρεσία. Είναι οι πιο μενεξεδένιες ανατολές στον παγωμένο βορά. Είναι τέλος, να ονειρεύεσαι τα μάτια που αγαπάς την ώρα που γυρνάς στο θάλαμο μετά το γερμανικό.

Να το βάλουμε όμως σε χρονικό πλαίσιο, διότι όπως γίνεται αντιληπτό ο χρόνος έχει τεράστια σημασία, καθότι άλλο πράγμα να υπηρετείς στο Αμύνταιο το ’69 και άλλο  στο Γ.Ε.Σ. το ’99. Και ασφαλώς ασύγκριτο το να υπηρετήσεις σε καιρό ειρήνης, με τη θητεία εν καιρώ πολέμου.

Read more...
 
Τεχνητή λίμνη Κρεμαστών - (Τρίτη 27 Μαρτίου 2018) PDF Print E-mail

Αναπτυξιακή διαδικασία χωρίς θυσίες και δίχως θύματα δύσκολο να νοηθεί. Αυτό που συμβαίνει σχεδόν πάντα, είναι, πως μια μικρή ομάδα ατόμων θυσιάζεται για να επωφεληθεί μια συντριπτικά μεγαλύτερη.


 

Κάποιοι το βρίσκουν σκληρό, κάποιοι φυσιολογικό, και κάποιοι αναγκαίο κακό. Τα περισσότερα, μεγάλα, δημόσια έργα κινήθηκαν πάνω σε αυτό το μοτίβο. Αναπόφευκτα. Ένα από αυτά που είχε αναγγελθεί στον τόπο μας, από την δεκαετία του ’50, ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60 και ολοκληρώθηκε το ’70 ήταν η τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και η δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.

Κολοσσιαίο, για το Ελληνικό μέτρο, έργο, επέβαλε την απομάκρυνση όλων των κατοίκων από τα σπίτια τους, την αποζημίωσή τους με κάποια άλλη ιδιοκτησία ή με χρήματα.

Read more...
 
Περί Πατρίδος – (Κυριακή 25 Μαρτίου 2018) PDF Print E-mail

Η κουβέντα για την πατρίδα μπορεί να γίνει και παγίδα.

Γεννάει πατριδοκάπηλους, φέρνει και κατσαπλιάδες.

Άλλος θαρρεί ότι τα σύνορα είναι μαχαιριές στο κορμί της μάνας γης, και άλλος σου λέει πως θα ξοδέψει την τελευταία ρανίδα του αίματος του, στο αμύνεσθαι περί πάτρης .

Κάποιοι θέλουν γίνουν άλλο ένα αστέρι σε μια άλλη σημαία, κάποιοι  θέλουν να φύγουν από τη σημαία και να υψώσουν την δική τους παντιέρα.

Η αγάπη για την πατρίδα δεν έχει να κάνει πολλά με το μίσος για τις πατρίδες των άλλων. Ακόμα και αν οι «άλλοι» είναι βάρβαροι.

Η αγάπη για την πατρίδα δεν έχει τίποτα κοινό με τον εθνικισμό. Άλλο θέμα αν ο εθνικισμός αντλεί θύματα και ενέργεια από την έννοια της πατρίδας.

Read more...
 
More Articles...
<< Start < Prev 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Next > End >>

Page 5 of 14