ΟΜΑΕ & ΕΛΠΑ. Η σειρά δεν είναι τυχαία. Η Ομοσπονδία είναι το μέλλον. Η Λέσχη το παρελθόν. Όλα τα στοιχεία εκεί οδηγούν. Έτσι, αναρωτιέμαι τι σκοπό είχε η έφοδος που πρόσφατα πραγματοποίησε κλιμάκιο της Ομοσπονδίας στα γραφεία της Λέσχης. Ήταν μια θερμή συνάντηση που κατέληξε σε ρήξη, όπως και σε απόλυτη διαφωνία, ακόμα και στο πως χαρακτήρισε, η κάθε πλευρά τις απαιτήσεις της άλλης.

Λες και ζήσαμε επανάληψη της επίθεσης στην Βαστίλη. Μόνο που το φρούριο με τους οκτώ πύργους είχε πέσει από το θέρος του '13 και ο διοικητής του, μαρκήσιος de Launay, είχε διαφύγει, αποχωρώντας ευφυώς, γλυτώνοντας τον αποκεφαλισμό.



Συνεπώς, με τη ζαριά να έχει ριφθεί, με τους επιθεωρητές της FIA να έχουν επιτελέσει την έρευνα τους, με το πολύφερνο pouvoire sportif να είναι μόνον θέμα χρόνου να περάσει μετά από 90 χρόνια σε άλλα χέρια, η επίσκεψη, ο σκοπός της και ο τρόπος της ήταν απολύτως αχρείαστα. Αυτά καταθέτω, διότι αυτά αντιλαμβάνομαι με όσα γνωρίζω.

Η Λέσχη κράτησε το σπορ στα χέρια της 90 χρόνια. Έκαμε πολλά. Έχει κατηγορηθεί ότι αυτά που δεν έκαμε ήταν περισσότερα. Μια αντικειμενική ιστορική αποτύπωση θα δώσει απαντήσεις. Στην ηγεσία της βρέθηκαν σημαντικοί Έλληνες. Από τις αίθουσες της πέρασαν ανιδιοτελείς, διακεκριμένοι λειτουργοί. Άνδρες μετρημένοι και γνώστες. Περιόδευσαν και μετριότητες, κοινοί λαφυραγωγοί, τύποι κενοί. Εκφράζω την άποψη ό,τι όσο κυλούσε ο χρόνος η σημαντικότητά της έφθινε.