Η νέα Cayman και η νέα Boxster 718, μας θυμίζουν, σε ότι αφορά την ονοματοδοσία, την πρώτη επτά δεκαοκτώ που παρουσίασε το Γερμανικό εργοστάσιο. Δεν ήταν παρά η εξέλιξη ενός ακόμα επιτυχημένου μοντέλου. Της 550.

Βρισκόμαστε στο 1957, και η πρώτη εμφάνιση της 718, είναι στον φημισμένο αγώνα των 24 ωρών του Le Mans. Οδηγημένη από ένα επιτυχημένο ζευγάρι οδηγών, τον Ιταλό Umberto Maglioli και τον Γερμανό Edgar Barth, δεν κατάφερε να τερματίσει, λόγω ατυχήματος.

Η συνέχεια υπήρξε διαφορετική. Με κινητήρα μόλις ενάμιση λίτρου, ισχύ 140 ίππων, αλλά βασισμένη στο μικρό της βάρος η κεντρομήχανη 718 RS (RennSport - αγωνιστική σπορ) ενίοτε και RSK (όπου το Κ από το Κurz που, δηλαδή κοντό αμάξωμα), το ΄58, με τους Jean Behra - Hans Herrmann κέρδισε την κλάση της στο Le Mans, καθώς και την τρίτη θέση της γενικής κατάταξης, ενώ ο Jean Behra ήρθε δεύτερος στο Targa Florio της ίδιας χρονιάς.

Αύγουστος του ’77. Παναθηναϊκό στάδιο κατά τη διάρκεια του  Singapore Airlines London to Sydney Rally. Ο Τάσος είναι παρών και σηκώνει την μηχανή για να αποθανατίσει με το νο 67 τους Αμερικανούς Dennis Lundstedt, Erick Hauge, Richard Dahn που συμμετείχαν με το εικονιζόμενο Jeep CJ6.

Το τριμελές πλήρωμα είχε την τύχη να ολοκληρώσει στην 22η θέση στους 47 τερματίσαντες, σε αυτό που χαρακτηρίστηκε ως το μακρύτερο ράλυ του κόσμου.  Στο φόντο διακρίνεται στην ουρά του αυτοκινήτου ο Μανώλης Μακρυνός, με το καπελάκι του Δ.Ρ.Α. εκείνης της χρονιάς, και μπροστά από το Jeep ο Τάκης Κουτσίκος με λιγότερα κιλά και περισσότερα μαλλιά. Πορεία ανεπίστροφη για τους περισσότερους εξ ημών.

Ο φιλότιμος Νώντας Δουζίνας έστειλε αρκετά e-mail για την τέλεση του Εαρινού ράλυ σπριντ. Σαββάτο βράδυ (18/3oυ), παραμονή του αγώνα, κατέφθασε ένα από αυτά με την είδηση ότι πέρασαν 15 αυτοκίνητα τεχνικό έλεγχο και άλλα 12 θα περνούσαν την επόμενη μέρα πριν τον αγώνα. Σύνολο 27. Ξεκίνησαν 26. Τερμάτισαν 18. Τα τέσσερα από αυτά ήταν «κανονικά» 4χ4, (Pajero, Jeep, Sirion), ενώ δυο ήταν ιστορικά (Escort MKII & A.R. Veloce).

Σχεδόν σίγουρος για το αποτέλεσμα έριξα μια ματιά στο παρελθόν. Σαράντα χρόνια νωρίτερα. Στις τρεις πρώτες συναντήσεις του Πανελληνίου πρωταθλήματος ράλυ του ’77. Πρώτος αγώνας  στις 12-13 του Φλεβάρη το «Αττικοβοιωτίας». Συμμετοχές 71, μείον μία η διπλή του Τζώνυ, διότι το είχε συνήθεια αυτό ο sir, σύνολο 70. Με 480 χιλιόμετρα, 12 ετάπ, και ολονύκτιος. Τελευταία νίκη του «Σιρόκο» με την επτά και κάτι ετών Α110.

^{Εκκίνηση του «Αττικοβοιωτίας». Με το #3 στην  κόκκινη- μαύρη GTV o Γιώργος Μοσχούς που φορά τα linea sport γάντια του με τον Νίκο Κελεσάκο. Στο άκρο δεξιά διακρίνεται ο Γιώργος Ραπτόπουλος. Αριστερά ο Μιχάλης Κριάδης, συνοδηγός τότε στην λευκή τετράπορτη Alfeta του Κώστα «Carlo» Αποστόλου και ο διοπτροφόρος Νίκος Παπασταθόπουλος.}

Ομοφοβία - AIDS & motorsports: Από τον Tim Richmond στον Danny Watts

Πολύ πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας η περίπτωση του Danny Watts. Οδηγός αγώνων, όχι από το πιο ψηλό ράφι, αλλά επαγγελματίας και οπωσδήποτε με συγκεκριμένες επιτυχίες, τέτοιες  που κανείς, ακόμα Έλλην, δεν έχει καταφέρει. Τοποθετώ το εθνικό στοιχείο ώστε να μην βρεθούν ημεδαποί να πουν με την χαρακτηριστική αφέλεια, το σύνηθες: «έλα μωρέ, ούτε η μάνα του δεν τον ξέρει».

^{- Tim Richmond                                                                   - Danny Watts}

Όταν βγάλουμε τον πρώτο Έλληνα με οκτώ συμμετοχές στο Le Mans, τρία πλασαρίσματα στη δεκάδα της γενικής και μια πρώτη στην κλάση του, ίσως περιορίσουμε την αμετροέπειά μας. Τι μας είπε λοιπόν ο 37χρονος Βρετανός οδηγός αγώνων; Αποκάλυψε δημοσίως ότι είναι ομοφυλόφιλος. Το έκανε αφού αποχώρησε από την ενεργό δράση γιατί όπως δήλωσε: «αισθανόμουν πως αν το είχα παραδεχθεί νωρίτερα, θα με είχαν εξοντώσει αμέσως».

Βρισκόμαστε στο 2017 και τούτη η τοποθέτηση του Watts μας γυρνά κάποια τριάντα χρόνια πίσω, σε μια άλλη περίπτωση. Πολύ πιο δύσκολη και τελικά τραγική. Στον Tim Richmond.

Σε μια σειρά ερωτήσεων, η απάντηση μπορεί να είναι αποκλειστικά μία. Ας παραθέσουμε τις ερωτήσεις:

Ποιο ήταν το αυτοκίνητο που ανάγκασε έναν παγκόσμιο πρωταθλητή να αλλάξει στυλ οδήγησης και να μάθει να φρενάρει με το αριστερό, στα 34 του χρόνια;
Ποιο rally car είχε αναλογία μισού ίππου ανά κιλό, ο κινητήρας του απέδιδε σχεδόν εξακόσιους ίππους;
Ποιο αυτοκίνητο, άνοιξε διάπλατα, την πόρτα που έφερε την καταιγίδα της ομάδας Β (Group B), στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ράλυ;
Ποιο rally car έδωσε τη δυνατότητα σε γυναίκα να επικρατήσει σε αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος και μάλιστα, να το διεκδικήσει;

Τέσσερις ερωτήσεις, μια κοινή απάντηση με δύο λέξεις: Audi quattro.

Το ‘80, η Audi κόμισε στο αυτοκινητικό σύμπαν τη λέξη quattro, το σύστημα μόνιμης τετρακίνησης που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως τεχνολογικό ορόσημο. Για να προχωρήσει όμως τόσο σε εμπορικό επίπεδο, όσο και στην αυτοκινητική κουλτούρα, χρειαζόταν το περιτύλιγμα των αγώνων, του ανταγωνισμού. Κι εδώ η Audi συνέχισε την ιστορία σε μονοπάτια πρωτόγνωρα.

Μια ντουζίνα εικόνες, θα μας θυμίσει ιστορίες ακραίων κατορθωμάτων και θα μας συγκινήσει με το προ 30ετίας παρελθόν.

Ιανουάριος 1967. Ηνωμένο Βασίλειο. Την πρωτοχρονιά, ο προπονητής της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Αγγλίας, Alf Ramsey, έλαβε τον τίτλο του ιππότη και ο αρχηγός της, Bobby Moore, ανακηρύχτηκε sir λαμβάνοντας τον τίτλο ΟBE, ρευστοποιώντας, κατά κάποιο τρόπο, την επιτυχία της κατάκτησης του παγκόσμιο κυπέλλου ποδοσφαίρου, το προηγούμενο καλοκαίρι, μέσα στο παλιό Wembley.

^{...Alf Ramsey                               ...Bobby Moore                       ...Donald Campbell                    ...Twiggy}

Μόλις τρία 24ωρα αργότερα, στη λίμνη Coniston της βόρειας Αγγλίας, έχασε τη ζωή του ο Donald Campbell, Βρετανός γεννημένος στο Surray, κάτοχος οκτώ παγκοσμίων ρεκόρ ταχύτητας, ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που κατείχε ταυτόχρονα τα ρεκόρ στη γη και στο νερό. ‘Όταν έχασε τον έλεγχο του ταχύπλοου με κινητήρα τζετ που πιλοτάριζε είχε αναπτύξει ταχύτητα 512 χλμ/ώρα. Στα ραδιόφωνα κυριαρχεί για όλο το Γενάρη το I am a believer των Monkeys και στη μόδα επιβάλλεται το «βλαστάρι» της Τwiggy με 50 κιλά της το κοντό (1.67) για μοντέλο κορμί της και ένα αθώο βλέμμα.

Δυο - τρεις ειδήσεις και αντίστοιχες εικόνες από την τρέχουσα επικαιρότητα του διεθνούς motosport, δικαίως προκαλούν κάποιες σκέψεις, για τις ολοένα και πιο επιταχυνόμενες αλλαγές που συμβαίνουν.

^{Ο απερχόμενος, αριστερά στις μέρες μας και δεξιά πριν σαράντα χρόνια, το '77 με τον Gordon Murray και τον Hans J. Stuck.}

Τo πέρασμα του supremο στο παρασκήνιο, ο «αγώνας» των πρωταθλητών και το 82ο Monte Carlo έχουν κάτι να μας δείξουν. Αρκεί να μπορέσουμε να τα νιώσουμε.

Εν αρχή, ασφαλώς οι σημαντικές αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς που ελέγχει την F1. O supremo απέρχεται της σκηνής, στα 86 του, παραχωρώντας τη διοίκηση σε μάνατζερς που εξέφρασαν αμέσως μια επιθετική πολιτική. Αν οι κινήσεις του Bernie, είχαν φανεί σε κάποιους πως αντιμετώπιζε την F1 περισσότερο ως εμπόρευμα και λιγότερο ως σπορ, οι στρατηγικές των νυν, όπως οριοθετούνται  από τις πρώτες τους δηλώσεις, θα τους κάνει να νοσταλγήσουν σφόδρα τις κινήσεις του πρώην.

Τρεις μικρές ιστορίες από την δεκαετία του '80 στο περιθώριο των αγωνιστικών δραστηριοτήτων της Scuderia, μας δίνουν ένα μικρό δείγμα για το κλίμα της ομάδας.

Τότε που ακόμα ζούσε ο Commendatore.

Μας τις θυμίζουν ο Βρετανός σχεδιαστής Dr. Harvey Postlewaite, την εποχή που εργαζόταν για την Ferrari. O Σουηδός πιλότος Stefan Johansson τότε που ο Marco Piccinini τον φώναξε στο Maranello και ο Luigi Chinetti που συνάντησε τον Enzo, στις τελευταίες μέρες της ζωή του Commendatore. Σαράντα, σχεδόν, χρόνια μετά την πρώτη νίκη της Ferrari στο Le Mans με τον Chinetti στα πηδάλια.

Ένας μόνον Ευρωπαϊκός αγώνας ράλυ, είναι ιστορικότερος του «Ακρόπολις», Το Rallye  Monte Carlo. Φέτος διοργανώνεται για  85η φορά, ενώ οι ρίζες του, η πρώτη διοργάνωση, χάνεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1911.

Από την κάλυψη του περιοδικού «Βολάν» για το 26ο Monte (1956).

Ακόμα και το Monte όμως, έχει κάποια στοιχεία Ελληνικότητας. Μια μικρή αναφορά θα μας θυμίσει κάποια από αυτά. Η Αθήνα υπήρξε προπολεμικώς μια από τις πόλεις που εκκινούσε ο αγώνας των Μονεγάσκων. Φυσικό ήταν, να ωθήσει τους Έλληνες ράλυμεν να συμμετάσχουν και αυτοί στην μεγάλη περιπέτεια.