Είναι τεράστιο το σκαλοπάτι που χωρίζει την αυτοκίνηση των θερμικών κινητήρων από την ηλεκτροκίνηση. Αποτελεί σχεδόν άλλο τρόπο κίνησης. Τόσο σε καθημερινές συνήθειες, αφού δεν ανεφοδιάζεσαι αλλά φορτίζεις, συνεπώς ξεχνάς τα υγρά καύσιμα, όσο σε επίπεδο συντήρησης. Ένα ηλεκτρικό μοτέρ, δεν χρειάζεται ούτε λάδια, ούτε ρυθμίσεις, ούτε αντλίες, ούτε άλλα λιπαντικά.   
Για κάποιον που γεννήθηκε και μεγάλωσε ανάμεσα σε ζιγκλέρ και μπουζί δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα που ορίζεται από κιλοβατόρια και συστοιχίες ιόντων λιθίου.

Μολαταύτα, η ταπεινότητά μου έδειξε μια περίεργη προσαρμοστικότητα, καθώς και μια ακόμα πιο περίεργη γοητεία, σχεδόν από το σύνολο των ηλεκτρικών οχημάτων που οδήγησε.
Από το Leaf  στην πρώτη μας επαφή στο νεφοσκεπές Παρίσι, στο i3, για το οποίο ποτέ δεν έκρυψα την ειλικρινή μου συμπάθεια, ενδεχομένως και το κάτι παραπάνω, έως το smart electric drive για το οποίο κατέληξα ότι είναι το καλύτερο smart.