Είναι μεγάλη υπόθεση η αυτογνωσία. Το διαπίστωσα και «υπηρεσιακώς» ξεφυλλίζοντας το επετειακό τεύχος των 4 τροχών για τα 40χρονα τους.
Κατ’ αρχήν να εκφραστεί σεβασμός για αυτό το μοναδικό, από κάθε άποψη, εκδοτικό σχολείο. Το γεγονός ότι επιζεί στην εμπορική κορυφή επί έτη τεσσαράκοντα αποδεικνύει το μέτρο της προσπάθειας. Για όσους γεννήθηκαν τη δεκαετία του ’50 και γοητεύτηκαν από τον αυτοκίνητο κόσμο οι «τροχοί» ήταν το πιο ενδιαφέρον όχημα που τους κύλησε τις ρόδες του στην εποχή της νιότης τους. Για όσους πέρασαν το κατώφλι του αναγνώστη και βρέθηκαν πίσω από τη βιτρίνα, η υπόθεση είχε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον
Το επετειακό τεύχος, χαρακτηριζόμενο στη εκδοτική argot, κυρίως λόγω διαστάσεων, και ως «τούβλο», μαρτυρά την πάλη για ισορροπία ανάμεσα στην αναίδεια του νεόπλουτου και την αγωνία του νεόπτωχου.
Συγκρατώ μια πρόταση του ιδρυτή, από το πρώτο του editorial, εκείνον τον Οκτώβριο του ’70: «Δεν είμαστε συγκρότημα, οργανισμός, οικοδόμημα, φρούριο απόρθητο. Δεν είμαστε πλούσιοι! Και δεν έχουμε καμιά απολύτως διάθεσι να γίνουμε πλούσιοι»
|
Read more...
|