Είτε για όσους πρόσφατα μας εγκατέλειψαν, είτε για όσους η απουσία τους είναι ακόμα ηχηρή.
Λίγα λόγια για αυτούς που εγκατέλειψαν τα εγκόσμια.
Κάποιοι πλήρεις ημερών, άλλοι αναπάντεχα και αδόκητα, μερικοί με τρόπο βίαιο.



Νίκι 100/100 – (Σαββάτο 14 Δεκεμβρίου 2019) PDF Print E-mail

Ο Νίκι Φιλίνης, ανήκε σε μια συνθήκη, κάπως ξεχασμένη.

Σε μια οικογενειακή ακολουθία, που είχε ρίζες, μα και ρόλο ενεργό στο ξέσπασμα του ’21, σε μια αστική τάξη, που είχε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν και υποχρεώσεις, όχι μόνον απαιτήσεις και ακατάσχετη ροπή για dolce vita.

Οι αγώνες αυτοκινήτου δεν ήταν η ζωή του, και η ζωή του δεν ήταν ένας αγώνας. Αυτά, τουλάχιστον, είχα εννοήσει αρκετά χρόνια αργότερα.

Όταν άρχισα να έχω προσλαμβάνουσες από τους αγώνες, ο Νίκι τους είχε εγκαταλείψει. Ήταν παρών στον επιχειρηματικό χώρο, ως αντιπρόσωπος, ενώ ταυτόχρονα συντηρούσε την εικόνα ενός σεβαστού προσώπου.

Μολοντούτο, είχε αφήσει ένα ισχυρό αποτύπωμα στην μικρή και αρκούντως ελιτίστικη, σε κοινωνικό επίπεδο, σκηνή των ελληνικών αγώνων αυτοκινήτου, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 έως τις αρχές εκείνης του ’60.

Ιδιαίτερα, στον πλέον φημισμένο αγώνα του τόπου, το περίφημο Δ.Ρ.Α. Οι επιδόσεις του, ξεχώριζαν κατά πολύ από το μέσο ελληνικό όρο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις άγγιζε τις καλύτερες των αλλοδαπών και μάλιστα, με ταπεινό, υποδεέστερο υλικό. Ήταν μια πρώτη νότα αισιοδοξίας, ότι το ημεδαπό ταλέντο, μπορούσε να σταθεί δίπλα και όχι μακριά από το εξελιγμένο αλλοδαπό.

Read more...
 
<< Start < Prev 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Next > End >>

Page 3 of 15