Σαββατάκι πρωί. Τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη. Αλλάζοντας δρομολόγιο, για μια διαφορετική και εκτός μεγάλων οδικών αρτηριών έξοδο από την πρωτεύουσα, αντίκρισα την κάτωθι εικόνα.

Τριπόδια, κάμερες, τεχνικοί και τηλεπαρουσιαστές έξωθεν του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών, έτοιμοι να προσφέρουν στο κοινό αυτό που ορίζεται ως ζωντανή, τηλεοπτική πληροφόρηση.

Τώρα που το θέρος οδεύει προς το τέλος του, τώρα που εξαντλείται ο τραπεζοφόρος Αύγουστος, απαιτείται προσπάθεια, υπομονή, περιέργεια και συχνά δόσεις μαύρου χιούμορ προκειμένου να ερμηνεύσεις τις διάσπαρτες, ενίοτε ελαφρές ειδήσεις που εμφανίζονται στα μέσα. Αν, βεβαίως, είναι ακριβείς

Για τις βαριές, τις καταστροφικές ειδήσεις, ούτε λόγος.

Αυτό που προβλήθηκε περισσότερο από τα μέσα ήταν η φράση, «Τι μ@λάκ@ς  είμαι» που κοιτώντας τον προπονητή του Γιώργο Πομάσκι εκστόμισε δις, με ηρεμία, ο ολυμπιονίκης Μίλτος Τεντόγλου και έπιασαν τα μικρόφωνα μετά το άλμα που τον έβαλε στο τελικό του παγκοσμίου στην Βουδαπέστη. Λίγο αργότερα είπε και εκείνο «πάτησα στο σπίτι μου», για το κοντό δεύτερο άλμα.

Εκείνο που διέφυγε όμως, της ευρύτερης προβολής ήταν η μεγαλειώδης φράση που διατύπωσε στην μικρή κουβέντα που είχε στην μικτή ζώνη. Όπου μας είπε επί λέξει: «θέλω να κερδίσω, αλλά αν χάσω από μεγάλο άλμα δεν με πειράζει τόσο». Με λίγες λέξεις έδωσε τον πιο υγιή ορισμό του αθλητισμού, αλλά και του πρωταθλητισμού σε αυτό το ύψιστο επίπεδο, όπου ο πρώτος στόχος είναι η επιθυμία να αγγίξει το ανώτερο των δυνατοτήτων του και όχι η διάκριση.

Τώρα που σαραντάρισε δύναμαι να το καταθέσω. Το πρώτο sms κατέφθασε την Τετάρτη 12 Ιουλίου. Η Ρόδος δεν είχε καεί όπως και τα υπόλοιπα από τα 500 χιλιάδες στρέμματα της ελληνικής επικράτειας. Ο Ελπιδοφόρος εξ Αμερικής δεν είχε τελέσει γάμους ομογενών του Παναμά στον Πόρο, αι ελληνικαί ομάδαι ποδοσφαίρου δεν είχαν ξεδιπλώσει  τας αρετάς των εις τα ευρωπαϊκά χορτάρια, δεν είχε κηρυχτεί ο πιο θερμός μήνας στα παγκόσμια χρονικά και οι φυλάττοντες τας πύλας της Ορθοδοξίας δεν συνωστίζονταν εις  τα αστυνομικά τμήματα προς έκδοση δελτίου φυσιολογικής αστυνομικής ταυτότητας. Ήταν λοιπόν λίγο καλύτερα τότε, όπως και  πιθανόν αύριο θα είναι λίγο καλύτερα από μεθαύριο.

Το περιεχόμενο του sms, είχε να κάνει με παράδοση εξοπλισμού από πάροχο κινητής τηλεφωνίας. Περιείχε και ένα link, πλην όμως ουδέποτε είχα παραγγείλει οτιδήποτε από την συγκεκριμένη εταιρεία, επιπροσθέτως δε είχα σοβαρούς ιδεολογικούς λόγους να έχω την κατατάξει  στην υψηλότερη κλίμακα των αντιπαθέστατων, για να τεθεί διακριτικά, εταιρειών. Υπέθεσα ότι πρόκειται περί σφάλματος και αποφάσισα να το ξεχάσω.