Lisboa 2014 – Sintra 1984 – Παρασκευή 4 Απριλίου 2014 |
Παρακολούθησα, λίγα πλάνα από την υπερειδική του τέταρτου κατά σειράν φετινού αγώνα, του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλυ. Ράλυ Πορτογαλίας, το οποίο επιπροσθέτως φέρει και το όνομα παρόχου κινητής τηλεφωνίας. Πρώτη ειδική στο Praco do Imperio στην σκιά του Μοναστηρίου Jerónimos, που η UNESCO έχει καταχωρήσει ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Μάλιστα. Τι μας έδειξαν λοιπόν, οι τηλεοπτικές κάμερες; Μια ετάπ ανάμεσα σε σωρούς βαμμένων κόκκινων ελαστικών που σχημάτιζαν σικάν, ώστε να μειώνουν την ταχύτητα των rally cars, πάνω σε πλινθόστρωτους δρόμους, πάνω σε ράγιες του τραμ, σε μια διαδρομή οριοθετημένη από κοκκινόλευκα πλαστικά. Ο κόσμος πίσω από κάγκελα και τα αυτοκίνητα να αναχωρούν σε ζεύγη με 30 δεύτερα χρονικό σκαλοπάτι να χωρίζει τα μέλη του κάθε ζευγαριού. Στις υπόλοιπες ατραξιόν ας καταγραφεί και μια ράμπα που έκανε τα αυτοκίνητα να αδιαφορούν, επ’ όλίγον, για τον νόμο που ανακάλυψε ο sir Αϊζακ Νιούτον προ τρεισήμισι αιώνων περίπου.
Μόλις 30 χρόνια νωρίτερα ο Πορτογαλικός αγώνας δεν έφερε την επωνυμία ενός πολυεθνικού παρόχου κινητής τηλεφωνίας αλλά το όνομα ενός φημισμένου τοπικού προϊόντος. Ήταν λοιπόν το 18º Rallye de Portugal Vinho do Porto. Ήταν μικτός, και κάνοντας λόγο για το ασφάλτινο κομμάτι του, υπήρχε εκείνη η τρομακτική ειδική η περίφημη Sintra, στη δροσιά των απειράριθμων ευκαλύπτων όπου κυριολεκτικά τα αυτοκίνητα ντρίφταραν στα ακροδάκτυλα των θεατών. Μιλώντας για αυτοκίνητα, τον αγώνα κέρδισε το Audi Quattro A2 του Hannu Mikkola, 27’’ μπροστά από την 037 του Markku Alen. Πολύ πιο πίσω (23 λεπτά!), στην τρίτη θέση άλλη μια 037 με χειριστή τον συμπαθή Ιταλό Attilio Bettega, o οποίος ζούσε τους τελευταίους 14 μήνες της σύντομης ζωής του. Τα περάσματα στη Sintra, που πλέον βρίθουν στο διαδίκτυο, μας δίνουν το μέτρο της διαφοράς με το σήμερα. Quattro (με Blomqvist [abandon] & Rohrl μόλις 6ος). 037 (και με τον 4ο Massimo Biasion & Henri Toivonen [abandon]). Celica TCT (με Waldegaard [abandon], & Kankkunen [abandon], στα πολύ πρώτα του βήματα στο παγκόσμιο, μόλις ο 4ος αγώνας του μακριά από τη πατρίδα), αλλά και R5 με τον κασκαντέρ Jean Ragnotti (5ος). Ας γίνει και μια μνεία για τους φανατικούς, ημίτρελους Πορτογάλους φιλάθλους, οι οποίοι δίχως κανένα μέτρο λογικής στέκονταν οπουδήποτε. Τέλος, μετά τις εικόνες, ας συγκρίνουμε τα νούμερα. Σήμερα: 16 ειδικές μήκους 339 χλμ. με συνολικό μήκος αγώνα 1.394 χλμ. Τότε: 45 ειδικές μήκους 684 χλμ. σε συνολικό μήκος αγώνα 2.400 χλμ. Σήμερα στις γραμμές του τραμ με τεχνητές ράμπες και σικάν. Τότε στη Sintra. Αύριο;
|