M.J.: Αφύσικα καλός (22.02.2013) PDF Print E-mail

Ο Michael Jeffrey Jordan ήταν ένας αφύσικα καλός παίκτης του μπάσκετ. Με ύψος «μόλις» 1.98, και σωματικό βάρος κάτω των 100 κιλών, κυριάρχησε σε ανώτατο επίπεδο επί μακρόν, συλλέγοντας πλήθος τίτλων και διακρίσεων. Αυτό ήταν το ένα μέρος της επιτυχίας του. Το άλλο, που δεν μετριέται με στατιστικά, αριθμούς ή με άλλου είδους αντικειμενική αξιολόγηση, είναι η ίδια η αθλητική του παρουσία. Το γεγονός ότι έδωσε στο άθλημα μια άλλη λάμψη.

Αν και η έννοια του: “ο καλύτερος όλων των εποχών”, από τη φύση της είναι έωλη, επιδέχεται ελάχιστες εξαιρέσεις. Μια από αυτές είναι αναμφίβολα ο M.J. Ήταν η εικόνα του να καρφώνει πατώντας διαγώνια έξω από τη ρακέτα, αναγκάζοντας τους συμπατριώτες του τηλεπαρουσιαστές να φωνάζουν όλο ένταση: “Flying throw the air”.

Ήταν η μορφή του να κατεδαφίζει ισχυρότερα, μεγαλύτερα κορμιά στις επιθετικές του προσπάθειες, παραμένοντας αταλάντευτος παρά τη βία των αντιπάλων ή να σταματά με σπάνιο χρονισμό ψηλότερους δυνατότερους παίκτες παίζοντας άμυνα. Ήταν η ικανότητά του να ντριπλάρει σαν τα καλύτερα play maker, να αλλάζει χέρι στον αέρα πριν αφήσει τη μπάλα μέσα στη στεφάνη, να σκοράρει με πλάτη στο καλάθι την ώρα που του γίνονται αλλεπάλληλα φάουλ, να γλιστρά ανάμεσα από τρεις αντιπάλους, κάτω από τη ρακέτα για να σκοράρει χωρίς να βλέπει, να καλπάζει στα cost to cost με τη χάρη ενός χορευτή με τη δύναμη ενός ζώου.


Ήταν η δυνατότητά του να ξεδιπλώνει στο σανίδι αυτή την σχεδόν αφύσικη εκρηκτικότητα και ασφαλώς η τρομερή αυτοπεποίθηση που τον διέκρινε για να παίρνει την πιο κρίσιμη προσπάθεια, αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν buzzer beater και κρίνει παιχνίδια και τίτλους.

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι σε κάποιο βαθμό ο Jordan ανέτρεψε την πάγια αρχή του παιχνιδιού με θέσεις, παίκτες και ρόλους. Τα έκανε όλα από παντού. Μαρκάριζε, έκοβε, σουτάριζε, μπουκάριζε, έπαιρνε ριμπάουντ, έτρεχε στον αιφνιδιασμό, έσωνε μπάλες, μοίραζε τάπες, έχωνε τρίποντα. Δεν ήταν shooting gourd, small forward ή οτιδήποτε άλλο. Ήταν τα πάντα.


Πέρα από αυτά είναι και το κομμάτι του show. Διότι ασφαλώς ισχύει η “Γκάλιος” άποψη ότι είτε lay up, είτε κάρφωμα, είτε σουτ, δυο πόντοι είναι αυτοί, αλλά για την κερκίδα δεν είναι το ίδιο. Ο τρόπος που έπαιρνε τα βήματα, που ταλαιπωρούσε την μπάλα στον αέρα πριν την περάσει με ένα συνδυασμό τέχνης και βίας μέσα στην στεφάνη ξεσήκωνε το κοινό. Δεν γέμιζε μόνον τα παρκέ με την παρουσία του, γέμιζε με συναίσθημα, με συγκίνηση τις ψυχές των θεατών. Αυτή ακριβώς είναι η προσφορά του στην υπεραξία του θεάματος που λέγεται μπάσκετ. Το οικονομικό περιοδικό Fortune, δημοσίευσε το 1998 την άποψη , πως η επιρροή του Jordan στην οικονομία των ΗΠΑ, όταν έπαιζε στο Σικάγο έφθασε τα 10 δις δολάρια! Άνοιξε την αγορά και αυτό στην άλλη άκρη του Ατλαντικού είχε τεράστια σημασία ανέκαθεν.

Όπως και να έχει, ο αθλητής Jordan άφησε τα γήπεδα σχεδόν στα σαράντα του χρόνια. Ο μύθος του όμως θα ζει. Πριν πέντε μέρες, “πενηντάρισε” για αυτό και η μικρή τούτη αναφορά.