Χθεσινές εικόνες, (της ανταποκρίτριας στη Βρετανική πρωτεύουσα) από την βιτρίνα του καταστήματος λιανικής της apple στη Regent street, αποκαλύπτουν την θλίψη των Λονδρέζων για την απώλεια του Steve Jobs. Άνθη άφησαν οι περαστικοί, φωτογραφίες του αλλά και μήλα, αποδεικτικά όλα της στεναχώριας για το θάνατό του.

Ένα 24ωρο νωρίτερα είχε προηγηθεί η λιτή ανακοίνωση από την οικογένειά του πως: «Πέθανε ειρηνικά σήμερα». Ο αποκαλούμενος και «θωμάς Έντισον της εποχής του», ή ακόμα και «Λεονάρντο Ντα Βίντσι της ηλεκτρονικής» είχε αποχωρήσει από τα εγκόσμια παρά την εγχείρηση μεταμόσχευσης ήπατος στην οποία είχε υποβληθεί, υπόφεροντας από το 2004 από καρκίνο του παγκρέατος.

Ο αποθανών υπήρξε, σε πρώτο χρόνο, ένας αυτοδίδακτος ηλεκτρονικός μηχανικός. Στο γκαράζ του σπιτιού του, το ’76, δεν σχεδίασε και κατασκεύασε απλώς ένα προσωπικό υπολογιστή, αλλά το ψηφιακό μέλλον του πλανήτη. Σε δεύτερο χρόνο,αναδείχτηκε σαν επιχειρηματίας που δημιούργησε έναν οικονομικό κολοσσό, αφού η Apple αυτή τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τεχνολογίας στον κόσμο, ξεπερνώντας, σε χρηματιστηριακή αξία, τη Microsoft. Η μετεωρική εξέλιξή του, αποκάλυψε μια χαρισματική προσωπικότητα. Πέρα των χαρισμάτων του όμως, η εφευρετικότητα, η εργατικότητα, η ζωτικότητα, η αφωσίωση, και τελικά η επιτυχία του, πιθανότατα είχαν τις ρίζες τους στα ζοφερά πρώτα χρόνια της ζωής του. Υιοθετημένο παιδί που σταμάτησε τις πανεπιστημιακές σπουδές του λόγω ανέχειας, αναγκάστηκε, από τις συνθήκες να ζήσει στα όρια της φτώχιας τα χρόνια της νεότητάς του. Απότοκο αυτών προφανώς ήταν η σκληρότητα που απέκτησε στη συνεργασία, στην διαπραγμάτευση, στην πίεση που ασκούσε, στην τελειότητα που απαιτούσε.

Δεν είναι τυχαίο ότι και ο πρόεδρος των Η.Π.Α. δήλωσε πως ο αποθανών «ήταν αρκετά τολμηρός ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και αρκετά ταλαντούχος ώστε να το πράξει».

Απολύτως δηλωτική όμως για την κουλτούρα στην άλλη όχθη του Ανταντικού ήταν η δήλωση του συνιδρυτή της Apple, Στιβ Βόσνιακ: "Οταν έμαθα για τον θάνατό του, ένιωσα όπως όταν πέθανε ο Τζον Λένον, ο JFK, ίσως και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ".

Ο χαρισματικός Steve Jobs δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, η εταιρεία του όμως διαθέτει αποθεματικό 76,4 δισ. δολαρίων (2,7 περισσότερα από το αποθεματικό της αμερικανικής κυβέρνησης) τα έσοδά της συνεχίζουν να αυξάνονται, η μετοχή της να ενισχύεται και τα προϊόντα του να κατακλύζουν τις παγκόσμιες αγορές.

Κάτω από αυτά τα δεδομένα, τα δαγκωμένα μήλα έξω από την προθήκη του καταστήματος στη Regent street, λειτουργούν προσχηματικά, σαν μια παραμυθένια πινελιά και ο έλληνας παρατηρητής δυσκολεύεται να αντιληφθεί τα κοινά σημεία του λατρευτικού των μαζών μεταξύ του Jobs, του δημιουργού του Imagine, Lennon, του προσπαθήσαντα αλλά δέσμιου πολιτικού, J.F.K. και του αναμφίβολα οραματιστή “I have a dream”, Μ.L. King.