J.P. Didierlaurent: Η ζωή που μένει – (Σαββάτο 27 Ιουλίου 2024) PDF Print E-mail

Κατέφθασε ταλαιπωρημένο. Προστατεύτηκε από το μπουρίνι που σε κάποιο βαθμό ήταν αναμενόμενο, αλλά η στέγη του παραπήγματος που φυλάχτηκαν τα πράγματα μας μέχρι να περάσει ο θερινός θυμός της φύσης ήταν διάτρητη, έτσι μαζί με τις πετσέτες βράχηκαν και οι σελίδες του. «Για σένα το έφερα, αλλά…», είπε απολογητικά ο «Κιου».

Το παρέλαβα, με χαρά παραμένοντας πιστός στη άποψη ότι τα βιβλία, ειδικά όσο μας συντροφεύουν τους καλούς μήνες, πρέπει απαραίτητα να φέρουν σημάδια. Υπογραμμίσεις, σημειώσεις, τσακίσματα στις γωνίες όπου σταμάτησε η βραδινή ανάγνωση, άμμο στον μοιχό των σελίδων, τέτοια πράγματα. Στην ανάγκη και τα ίχνη μιας θερινής καταιγίδας.

Διαφορετικά θα είναι σαν μια σχέση που ήρθε, πέρασε, έφυγε, ξεχάστηκε. Αδιάφορη. Αντίθετα αν η σχέση είναι δυνατή αφήνει σημάδια. Όχι απαραίτητα όμορφα ή ευχάριστα, αλλά σχεδόν πάντα χρήσιμα. Αυτό συμβαίνει και με τα βιβλία. Η σχέση είναι αμφίδρομη. Όσο τα σημαδεύει ο αναγνώστης, άλλο τόσο τον σημαδεύουν και εκείνα.

Έτσι συνέβη και με τούτη την έκδοση. Άγνωστο το βιβλίο, όσο και ο συγγραφέας και με υπότιτλο «μια απίθανη ιστορία αγάπης», προϊδεάζει κάπως τον αναγνώστη τι θα συναντήσει, αλλά ακόμα και ο ευφάνταστος δεν θα μπορέσει να μαντέψει τις ανατροπές.

Ο J.P.D. έχει κάνει μια σχεδόν εξαντλητική προεργασία βάσης, έχει δομήσει σε ισχυρά θεμέλια το οικοδόμημά του, καθώς παρέχει σωρεία εξονυχιστικών λεπτομερειών πάνω σε κάθε είδος πραγμάτων ή δραστηριοτήτων που κάμουν οι ήρωές του. Αυτό, σε πρώτη φάση ίσως ακούγεται κουραστικό, αλλά τελικά ισχυροποιεί το σύνολο.

Ταυτόχρονα προχωρά σε μια αναλυτική ψυχογραφία των κεντρικών χαρακτήρων της ιστορίας του, χωρίς να αφήνει απέξω τους λιγότερο σημαντικούς, ενώ διακρίνεται και για τις μεστές περιγραφές της καθημερινότητας, των συνθηκών που διέπουν τις ζωές των πρωταγωνιστών του.

Η αφήγηση του περιστρέφεται για το πως τέμνονται οι δρόμοι ενός ταριχευτή και μιας οικιακής βοηθού, πως γνωρίζονται κάτω από περίεργες συνθήκες, πως τελικά ερωτεύονται κάτω από ακόμα πιο πρωτόγνωρα μονοπάτια. Όλα τούτα, ο συγγραφέας τα σερβίρει με περισσή άνεση και ομορφιά. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι με διαφορετικό παρελθόν, με κοινό στοιχείο τραύματα από την εφηβική τους ηλικία, οι οποίοι πλαισιώνονται από πρεσβύτερους που κουβαλούν κι αυτοί τα σκληρότερα βιώματά τους.

Με λίγες λέξεις: Ότι πρέπει για δυο  - τρείς θερινές μέρες ή νύχτες με ανάλογα καιρικά φαινόμενα.