Με το γνωστό διθυραμβικά πομπώδες στυλ που συνθέτουν οι δημοσιοσχεσίτες των εταιρειών εισαγωγής αυτοκινήτων και αναπαράγουν άκοπα, αφιλτράριστα και έντεχνα οι ρεπόρτερς των αντίστοιχων εταιρειών των Μέσων ήρθε στην επιφάνεια το δελτίο Τύπου για το: «νέο αμιγώς ηλεκτρικό Capri» που: «τιμά το παρελθόν και επαναπροσδιορίζει το μέλλον αναβιώνοντας ένα εμβληματικό όνομα σε ένα σπορ οικογενειακό SUV μοντέλο». Capri λοιπόν, που οι Γερμανοί και οι Γάλλοι το τονίζουν στη λήγουσα με ολίγον γο στο ρο. Κάπρι, τα 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα τη νήσου της Τυρρηνικής θάλασσας, θέρετρο από την εποχή της Ρωμαϊκής Πολιτείας, που έδωσε το όνομα και στο μοντέλο του μπλε οβάλ.

Η παρουσίαση του νέου Capri, συνέβη πενήντα χρόνια μετά τον Ιούλιο του 1974, όταν ο Niki Lauda, ο Toine Hezemans και o Dieter Glemser τερμάτιζαν με ένα Capri V6 3,4 DOHC στην δεύτερη θέση του αγώνα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Αυτοκινήτων Τουρισμού των έξι ωρών του Nürburgring. Μπροστά τους, βρέθηκαν οι Klaus Ludwig - Hans Heyer με μια Escort 1,6 της Zakspeed. O Τάκης Πιρπιρής πρώτη πένα, τότε, σε οτιδήποτε αφορούσε το μότορπορτ και το σπουδαιότερο Κύριος,  συνόδευε πάντα με θηλυκό άρθρο τη συνοδό (Escort).

Πλην των ήδη αναφερθέντων, πλήθος οδηγικών αστέρων κοσμούσε τις 74 συμμετοχές εκείνου του αγώνα: R. Peterson, Η.J. Stuck, D. Bell, J. Ickx, J. Mass. Aς αναφερθεί και ο αυστριακός Harald Ertl που βοήθησε στο να απεγκλωβιστεί ο N. Lauda από τς φλόγες που είχαν τυλίξει την 312 Τ2, πάλι εκεί στο Ring, ένα χρόνο αργότερα. Θα αφήσει την τελευταία του πνοή το '81 στα 33 του χρόνια όταν στολάρισε ο κινητήρας του Beechcraft Bonanza που πιλοτάριζε. Από τους επιβαίνοντες, επέζησαν η σύζυγος και η θυγατέρα του, αλλά όχι ο αδελφός της γυναίκας του με τη θυγατέρα του.

Τα τρίλιτρα CSL από την Βαυαρία με την προπέλα στο ρύγχος είχαν σαφή ανωτερότητα μέχρι και 30 δευτερολέπτων στα ατελείωτα 22,8 χιλιόμετρα του γύρου της πράσινης κόλασης, αλλά υπέκυψαν σε εξόδους και τεχνικά προβλήματα. Στην τέταρτη θέση, τερμάτισε μια Celica GT με τον Ove Andersson, ένα μόλις χρόνο μετά την πρώτη του εμφάνιση και εγκατάλειψη στο Δ.Ρ.Α. με το Ιαπωνικό κουπέ. Ειρήσθω εν παρόδω και ο Dieter Glemser μας είχε έρθει στο Δ.Ρ.Α. στo ΙΑ΄ (1963) και το ΙΓ΄ (1965). Τερμάτισε πέμπτος και τις δυο φορές με το αστέρι της Merc στην άκρη του καπώ του.

Και σήμερα, μισό αιώνα μετά από εκείνη την ημέρα που το ατίθασο θηρίο με τον V6 να βρυχάται, να σηκώνει τροχούς. να γλιστρά αυθαδώς μέχρι τα αρμκό καίγοντας υψηλά οκτάνια, οδηγημένο στην κόψη του ξυραφιού από γενναίους χειριστές στο άκαρδο Ring, ήρθαν οι μαρκετινίστικες ανάγκες να ανασυνθέσουν το παρελθόν του. Με έναν απόγονο, τετράπορτο, βαρύ, ογκώδη, αθόρυβο, ηλεκτροκινούμενο, σε οικογενειακή συσκευασία SUV. Κρίμα, κάπως, για όλους εκείνους τους υπέροχους προγόνους του, αλλά και για το πάνθεο των ψυχών που τα δάμασαν.

Για το τέλος τι άλλο; Το Capri c' est fini, όχι το οριζινάλ από το 1965 με τον Herve Vilard. Όχι. Αυτό με τον πρόδρομο και τρομακτικά προφητικό Τζιμάκο από το 1987, με στίχο που ταιριάζει απόλυτα στο φετινό και δυστυχώς με τα μέλλοντα θέρη.

«Καπρί, ω, σε φινί
σαν φίδια οι ατάλαντοι μας ζώσανε
Καπρί σε φινί
τέχνη βαμμένη με λαμέ με μπικουτί

Καπρί, ω, σε φινί
Αλαμάνα, Τεπελένι, Χάνι της Γραβιάς
Καπρί σε φινί
Μάταλα, Μύκονος, Κορφού, καμένη γη

Εγώ, ήχος και φως
μπρος σε γκρουπ τουριστών
ντίσκο στη διαπασών
με φωνάζουν γκαρσόν

Καπρί σε φινί
Τα θέρετρα σε φέρετρα μας κλείσανε
Καπρί σε φινί
για μια μακάβρια ατραξιόν τουριστική

Καπρί, ω, σε φινί
τι κάνει αυτή η γυμνόστηθη αλλοδαπή
Καπρί σε φινί
σέρφινγκ σε φέρετρο με κόκκινο πανί».