Για τον Χρόνη - (Σαββάτο 9 Μαίου 2020) PDF Print E-mail

Την πρώτη βδομάδα του Οκτωβρίου του ’76, ο Χρόνης στα 34 του και η ταπεινότητά μου στα 19, κάναμε το πρώτο κοινό επαγγελματικό ταξίδι. Στην Ιταλία, στο πλαίσιο επιμόρφωσης της «Μοτορ Ελλάς». Επισκεφτήκαμε τα εργοστάσια στο Arese του Μιλάνο και στο Pomigliano d’ Αrco στην Νάπολη.

Τελευταίο μας ταξίδι, ήταν  τον Απρίλιο του ’18 όταν βρεθήκαμε σε συγκέντρωση και μνημονεύσαμε τον Γιώργο στα επτά χρόνια από την απώλειά του. Στο μεσοδιάστημα υπήρξαν πολλά και μεγάλα κενά μη επικοινωνίας, αλλά καμιά αλλαγή σε αυτό που πίστευε ο ένας για τον άλλο.

Αργά το Φθινόπωρο του ’13 είχαμε βρεθεί μερικές φορές στο σπίτι του στον Μαραθώνα, Μεγ. Αλεξάνδρου αν θυμάμαι καλά ο δρόμος, είχαμε συζητήσει αρκετά για το παρελθόν, για γεγονότα που μας πλήγωσαν, για πρόσωπα που μας στεναχώρησαν, αλλά πρωτίστως για αυτό που θεωρούσαμε ως κοινό και ταυτόχρονα λαμπρό παρελθόν.

Μου ενεχυρίασε, τότε, και ένα αντίτυπο του βιβλίου του: Χρόνης Βικονόπουλος: Εσείς Κάποιον Μου Θυμίζετε που είχε κυκλοφορήσει πριν τέσσερα χρόνια σε εκατό μόλις κομμάτια. Το διάβασα με προσοχή και έμαθα ακόμα περισσότερα τόσο για αυτόν, όσο και για την εποχή μας.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 1975. Σε μια περίοδο αίγλης της «Μότορ Ελλαάς» ο Χρόνης Βικονόπουλος και ο Περικλής Φωτιάδης στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Δεκέλειας. Οι αχυρόμπαλες οριοθετούσαν τον διάδρομο των pits από την πίστα.

Ο Χρόνης, λοιπόν, ανήκε στην κατηγορία των παιδιών που γεννήθηκαν μέσα στην Κατοχή,  που μεγάλωσε σε περιβάλλον στερημένο και ακολουθώντας μια πορεία ανόδου, έκανε πράγματα, μπήκε σε αίθουσες, μίλησε με κόσμο που ούτε καν φανταζόταν ότι υπήρχαν όταν ήταν μαθητής στο 10ο Γυμνάσιο, ή αργότερα όταν υπηρετούσε τη θητεία  του ως μαυροσκούφης.

Ήταν η κοινή μοίρα μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που είχαν την ευφυΐα να δουν το μέλλον, να  εργαστούν σκληρά, να ανέβουν στο κύμα και να ταξιδέψουν πάνω του μακρύτερα, ψηλότερα από τους υπόλοιπους. Να επιτύχουν με δυο λέξεις. Κάποιοι, όχι πολλοί, το έκαναν με τακτ, με ευγένεια και εντιμότητα. Ε! ο Χρόνης ανήκε σε αυτούς.

Αναρωτιέμαι, αν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία από αυτό


Οκτώβριος 1976. Ρώμη. Με τον Γιώργο και με ...άλλους

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Απρίλιος 2018. Με τον Γιάννη Αλβανό στην εκδήλωση για τον Γιώργο.