Τα Ελληνικά χιλιόμετρα του H.S.K. - (Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018) PDF Print E-mail

Εννιά χρόνια ακριβώς πέρασαν, από τότε που ο Σουηδός Harry Källström, γνωστός και με το προσωνύμιο Sputnik, εγκατέλειψε τα εγκόσμια, 17 μέρες πριν την συμπλήρωση των 70 του χρόνων.

Έντονα λαπωνικά χαρακτηριστικά, ήσυχος, σχεδόν ντροπαλός, έδρασε πολλά χρόνια πριν τα ράλυ γίνουν πολύχρωμο, πολυσέλιδο τηλεοπτικό tabloid και πελώρια επιχείρηση.

Στην συνείδηση των περισσότερων Ελλήνων που βρέθηκαν στο χώρο την δεκαετία του ’70 έχει ξεχωρίσει για εκείνη την εμφάνιση με το λευκό 160 J με το 14 στις πόρτες, στο βροχερό και λασπωμένο 23ο Δ.Ρ.Α.

Δεξιοτίμονο, αργό σε σύγκριση με τις τρείς Stratos και την γαλάζια Α310 που στάθηκαν απέναντι του εκείνο τον Μάιο, αλλά άθραυστο.

Όσοι τον είδαν στο Φουρνά, στην λασπωμένη Δεσκάτη εκείνη τη χρονιά, βρέθηκαν μπροστά σε ένα έργο τέχνης. Δεν ήταν ότι οδηγούσε γρήγορα. Ήταν ότι ερμήνευε ένα ποίημα στο καλύτερο σκηνικό του κόσμου με τρόπο αριστουργηματικό.

Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα  για τα Ελληνικά χιλιόμετρα του Σουηδού, αντιστάρ ράλυμαν.

 

Μάιος 1968.  Μας ήρθε για πρώτη φορά με την 1,3 Fulvia H.F. της  Squadra Corse Lancia. Δεξί κάθισμα ο συμπατριώτης του Gunnar Häggbom.  Τον επόμενο μήνα θα έκλεινε τα 29. Στην εικόνα με το Ιταλικό κουπέ στον εφιαλτικό Κέδρο.

Λίγες ώρες αργότερα θα έχανε την πέμπτη θέση γενικής και την πρώτη στα 1300 κυβικά από έναν σεληνιασμένο Rauno Aaaltonen που έκανε μια εκτός λογικής επίθεση στην τελευταία τριάδα ειδικών διαδρομών. (φωτό: Φ.Φ./Γ.Κ.)

 

Τον Γενάρη του ’71, μας έρχεται με την ίδια ομάδα. Για την εκκίνηση του Monte Carlo από την Αθήνα. Εμφορτος περγαμηνών πλέον. Έχει κερδίσει το R.A.C. το ’69 και το ’70, αλλά και τον Ευρωπαϊκό τίτλο το ’69. Μολοντούτο, η τύχη θα τον αγνοήσει σε εκείνο το Monte και θα εγκαταλείψει. (φωτό: Φ.Φ./Γ.Κ.)

 

Όπως και την επόμενη χρονιά, που μας ήρθε, το ’72 για το το 22ο Δ.Ρ.Α., δεν θα καταφέρει να τερματίσει. Πάλι με την Squadra Corse, με κινητήρα 1,6 λίτρου πιά στην HF Fulvia και μόνιμα με τον  Gunnar Häggbom.  Μηχανικά προβλήματα όμως δεν θα τον αφήσουν να επιστρέψει στην Αθήνα.

 

Η κακοτυχία θα τον ακολουθήσει και το ’73 στο 23ο Δ.Ρ.Α. Επίσημη συμμετοχή της Volkswagen Porsche Austria. Στην εικόνα από την πρώτη ετάπ του αγώνα στο ασφάλτινο Αλεποχώρι, όπου θα σημειώσει 9ο χρόνο.

Στην επόμενη όμως, στην κατηφορική χωμάτινη Ψάθα, το ότι οδηγούσε ένα σκαθάρι δεν θα τον εμπόδιζε να σημειώσει τέταρτο χρόνο, χάνοντας μόνον από τις Α110 των Therier & Nicolas και την δύο δύο του Waldegaard. Άφησε πίσω του, την δυο δύο του Warlbord, τα 124 Spider των Paganelli, Αaltonen & Lindberg, το Escort του Slater, την Celica του Anderson και όλους τους Έλληνες. (φωτό: Φ.Φ./Γ.Κ.)

 

Και ήρθε το 1976. Οι Stratos δεν άντεξαν τα ελληνικά χώματα. Αργότερα, στην Πελοπόννησο δεν τα κατάφερε ούτε η γαλάζια Α310 του Ragnioti. Η κίτρινη Α110 του «Σιρόκο», το προσπάθησε αλλά ο Σουηδός ήταν τουλάχιστον ένα σκαλοπάτι παραπάνω. (φωτό: Φ.Φ./Γ.Κ.)

Με δεξί κάθισμα τον Claes-Göran Andersson, θα χαρίσουν μέρα και νύχτα άφθονο θέαμα. Εδώ στην πρώτη νυκτερινή του Πελοποννησιακού κομματιού το Αλεποχώρι, με ανάποδη φορά από εκείνη του ’73. (φωτό: Φ.Φ./Γ.Κ.)

Στον τερματισμό, ευτυχές το πλήρωμα πάνω στο καπώ του σκληροτράχηλου Datsun. Κάτω αριστερά διακρίνεται η φιγούρα του Φώτη Φλώρου. (φωτό: Φ.Φ./Γ.Κ.)

 

Το ’77 με τον άσσο στις πόρτες του κόκκινου, καλύτερου 160 J, δεν ήταν δυνατόν να αντισταθεί στα υπέρτερα Escort ούτε φυσικά στον ανερχόμενο μύθο του συμπατριώτη του Waldegaard που πολεμούσε περισσότερο από δέκα χρόνια για να επιστρέψει πρώτος στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η τρίτη θέση του Sputnik ήταν επιτυχία. Εδώ στο τελευταίο τμήμα του αγώνα στην ε.δ. Βούρβουρα. (φωτό: ν.σ.ζ.)

 

Στο αργυρό Ιωβηλαίο του «Ακρόπολις», το ’78, περίπου το ίδιο σκηνικό. Μοιραία θα χάσει από τα ισχυρότερα ομάδας 4, 131, με τους κορυφαίους και εν αναμονή παγκόσμιους τιτλούχους Rohrl & Allen αλλά θα χάσει και την τρίτη θέση για 25 δευτερόλεπτα μετά από τρείς χιλιάδες χιλιόμετρα αγώνα, από τον team mate του, Shekhar Mehta. Εδώ με την τετράπορτη καρότσα στα τελειώματα της ειδικής Πλατανάκι. (φωτό: ν.σ.ζ.)

 

Το ’79, στο 26ο Δ.Ρ.Α. τερματίζει τρίτος με το # 3 στην τετράπορτη καρότσα. Είναι ο αγώνας όπου ο Waldegaard σημειώνει την δεύτερη νίκη του στην Ελλάδα. Στην δεύτερη θέση, ο team mate του Sputnik, 12 χρόνια νεότερος του και μελλοντικός παγκόσμιος πρωταθλητής Timo Salonen. Στην εικόνα οι Harry Källström - Claes Billstam στην πρώτη ετάπ του αγώνα, την μαγευτική Πάρνηθα, όπου σημείωσαν τον 4ο χρόνο. (φωτό Τ. Αρωνίτης)

 

Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση εδώ, στην Ελλάδα, και εννέα από τον θάνατό του, οι εικόνες της δράσης του μας γεμίζουν με νοσταλγία για μια εποχή που τείνει ολότελα να ξεχαστεί.

Μπορεί τα λουλουδάτα πουκάμισα με τους αεροπλανικούς γιακάδες, οι καδένες και οι ταυτότητες να αποτελούν στοιχεία καλτ τη σήμερον ημέρα.

Εξίσου σπάνιοι, αν όχι άφαντοι, είναι και οι χαρακτήρες τύπου Källström.