Αθήνα - Monte Carlo (’54 - ’75) – (Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018) PDF Print E-mail

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματός, αφορά όσα μεταπολεμικά rallye Monte Carlo, ξεκίνησαν και από την Αθήνα.


Στα πέντε πρώτα μεταπολεμικά, από το ’49 έως το ’53, μοιραία, η Ελληνική πρωτεύουσα, απουσίαζε. Με το ράλυ Ακρόπολις όμως, να προχωρά ακάθεκτα για να καταλάβει στη θέση του στην Ιστορία από την άνοιξη του ’53, η Αθήνα επανήλθε ως σημείο εκκίνησης του παλαιότερου αγώνα ράλυ του κόσμου, την επόμενη χρονιά. Το '54.

Αυτό βέβαια δεν σήμαινε απαραίτητα πως δεν μετείχε ελληνικό πλήρωμα νωρίτερα. Στις συμμετοχές του ’52 και ιδιαίτερα στους εκκινήσαντες από το Μόναχο, φαίνεται με το νο 338 και μια Σέβυ 3,5 λίτρων ο Τζώνυ Πεσμαζόγλου με  δηλωμένο συνοδηγό τον Νίκο Παπαμιχαήλ. Το Ελληνικό πλήρωμα δεν συμπεριλαμβάνεται στην λίστα των τερματισάντων. Στο καρνέ ντε ρουτ της συμμετοχής, είχε αναγραφεί και το όνομα της Λουκίας Πάππου που την βλέπουμε εδώ να ποζάρει δίπλα στο λευκό αμερικάνικο όχημα.

 

Παραμονή της εκκίνησης του ’54. Από αριστερά, ο Πέτρος Μηλιδώνης, το μικρό FIAT των 1.100 κ.εκ. με το νο 11, ο Νίκος Παπαμιχαήλ που συζητά με τον Stirling Μοss και δεξιότερα η εργοστασιακή ομάδα της Rootes.

 

Στον αγώνα του ’54 συμμετείχε και ο Τζώνυς με συνοδηγό τον Γιώργο Πασπάτη. Εδώ με την λευκή 3,9 Chevy σε ενσταντανέ στο χιονισμένο τοπίο. Θα τερματίσουν στην 247η θέση, από τους 329 που είχαν τερματίσει και τους 361 που είχαν εκκινήσει.

 

Η λίστα με τα πληρώματα που εκκίνησαν από την Αθήνα τον Ιανουάριο του ’55. Δεκαπέντε από τα είκοσι είναι ελληνικά. Αυτά αποτελούν και την πρώτη μαγιά των μεταπολεμικών αγώνων αυτοκινήτου. Τρείς από αυτούς θα στεφθούν πρωταθλητές τα επόμενα χρόνια.

 

Από την εφημερίδα «Νέα» είδηση της 5ης Ιανουαρίου του ‘55

 

Ιανουάριος '55. Ο Άλκης Μίχος, χαμογελαστός μέσα στο σκούρο auto union, κάτω από ένα λαμπρό χειμωνιάτικο αττικό φώς. Δεξιά το Οπελ Καπιτάν που μοιράστηκαν οι Πέτρος Παπαδόπουλος Σπύρος Δημητράκος.

 

Θα σημειώσει ο Κώστας Νικολόπουλος, που εδώ εικονίζεται με τον Νίκο Παπαμιχαήλ, για την επίδοσή τους το ‘55 : «Πρώτη θέση ανάμεσα σε 25 Έλληνες και ξένους που ξεκινήσαμε από την Αθήνα. Η ανταμοιβή των κυπέλλων στην πλατεία, μπρος στο Παλάτι του Πριγκιπάτου».

 

Ιδού και ο χάρτης των διαδρομών του '56 από τα διαφορετικά σημεία εκκίνησης της ίδιας χρονiάς. Λισσαβώνα, Παλέρμο, Αθήνα, Όσλο τα πιο ακραία.

 

Ένα μόνον Ελληνικό πλήρωμα το ‘60. Η είδηση από το περιοδικό Βολάν.

 

Από το περιοδικό «Βολάν», το ρεπορτάζ για την τύχη των  ελληνικών πληρωμάτων, το '64.

 

H δημοσιογραφική κάλυψη στο δεύτερο μισό, της δεκαετίας του ’60, αλλάζει άρδην. Δυο δείγματα δια χειρός Νικου Μαστοράκη από την εφημερίδα Μεσημβρινή του συγκροτήματος της Ελένης Βλάχου. Ο αγώνας του ’66 χαρακτηρίστηκε και ως Μόντε φιάσκο. Για να αναριχηθεί στην πρώτη θέση η Ντι Ες του Πάολι Τοιβόνεν, έπρεπε να αποκλειστούν 4 βρετανικά οχήματα. Τρία Κούπερ που είχαν κάνει το 1-2-3 και η Κορτίνα του Κλαρκ

 

Τέσσερα από τα πληρώματα που ξεκίνησαν το ’67 από την Αθήνα. Πάνω δεξιά ο Ιρλανδός Paddy Hopkirk που τέσσερις μήνες αργότερα θα κερδίσει το ΙΔ’ Ακρόπολις.

 

Τα ελληνικά πληρώματα έφθασαν στο πριγκιπάτο τον Ιανουάριο του ’68, δεν μπόρεσαν όμως να ολοκληρώσουν την προσπάθειά τους. Διακρίνονται εξ αριστερών: Νίκος Ζουμπρούλης, Νίκος Δεληλάμπρος, Μηνάς Βουρδουμπάκης, Μίμης Μαρκομιχελάκης, Γιώργος Κρητικός, Γιώργος Ανέστης, Κλάρης, Λάμπης Μαλακόπουλος, Γιάννης Χρονίδης, Νίκος Καπετανάκης. Είναι ν’ απορεί κανείς πού βρέθηκαν τα κοστούμια μετά από τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα τέτοιας ταλαιπωρίας!

 

Δημοσιογραφική κάλυψη του αγώνα του 1970 από τον Γιάννη Χρονίδη που συμμετείχε με κάπρι και συνοδηγό τον Μίλτο Ανδριόπουλο.

 

O Νίκος Ζουμπρούλης και ο τόσο αδικοχαμένος Γιάννης Χρυσικόπουλος. Μαζί τον Γενάρη του ’71. Ένα από πέντε ελληνικά πληρώματα σε σύνολο 34 που δήλωσαν την Αθήνα ως σημείο εκκίνησης το ’71.

 

Στην ράμπα έξω από το Παναθηναϊκό στάδιο, Γενάρης του ’71. Μια απόμακρη μορφή, ένας ουσιαστικά θεαματικός οδηγός που δικαιότατα του αποδόθηκε το παρανόμι «Σπούτνικ». O Σουηδός πρωταθλητής Ευρώπης του ‘69, Harry Källström με συνοδηγό στην 1,6 HF τον συμπατριώτη του, Gunnar Häggbom.

Ένα μόλις Ελληνικό πλήρωμα το ’72. Ο Ακης Σαραντόπουλος στα 24 του τότε, με τον Βασίλη Λιβανό συνοδηγό. Θα φτάσουν στο Μόντε αλλά θα τεθούν εκτός αγώνα για ελάχιστα επιπλέον λεπτά καθυστέρησης.

 


Λίγα μόλις χιλιόμετρα μετά την εκκίνηση του ’73 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι Γιάννης Χρονίδης - Μίμης Μαρκομιχελάκης λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του Μίμη. Αυτό τουλάχιστον αναφέρθηκε σε ρεπορτάζ τη εποχής. Ήταν η μοναδική Ελληνική συμμετοχή το 1973.

 

Το ’74 ο αγώνας δεν θα διοργανωθεί, υποκύπτοντας όπως και το «Ακρόπολις», στις παρενέργειες της ενεργειακής κρίσης, ενώ το ’75 θα είναι η τελευταία χρονιά που η Αθήνα θα φιλοξενήσει εκκίνηση του Monte Carlo. Τέσσερα μόνον πληρώματα θα ανεβούν στην ράμπα. Κανένα Ελληνικό. Εδώ οι τέσσερις τελευταίοι συμμετέχοντες που ξεκίνησαν από την Ελληνική πρωτεύουσα.

Σε λίγους μήνες, 19 χρόνια μέσα στον 21ο αιώνα, η Ιστορία αυτής της εκδήλωσης θα περάσει σε μια τρίτη περίοδο. Με την ελπίδα, να δουλέψει ενωτικά για το ευρύτερο πλαίσιο των εγχώριου μότορσπορ.