Δ.Ρ.Α.: Αργυρό Ιωβηλαίο – (Κυριακή 27 Μαίου 2018) PDF Print E-mail

Το 1978 το ράλυ Aκρόπολις γιορτάζει το αργυρό του Ιωβηλαίο. Η ομάδα της κραταιάς τότε Ford δεν έρχεται, ενώ η Fiat εμφανίζεται σε πλήρη σύνθεση με Sandro Munari (Νο1), W. Röhrl (Νο 5) και M. Alen (Νο 7). Κατακτά έτσι μια άνετη νίκη με το Γερμανικό πλήρωμα, αφού ο Ove Αndersson και ο J.L. Therier με Toyota δεν κατάφεραν  να επιστρέψουν στην Διον. Αρεοπαγίτου.

Ο Νορμανδός Therier, νικητής του '73 με Α110, έδειξε ότι δεν είχε λησμονήσει την τέχνη καθώς πρόλαβε με την Celica,  να γράψει τρείς ταχύτερους χρόνους με όλους μέσα. Ο Σουηδός, με 10’ καπέλο έως την Καλαμπάκα Ι, όπου έφθασε 23ος, προδόθηκε από τον κινητήρα του Ιαπωνικού κουπέ στο Λάδωνα, ενώ έχει κερδίσει Νεμούτα, Νεοχώρι Ι , Νεοχώρι ΙΙ, βρισκόταν στην 5η θέση και πάλευε να ανέβει.

Με το νο 1 στις πόρτες του, βαμμένο στα χρώματα του εθνικού αερομεταφορέα της Ιταλίας, 131, οι Sandro Munari - Μario Manucci. Πριν εγκαταλείψει το Ιταλικό πλήρωμα, πρόλαβε και κέρδισε της ετάπ των Λουκισίων, της Ξηρονομής, του Ελικώνα και του Οινοχωρίου. Στην εικόνα κατά τη διάρκεια της ιστορικής Μακρυράχης.

Ο αγώνας «τελείωσε» στο  Κάτω Βέρμιο, την μακρύτερη ετάπ του αγώνα, με κάποια 37,5 δύσκολα, ομιχλώδη και λασπωμένα εκείνη τη χρονιά χιλιόμετρα,  όταν ο Röhrl έβγαλε μια διαφορά 85 δευτερολέπτων απέναντι στο ομόσταβλο Μ. Αlen. Μόνον κάποιο τεχνικό πρόβλημα θα μπορούσε πλέον να ανατρέψει το σκηνικό. Έτσι ο Γερμανός θα κάνει τη δεύτερη νίκη του στο Ακρόπολις με διαφορετικό αυτοκίνητο, η πρώτη το ’75 με Opel αλλά και διαφορετικό συνοδηγό (Berger το ’75, C. Geistdorfer το ‘78). Στην εικόνα οι νικητές στην τεχνικότατη ε.δ. Τσούκα.

Το επίσημο πρόγραμμα που τύπωσε ο οργανωτής για τον αγώνα του ’78 που ήταν και το ιωβηλαίο του. Η πρώτη σελίδα από τις επίσημες έντυπες οδηγίες του οργανωτή για τις θέσεις των σταθμών ελέγχου χρόνου, εκείνου του 25ου Ακρόπολις.

 

Το ΄78 αποδείχτηκε ιδιαιτέρως άτυχη χρονια για τα ελληνικά πληρώματα. Οι Ελληνικές ελπίδες κυριολεκτικά ανετράπησαν. Τον ανατρεπτικό χορό άνοιξε ο «Ιαβέρης» που ενσάρκωνε τις πιο ακραίες ελπίδες μας για την μεγάλη έκπληξη, καθότι το πληθωρικό του ταλέντο για πρώτη φορά εξοπλίστηκε με ένα αυτοκίνητο της ομάδας 4. Αλλά στα πρώτα χιλιόμετρα. της πρώτης ειδικής, της ασφάλτινης, κατηφορικής Ριτσώνας, τουμπάρισε χάνοντας κάθε ελπίδα. Θα συνεχίσει μαχητικά, με τραυματισμένο το Escort και θα επιστρέψει στον τερματισμό 14ος γενικής απογοητεύοντας αλλά ταυτόχρονα ενθουσιάζοντας τους πολλούς θαυμαστές του. Στην εικόνα ξεδιπλώνει το ταλέντο του την Τσούκα με το ταλαιπωρημένο αλλά αξιόμαχο Gr 4.



Το ίδιο βράδυ, στην Μακεδονία, τουμπάρει με πολλά στον λασπωμένο Παντελεήμονα ο «Σιρόκο» ενώ  βρισκόταν ήδη την τέταρτη θέση πίσω από τον Therier που αργότερα εγκατέλειψε. Η προσπάθεια που καταβάλει να τερματίσει είναι επική και από τη 16η θέση της δεύτερης Καλαμπάκας φέρνει την ταλαιπωρημένη «Μπουμπού» 6η στη Δ. Αρεοπαγίτου. Είναι ο πρώτος τερματισμός Stratos σε Ακρόπολις. Στην εικόνα λίγες στιγμές πριν ξεκινήσουν, υπό βροχή, την πρώτη νυκτερινή ετάπ, Ασπροκλησσιά.


Ο τρίτος της κορυφαίας παρέας των Eλλήνων ο Γιώργος Μοσχούς στην πρώτη του εμφάνιση σε Aκρόπολις με Datsun έχοντας δίπλα του τον «Κωνσταντίνο» άλλοτε «Νικία» και πάντα Ν. Κελεσάκο, φθάνει 10ος στην Καλαμπάκα, ένα μόλις λεπτό πίσω από την Stratos, αλλά τουμπάρουν σε ένα Μακεδονίτικο γεφύρι πάνω σε μια αριστερή στροφή στην εύκολη, αλλά βρεγμένη απλή από Καλαμπάκα σε Ασπροκλησιά. Το αυτοκίνητο είναι καθαρό από ζημιές αλλά χωρίς βοήθεια μέσα στο βροχερό βράδυ δεν είναι δυνατόν να έρθει στα ίσια του και εγκαταλείπουν.


Πολύ καλή επίδοση από το Σοβιετικό (Λιθουανό) Stasis Bruntza, που το ’78 έκλεισε τη δεκάδα με το εργοστασιακό Lada της ΑUTOEXPORT.

 

Παρά το γεγονός ότι ήταν γρήγορα και αξιόπιστα αυτοκίνητα, δεν ήταν εύκολο να πλασαριστούν στις κορυφαίες θέσεις. Έπρεπε να οδηγηθούν και ανάλογα. Στην εικόνα ο Νορβηγός J. Hougland στρίβει το 130 RS στα τελευταία κομμάτια της ε.δ. Πλατανάκι στο δρόμο για τη 13η θέση του 25ου Ακρόπολις. Στην 9η θέση τερμάτισαν οι Zapadlo – Motal, συνεχίζοντας τις καλές εμφανίσεις των Aνατολικών.

 

Ο χώρος της επιτηρούμενης στάθμευσης στον Αστέρα της Γλυφάδας στο 25ο Ακρόπολις ’78. Διακρίνονται, από αριστερά,  τα οχήματα των  Νότη Γιαγνίση – «Γιάννη» με το νο 168 ομάδας 1, Α 112, στο κέντρο με το νο 93 Datsun 160 J των Ν. Σεβδαλή – Α. Ανδρίτσου και με το νο 181 η Corolla SR των Π. Μαρτίνη – Ι. Χέλμη.

 

Το αργυρό Ιωβηλαίο είναι παρελθόν, εδώ και σαράντα χρόνια, ομοίως και όλα όσα το συνόδευαν. Κι όσο πιο πολύ απομακρύνεται, τόσο πιο πολύ λείπει. (σε κάποιους).