Τα Austin Healey στην Ελλάδα – (Δευτέρα 16 Απριλίου 2018) PDF Print E-mail

Μια σειρά από δεκατέσσερις εικόνες των Austin Healey που συμμετείχαν σε Ελληνικούς αγώνες από το 1957 έως το 1962.


 

Βρετανικά πληρώματα που ήρθαν στην Ελλάδα για να προσπαθήσουν να διακριθούν στο Δ.Ρ.Α., αλλά και Έλληνες οδηγοί που βρέθηκαν μέσα στο βρετανικό όχημα, στοχεύοντας στο καλύτερο

 

Τελευταία μέρα του Μαρτίου του ’57. Δεξιοτεχνία μεγάλης αναπτύξεως στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Δεκέλειας. Με το νο 102 στις χαμηλές πόρτες της λευκής Austin Healey 100 – 4, ο Ζάχος Χατζηφωτίου όχι μόνο κερδίζει την κλάση του, αλλά γράφει και τον καλύτερο χρόνο απ’ όλους τους διαγωνιζόμενους, αποδεικνύοντας ότι ήταν δεξιοτέχνης και στο βολάν.

Κατά πως μας λέει το ρεπορτάζ της εποχής: Η συμμετοχή των αγωνιζομένων «ξεπέρασε κάθε προσδοκία», καθώς συμμετείχαν 134 αυτοκίνητα, και σε ότι αφορούσε την προσέλευση των θεατών: «υπολογίζεται ότι 1.000 περίπου ιδιωτικές κούρσες έφθασαν μέχρι του αεροδρομίου, και 5.000 φίλαθλοι παρηκολούθησαν υπό εξαιρετικάς πράγματι καιρικάς συνθήκας το αρκετά δύσκολον αγώνισμα».


To 1959 η αδελφή του Stirling Moss, Pat, είναι 25 χρονών. Έρχεται στην Ελλάδα για το Ζ’ Δ.Ρ.Α. με την συνοδηγό της Α. Wisdom. Μοιράζονται μια  100/6. Έχουν το νο 2 και εκκινούν από την Αθήνα μαζί με άλλα 47 πληρώματα. Από την Τεργέστη, θα ξεκινήσουν 25 αυτοκίνητα ακόμα.

Εγκαταλείπει με έξοδο στο κομμάτι Θεσσαλονίκη Πόρτο Λάγο. Όπως καλύπτει το ρεπορτάζ ο Τύπος της εποχής «η αλήθεια είναι ότι ούτε η ίδια δεν κατάλαβε πως βρέθηκε στο χαντάκι. Οδηγούσε η συνοδηγός της και αυτή εκοιμόταν. Φαίνεται ότι την μιμήθηκε και η μις Βίνστομ» (Βολάν αρ. φ. 55 -56)

Εδώ, το πλήρωμα με φόντο τον Υμηττό,

και έξω από το Ηρώδειο.

Η «Whiz» συνοδήγησε για πρώτη φορά στα 18 της χωρίς να έχει άδεια οδήγησης.

Ήταν η πρώτη γυναίκα στο Ηνωμένο βασίλειο που πληρώθηκε για τις συνοδηγικές υπηρεσίες. Το ποσόν ήταν 20 στερλίνες την εβδομάδα!

 

Φεύγοντας, η Moss άφησε τούτο το σημείωμα:

«Ποτέ δεν μας έχουμε περιποιηθεί όσο κατά τη διάρκεια του ράλυ Ακρόπολις. Περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο.»

 

 

Το 1960 το ίδιο ζευγάρι σε μια άλλη Healey πάλι δεν θα καταφέρει να αντικρίσει την καρώ σημαία στιην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Μπορεί να είχαν ήδη μια 4η θέση στο R.AC. του ’58, όπως και στο επίπονο Λιέγη Ρώμη, Λιέγη μπορεί να νίκησαν στον ίδιο αγώνα το ’60, μα το κλειδί του τερματισμού στο Ακρόπολις δεν το είχαν βρει ακόμα. Στην εικόνα η Pat Moss και η Αnn Wisdom με το Νο 4 στις πόρτες της δεξιοτίμονης κόκκινης Austin Healy λίγο πριν τη δοκιμασία ταχύτητας στο Τατόι.


Το Gratz παίρνει τη θέση της Τεργέστης ως δεύτερο σημείο εκκίνησης και 18 συμμετοχές ξεκινούν από εκεί το ’61 έχοντας να καλύψουν 2.829 χλμ ενώ οι εξ Αθηνών έχουν 2.739. Είναι από τις πρώτες φορές που μερικά πληρώματα έχουν τη φροντίδα εργοστασίων. Η Saab με τα δίχρονα 850, η Volvo με τα 544, η B.M.C. με τα τρίλιτρα Austin Healey. H νίκη πηγαίνει  στους Eric και Walter  Carlsson και το «κατσίκι από το Trollhattan» Saab, που άφησαν πίσω τους την Volvo 544 των Σουηδών G. Andersson - S. Lohmander και την Austin Healy των Βρετανών P. Riley – Τ. Αmbrose.

Το πλήρωμα της Healey διακρίνεται στην παρέλαση προς των επισήμων μετά την απονομή στο λόφο του Φιλοπάππου.

Για να φτάσει εκεί όμως έπρεπε πρώτα ο οδηγός να συμμετάσχει στον ημίωρο αγώνα ταχύτητας του Τατοίου, όπου ολοκλήρωσε στην 2η θέση με 109,987 χλμ/ωρ μουαγιέν δεύτερος πίσω από την Carrera του K. Walter.

Στην ίδια θέση τερμάτισε και στην τελευταία δοκιμασία εκείνου του Θ’ Δ.Ρ.Α. την ανάβαση Πάρνηθας όπου με χρόνο 7’:42’:2 βρέθηκε ανάμεσα στον νικητή Walter και τον τρίτο E. Bohringer.

Μια άλλη Healey με πλήρωμα του ς G. Parkes – G. Sprinzel δεν κατάφερε να τερματίσει.

 

Το Ακρόπολις συμπληρώνει δεκαετία το ’62 και οι P. Moss – Paulin Mayman ετοιμάζονται να εκκινήσουν με το τελευταίο φως της ημέρας.

Μετά 2.770 χλμ και αντίστοιχες ταλαιπωρίες θα τερματίσουν στην 8η θέση γενικής, πετυχαίνοντας εξαιρετικούς χρόνους στις αναβάσεις: 2ες στην Πορταριά, 3ες στους Δελφούς, 2η στην Πάρνηθα.


Μετά την απονομή παρελαύνουν με το βρετανικό όχημα μπροστά από τον τότε διάδοχο.

 

Πολύ χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από την εκκίνηση του αγώνα ταχύτητας της Ρόδου του ’62. Ο Δημήτρης «Τυφών» Νομικός έχει βάλει κατά λάθος όπισθεν και χάνει την πρώτη θέση στην εκκίνηση. Οι Γ. Λασκαρίδης (Volvo 544) και Στ. Ζαλμάς (Β.M.W. 700) στριμώχνονται και προσπαθούν ν’ αποφύγουν την E type, ενώ οι «Καμπανί» με Saab, Γ. Χρονίδης (Healy) αλλά κυρίως Στ. Ζάννος με Rapier επωφελούνται.

Ο Στέφανος θα μείνει περίπου τρεις γύρους επικεφαλής, έως ότου τον φτάσει και περάσει ο «Τυφών», που θα συνεχίσει ανενόχλητος στην κορφή. Στη δεύτερη θέση θα τερματίσει εντυπωσιακά ο «Καμπανί» στον επίλογο μιας σύντομης, λαμπρής και τελικά τραγικής καριέρας.  Ο Χρονίδης με την Healey θα περιοριστεί στη 10η θέση, πιθανότατα από κάποιο τεχνικό πρόβλημα, καθώς ο ταχύτερος του γύρος, ήταν ο τρίτος καλύτερος εκείνης της ημέρας.

 

Ιούλιος ’62. Ο αγώνας ταχύτητας της Κέρκυρας ξεκινά με την Jag του «Τυφώνος» να τίθεται επικεφαλής. Δίπλα του η Healey του Γ. Χρονίδη και ανάμεσά τους η 122 του «Λαίλαπος».

Μπροστά στη βιβλιοθήκη του Καποδίστρια πριν ακόμα συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος. Ενός γκρουπ προηγείται η Healey του Γ. Χρονίδη και ακολουθούν ο Περατικός με B.M.W 700 και ο «Λαίλαψ» με την 122. Κανείς από τους εικονιζόμενους δεν θα καταφέρει να δει την καρώ σημαία σε εκείνον τον αγώνα.

 

Οκτώβριος ’62. Τρίωρο Τατόι. Φθάνοντας στο νότια φουρκέτα, λίγα δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση, «σαν ένα κοπάδι αφηνιασμένα άλογα», όπως θα έγραφε ο Tύπος της εποχής.

Στην εσωτερική η Flaminia του «Τυφώνα» ακολουθούμενη από τη Healey του Β. Κουρτάκη, το A.U. του Κοτσώνη, το junior του Γ. Ραπτόπουλου. Στην εξωτερική η Veloce του Καπετανάκη.

Το βρετανικό convertible που εδώ το διακρίνουμε με roll bar εγκατέλειψε. Η Flaminia τερμάτισε στη δεύτερη θέση που ήταν αρκετή στον Δ. «Τυφώνα» Νομικό για να εξασφαλίσει το πρωτάθλημα ταχύτητας εκείνης της χρονιάς.