O.M.A.E. & μέλλον – (Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017) |
Για δεύτερη φορά φέτος η Ομοσπονδία συγκάλεσε συνέντευξη Τύπου. Την Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου. Τέλος του χρόνου, με πολλά θέματα στην ατζέντα, με εξελίξεις που χαρακτηρίζονται σημαντικές και γεγονότα που έχριζαν σχολίων και ερμηνειών. Για όσους τέλος πάντων ενδιαφέρονται για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Έστειλε λοιπόν διακόσια πενήντα (250) ηλεκτρονικά μηνύματα - προσκλήσεις, σε αντίστοιχους εκπροσώπους του ειδικού Τύπου. Ταυτόχρονα έκλεισε και μια άνετη αίθουσα στις εγκαταστάσεις του ποδηλατοδρόμιου, στο Ο.Α.Κ.Α. Από τους 250, δεκατρείς (13) άρρενες και οι δυο (2) θηλυκά τίμησαν την πρόσκληση. Από τους υπόλοιπους 235, ένας (1) μπήκε στον κόπο να ενημερώσει ότι δεν θα μπορέσει να παραστεί. Aπό την χθεσινή (18/12ου) συνέντευξη Τύπου. (φωτό: Τ. Αρωνίτης) Με την καθιερωμένη καθυστέρηση των 30+ λεπτών, ξεκίνησε η διαδικασία. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας έκανε τη γενική εισήγηση και όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου που εστάλη: «…παρέθεσε μεταξύ άλλων τα προβλήματα της διεξαγωγής του Ράλλυ Ακρόπολις του 2017 και τις προκλήσεις της οργάνωσής του στις 1-3 Ιουνίου 2018, καθώς και στους λόγους που οδήγησαν στη μη διεξαγωγή του Ιστορικού Ράλλυ Ακρόπολις το 2017». «…Επιπλέον, μίλησε για τις προσπάθειες προβολής των αγώνων, τα ασφαλιστήρια συμβόλαια των αγωνιζόμενων και το θέμα των πινακίδων των Ιστορικών αυτοκινήτων - για το οποίο αναμένονται οι τελικές εξελίξεις από τα αρμόδια υπουργεία και τους επίσημους φορείς.» Ακολούθως, ο λόγος πέρασε στην πρόεδρο της Ε.Π.Α. Παραθέτω πάλι το περιεχόμενο του δ.Τ. «… ανέφερε το περιεχόμενο της Επιστολής της FIA που η ΟΜΑΕ παρέλαβε το ίδιο πρωί πριν τη συνάντηση - επιστολή με την οποία η Διεθνής Ομοσπονδία ενημέρωσε ότι η Γενική της Συνέλευση την 8η Δεκεμβρίου επέβαλλε τη μεταφορά της εξουσιοδότησης της διεξαγωγής αγώνων (Sporting Power) από την ΕΛΠΑ στην ΟΜΑΕ για απεριόριστο χρονικό διάστημα». Παρέθεσα σχεδόν αυτούσιο το δ.Τ., διότι είναι μια ακριβής αποτύπωση του τι ελέχθη. Αφού λοιπόν τοποθετήθηκε η ηγεσία του σπορ, τέθηκαν ερωτήματα από πλευράς εκπροσώπων του Τύπου. Δυο από αυτούς απομακρύνθηκαν από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως ευγενική συμπεριφορά. Η άνευ αντικειμένου εριστικότητά τους, δημιούργησε μιας μικρής κλίμακας ένταση, στην οποία ασμένως ανταποκρίθηκε ο πρόεδρος, αλλά σιγά – σιγά αποκλιμακώθηκε. Κάποια στιγμή έλαβε το λόγο ο αντιπρόεδρος της Ο.Μ.Α.Ε., ο οποίος προπονημένος, ένεκα νομικού επαγγέλματος, σε σκληρά ακροατήρια δεν άφησε περιθώρια για αμφισβητήσεις. Ας μου επιτραπεί τώρα, να εκφράσω τις προσωπικές μου απόψεις. Θα ξεκινήσω με κάτι που έχω επαναλάβει και παλαιότερα. Αν η συγκεκριμένη διοίκηση δεν καταφέρει κάτι, δεν βρίσκω πως, θα το καταφέρει μια άλλη. Η τρέχουσα δεξαμενή παραγόντων και αναφέρομαι στους μισούς περίπου του Δ.Σ. για τους οποίους έχω μια κάποια άποψη, τους υπόλοιπους ούτε εξ όψεως γνωρίζω, είναι η καλύτερη δυνατή. Ας σημειωθεί ότι δεν διατηρώ φιλικούς δεσμούς με κανέναν εξ αυτών, ούτε με διέπει κάποια επαγγελματική σχέση. Μια θετική εικόνα έχω και κοιτώντας ευρύτερα δεν ανακαλύπτω κάτι καλύτερο, προς το παρόν. Αν, επ' αυτού, υπάρχουν άλλες προτάσεις, ας το δούμε, ας υποδειχθούν, δηλαδή, πρόσωπα που συγκεντρώνουν καλύτερα χαρακτηριστικά. Σε ότι αφορά πάντως όσους αυτή τη στιγμή έχουν την ευθύνη, καταλαβαίνω πως είναι υποχρεωμένοι να σπαταλούν χρόνο και ενέργεια για να αμύνονται σε κακόβουλες επιθέσεις και σε υποχθόνια αντιπολίτευση. Υποφέρουν επίσης από την μάστιγα των μέσων κοινωνικής διαδικτύωσης όπου ο πάσα είς ξιφουλκεί αδιακρίτως. Τέλος, συχνά νιώθουν ως πυγμαχικός σάκος, καθώς ο κάθε πληκτρολογιοφόρος, ή μικροφωνοφόρος, εκτοξεύει απόψεις για θέματα που δεν κατέχει, ενώ δεν κάνει καμιά απόπειρα να ενημερωθεί. Προς επίρρωση των παραπάνω πρόσφατη έρευνα της MRB, κατέδειξε ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες εμπιστεύονται σε ποσοστό 72,7 %τις Ένοπλες Δυνάμεις, τα Πανεπιστήμια & Σχολεία με 70,2 % και την Εκκλησία με 67,1 %. Αντίθετα δεν δείχνουν καμία εμπιστοσύνη στον Τύπο (ποσοστό 25 %) ή στην Τηλεόραση (22,3 %). Το πολύ - πολύ λοιπόν, ένας στους τέσσερις Έλληνες, δηλώνει εμπιστοσύνη στην λειτουργία των Μ.Μ.Ε. Ας κρατήσουμε αυτό το νούμερο και το αποτέλεσμα της έρευνας, εφ' όσον βέβαια είναι ακριβής. Στα καθ ήμας τώρα. Τον Οκτώβρη του ’71, το πειθαρχικό συμβούλιο της Εθνικής επιτροπής αγώνων, της Ε.Λ.Π.Α. τιμώρησε τον Ιωάννη Πεσμαζόγλου με τετράμηνη αργία διότι «ηπείθησεν προς τα σήματα των αρμοδίων κριτών». Ο Ιωάννης ή πιο γνωστός ως Τζώνυς ήταν πανάρχαιο μέλος της Λέσχης, πολύ αξιοσέβαστο μέλος της κοινωνίας των Αθηνών, και δεν μπορούσε ο καθένας να του απευθύνει το λόγο. Με μια λέξη ήταν στο απυρόβλητο. Η ποινή όμως, ποινή. Δεν χρειάζεται να απορούμε τι θα συνέβαινε αν κάποιος όχι τόσο διάσημος και ισχυρός αποκαλούσε την Λέσχη «παράγκα». Μια μικρή απάντηση έρχεται αν θυμηθούμε ότι ο Κώστας Παππούδης τιμωρήθηκε με ισόβια αφαίρεση της αγωνιστικής του άδειας, επειδή θεωρήθηκε -αδίκως μάλιστα- υπεύθυνος για το αγωνιστικό ατύχημα που οδήγησε στον θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη «Μαύρου» Μεϊμαρίδη, στη Ρόδο. Προκειμένου να αντιληφθούμε το modus operandi αλλά και κάποια περιρρέουσα ηθική, ας θυμίσω επίσης ότι δημοσιογράφος τις, στο τέλος του ’68 παρέδωσε μαγνητοταινία στον πρόεδρο του αγωνιστικού τμήματος της Λέσχης, από συζήτηση αγωνιζομένων που αγνοούσαν ότι καταγράφονταν οι απόψεις τους και οι οποίοι κλήθηκαν σε απολογία για αυτά που είπαν. Ταυτόχρονα άλλος κονδυλοφόρος αφιέρωσε μια σελίδα περιοδικού διακωμωδώντας τις απολογίες των κατηγορούμενων. Καθόλου άδικα η ελίτ των αγωνιζομένων τότε, είχε προσδώσει σε αυτή την κατηγορία των δημοσιογράφων, τον χαρακτηρισμό «χλεμπονιάρης». Ωσαύτως ακουγόταν και το «χλεμπόνας». Αταβιστικά αυτές οι μέθοδοι και οι ιδιότητές τους, πέρασαν στις μέρες μας, σε άλλους σύγχρονους λειτουργούς του ηλεκτρονικού, πια, Τύπου. Και τους συνοδοιπόρους τους. Τέλος, στα εμπόδια της Ομοσπονδίας ας προστεθεί η ακραία μικροπολιτική της Λέσχης, η οποία κάνει τα πάντα για να ακυρώσει τις καλές εποχές της, την μεγάλη προσφορά της στο σπορ και στην κοινωνία, βυθιζόμενη σε μια βαθιά ανυποληψία. Για να μην γράψω ανηθικότητα. Η Ομοσπονδία παλεύει με λιγοστά μέσα ενάντια σε πολλά μέτωπα. Το πώς θα είναι το μέλλον του μότορσπορ στην Ελλάδα, που σαφώς στερείται από την πληθώρα λαμπερών προσωπικοτήτων του παρελθόντος, εξαρτάται από το πόσο θα αντέξει το παρόν σχήμα της Ο.Μ.Α.Ε.
|