Το πληροφορήθηκα με ανάμικτα συναισθήματα. Από την μια, ενδόμυχη ικανοποίηση για όλα αυτά που υποθέτω περί των δεινών της μορφής του βιομηχανοποιημένου τουρισμού, και από την άλλη με αίσθηση αηδίας. Αναφέρομαι στην κομπίνα που είχε στηθεί, οργανωμένα, συντεταγμένα από τους Βρετανούς. Η είδηση, κατ’ αρχάς, έχει ως εξής:

Η Ισπανία, αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό των Βρετανών. Μερικοί από αυτούς ανακάλυψαν πως να διακοπεύουν χωρίς χρήματα. Πήγαιναν σε κάποιο φαρμακείο π.χ. της Μαγιόρκα και αγόραζαν φάρμακο για την αντιμετώπιση της διάρροιας. Όταν επέστρεφαν στην πατρίδα τους ισχυρίζονταν ότι έπαθαν τροφική δηλητηρίαση στο ξενοδοχείο και ζητούσαν αποζημιώσεις.

Στημένο από το 2013, αυτό το κόλπο, με συνολικό οικονομικό αποτύπωμα 50 τουλάχιστον εκατομμυρίων ευρώ. Η απάτη αποκαλύφθηκε φέτος αφού πολλαπλασιάστηκαν κατά 700% τα κρούσματα και αφορά κυρίως τουρίστες που διαμένουν σε ξενοδοχεία all inclusiv.

Οιδήθεν πληγέντες απευθύνονται μέσω των δικηγόρων τους στους διοργανωτές ταξιδιών με τους οποίους συνεργάστηκαν, διεκδικώντας αποζημιώσεις. Οι διοργανωτές, για να μην δημιουργήσουν πρόβλημα στους πελάτες τους, για να αποφύγουν δικηγορικά έξοδα και για να διαφυλάξουν την φήμη τους, διαπραγματεύονταν και κατέβαλαν κάποιο χρηματικό ποσό, αν όχι το σύνολο, τις περισσότερες φορές χωρίς να διερευνήσουν την καταγγελία. Ακολούθως διεκδικούσαν το ίδιο ποσό από τους  κατά τόπους τουριστικούς πράκτορες και τα ξενοδοχεία, στα οποία διέμεινε ο κάθε καταγγέλων. Στη συνέχεια, το κόστος μετακυλιόταν στις ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες μοιραία, με τη σειρά τους αύξαναν τα ασφάλιστρα προς τους ξενοδόχους.

Όπως προκύπτει, οι Βρετανοί επωφελούνται της χαλαρότητας που επικρατεί στο νόμο της πατρίδας τους, γύρω από τις διεκδικήσεις αποζημιώσεων, ο οποίος νόμος τους επιτρέπει να διεκδικήσουν αποζημιώσεις μέχρι και τρία χρόνια μετά το τέλος των διακοπών τους. Σε πολύ μικρότερη κλίμακα, το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στην Κύπρο.

Έχουν γίνει ενέργειες, τόσο από πρακτορεία που μηνύουν τους αποζημιωθέντες, όσο και από Ισπανούς τουριστικούς φορείς που προβαίνουν σε παραστάσεις προς το υπουργείο δικαιοσύνης της Μ. Βρετανίας, αξιώνοντας νομοθετικές ρυθμίσεις για την πάταξη του φαινομένου. Το ηθικό ζήτημα βέβαια, θα παραμείνει εσαεί.