Δύσκολο να αποφύγεις την μελαγχολία, του τέλους του καλοκαιριού. Ας υποθέσω, ότι αν κι' όταν καταφέρεις να απαλλαγείς από αυτήν, τότε θα είναι, μάλλον, ακόμα χειρότερα.

Μισή ντουζίνα εικόνες από το φετινό καλοκαίρι, που σιγά  - σιγά μας γυρνά την πλάτη του. Εικόνες και λέξεις, για όσους χρησιμοποιούν τμήμα των καλοκαιρινών μηνών, ως άλλοθι. Ως ένα σκαλοπάτι για να αποφύγουν την καθημερινότητα. Ως ένα εισιτήριο, σε ένα κόσμο ξέγνοιαστο, μακρινό.

Ατυχώς το εισιτήριο, τούτο, προσφέρεται μετά, συντόμου, επιστροφής.

Τέλος Ιουνίου. Σάμος. Σε αντίθεση με το ξημέρωμα που εμπνέει αισιοδοξία, ενέργεια και όρεξη, το ηλιοβασίλεμα προκαλεί περίπου τα αντίθετα. Μέχρι να πέσει το σκοτάδι. Ανάμεσα από το αεροδρόμιο Αρίσταρχος και το Πυθαγόρειο, τούτη η λιμνοθάλασσα συντάσσεται με το πνεύμα της δύσης.

Μέσα Ιουλίου. Ανάμεσα στην Ελαφόνησο και την Πούντα η θάλασσα είναι ρηχή, διαυγής και τυρκουάζ. Λίγα μέτρα πιο κάτω, στο Παυλοπέτρι, ανακαλύφθηκε τυχαία, το '67 ένας υποθαλάσσια εξαιρετικά διατηρημένος οικισμός από την εποχή του χαλκού.

Μέσα Ιουλίου. Ξημερώνοντας στην Μονεμβάσια. Μια σπάνια εμπειρία πως το φως αναδεικνύει προοδευτικά την ομορφιά της καστροπολιτείας, που απαλλαγμένη, εκείνη την ώρα, από το σύνηθες πολυπολιτισμικό της πλήθος, ανατέλλει την ομορφιά της.

Πρώτη του Αυγούστου. Λεωνίδιο. Στην Τσακωνιά, ξεχασμένη από το χρόνο, η εικόνα του Πήγασου, και της εταιρείας που στην χώρα μας δεν εκπροσωπείται πια. Για τριάντα χρόνια, από το τέλος του δεύτερου Μεγάλου Πολέμου του 20 αιώνα ήταν μια από τις επτά αδελφές που κυριαρχούσαν στην  πετρελαϊκή αγορά του πλανήτη.

Δεκαπενταύγουστος. Πόρος. Δυο κομμάτια λευκό πανί, δημιουργούν το κάδρο πίσω από τα ξινά, τα λιόδεντρα και την μανόλια. Στο βάθος η θάλασσα και σε πρώτο πλάνο το στρωμένο, για πρωινό τραπέζι. Τούτο το μπαλκονάκι, συστήνει την εικόνα μιάς μικρής ευτυχίας.

Δεκαπενταύγουστος. Πόρος. Λίγες ώρες αργότερα, ενώ το φεγγάρι έχει αναρριχηθεί στον ουράνιο θόλο. Οι τελευταίες ανταύγειες της δύσης, υποχωρούν, τα πρώτα φώτα του νησιού έχουν ανάψει και το προγυμναστήριο, στέκεται στην άκρη επιβλητικό και αειθαλές μα όχι ιδιαίτερα χρήσιμο πιά.

Σε λίγες μέρες η δεύτερη (και τελευταία) εξάδα εικόνων, από το θέρος του '16.