Μου εστάλη link από την ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής. Το ανέγνωσα μετά προσοχής, το άφησα να μεταβολιστεί μερικές μέρες και το ξαναδιάβασα. Τα συναισθήματα στεναχώριας, με ολίγον από αγανάκτηση δεν έλεγαν να υποχωρήσουν. Η είδηση αφορούσε την κατασκευή ελληνικού αυτοκινήτου που έλαβε πιστοποίηση από το ελληνικό κράτος. Το σύνολο των δηλώσεων των επισήμων, υπευθύνων και γενικώς κρατικών λειτουργών, ήταν εκείνα που προκάλεσαν τα παραπάνω συναισθήματα. Το σημειώνω, διότι εκείνοι που έκαμαν την προσπάθεια της κατασκευής αγωνίζονται μια ντουζίνα χρόνια, να ξεπεράσουν τα κάθε είδους εμπόδια που θέτει η πολιτεία.

Η οποία πολιτεία ήρθε στο προσκήνιο κομπάζοντας με τους λαλίστατους εκπροσώπους της. Ειδικά ο εις εξ αυτών είναι πιστοποιημένος καθώς δηλώνει και ποζάρει επί  παντός επιστητού με τα γνωστά ευχολόγια. Για το αμαρτωλό κρατικό παρελθόν στο κεφάλαιο μονάδα κατασκευής οχημάτων στην Ελλάδα, δεν λέμε τίποτα. Απαιτούνται τόνοι γιγαμπάιτ. Σε ότι αφορά  την ουσία, δηλαδή την προσπάθεια των δημιουργών, ιδού ένα κείμενο που τους αφορά γραμμένο πριν από 124 μήνες. Ήταν Μάρτιος του 2012, όταν  συναντηθήκαμε, μιλήσαμε, είδα και οδήγησα την κατασκευή τους, με τίτλο: Η ασυνήθιστη περίπτωση του Παύλου Κεραμπού